"Aaahh Men!" Doja Cat to utwór z jej najnowszego, piątego albumu studyjnego zatytułowanego "Vie". Album, którego nazwa Vie oznacza po francusku "życie", ma być osobistą interpretacją Doja Cat dotyczącą miłości, romansu, seksu, bólu i zachwytu, odnoszącą się zarówno do relacji z innymi, jak i z samą sobą. W wywiadzie artystka podkreśliła, że „Aaahh Men!” jest jedną z piosenek na płycie, która jest „bardzo dobra” i chciała w niej bawić się swoim głosem w nieco niekonwencjonalny sposób. Piosenka charakteryzuje się dynamicznym brzmieniem i sprytną grą słów, łącząc elementy popu, R&B, elektroniki i retro, jednocześnie pozostając wierną unikalnemu stylowi Doja Cat. Krytycy określili "Aaahh Men!" jako "sinister take on Chic's Le Freak", z "przesadzonym, obleśnym swaggerem", idealnym tłem dla wewnętrznego monologu artystki, gdzie zastanawia się, czy chce zabrać faceta do domu na seks, czy tylko go złajać. Jest to numer, który doskonale oddaje jej zdolność do przekształcania napięcia w sztukę.

Utwór otwiera się dramatycznym stwierdzeniem: "It's a fight to the death / He's a gun to my head / An impossible friend / Would you take every breath / And put it all in one man?". Te słowa natychmiast wprowadzają w tematykę burzliwej, wręcz niebezpiecznej relacji, w której podmiotka liryczna czuje się zagrożona, ale jednocześnie jest pochłonięta przez drugą osobę do tego stopnia, że oddałaby jej "każdy oddech". Ten początkowy konflikt jest kluczem do zrozumienia całej piosenki, która oscyluje między silną atrakcją a głęboką frustracją wobec mężczyzn.

Refren "Amen / Ah men" jest genialną grą słów. "Amen" (niech tak się stanie, religijne potwierdzenie) zderza się z "Ah, men" (westchnienie z irytacją, uznające problemy z mężczyznami). To zestawienie podkreśla dwoistość doświadczeń artystki: z jednej strony poddaje się fatum, akceptuje obecność mężczyzn w swoim życiu, z drugiej – wyraża zmęczenie i krytykę.

W kolejnych wersach Doja Cat bez ogródek krytykuje męską próżność i toksyczną męskość. Zaczyna od zauważania powierzchowności: "That's a tight suit, mafucka / Those some nice boots, mafucka". Szybko przechodzi do głębszej irytacji: "Why you always got a light 'tude, lil' brother? / Actin' like we both in high school, mafucka". Sugeruje, że mężczyźni często zachowują się niedojrzale, a plotki o nich ("Word on the streets you a burden to beasts") potwierdzają negatywny wizerunek. Wzmianka o stereotypie "podstępnych" mężczyzn ("Why y'all got a stereotype being sneaky?") i stwierdzenie, że "źli chłopcy" nie traktują ich ładnie ("You know all them bad boys don't treat us nicely") to wyraźne potępienie ich zachowań. Odpowiedź podmiotki jest stanowcza: "So I give 'em these teeth like Keira Knightly", nawiązując prawdopodobnie do silnych, walczących postaci granych przez aktorkę, co symbolizuje jej zdolność do samoobrony.

Centralnym punktem utworu jest wewnętrzny konflikt i dezorientacja: "Do I look like I wanna be pregnant? / Tryna buss all in me like Leroy Jenkins / This got me aching, this got me thinking / Nigga, am I gay or am I just angry?". Linia "Leroy Jenkins" odnosi się do popularnego mema z gry, symbolizującego bezmyślne, agresywne działania, co tu może oznaczać niechciane i inwazyjne zaloty. Pytanie o własną orientację lub źródło gniewu to moment głębokiej introspekcji i podkreśla frustrację wynikającą z tych skomplikowanych relacji. Mimo wszystko, Doja Cat przyznaje się do sprzecznej natury swojej atrakcji: "Am I impatient? I can't stop datin' 'em / And I'm insatiable, I love the taste of 'em".

Refren powtarza główny dylemat: "And I have too much tolerance / You ugly and fine as shit / And if I had more common sense / Then I would grab my ride and dip". To ujawnia świadomość toksyczności, ale jednocześnie niemożność odejścia z powodu nadmiernej tolerancji i fizycznego pociągu, co jest powracającym motywem w piosence.

Druga zwrotka kontynuuje krytykę męskiej próżności ("You're so vain with your stupid chains / And you're souped-out range") i bólu, jaki potrafią zadać ("I feel shame 'cause you're such a pain"). Jednak zaraz po tym następuje podkreślenie biologicznego pociągu: "But my DNA wants your D in me". To pokazuje, jak silne są te sprzeczne siły w jej psychice. Doja Cat stawia warunki, odwołując się do stylu ("He got the Tom Ford down, yes, but do he suit me?") i oczekując szacunku oraz wysiłku ("Just steamroll past if he can't eat—"). Wzmianki o "pack a Smith like Willow" (prawdopodobnie Willow Smith, która jest znana z asertywności) i "Ten toes down as a duvet pillow" to kolejne deklaracje niezależności i odporności.

Wokalistka odrzuca powierzchowność i hipokryzję: "Two face, you say? You get zero" oraz krytykuje męską potrzebę dominacji i performatywności: "Men need to cry more, boys need to work / But not when he beg his employee to flirt / Ain't nobody finna force me to twerk". Na koniec odnosi się do męskiego kultu ciała i sztuczności: "One 'roid away from a 6-foot hole / And that lace front beard ain't my point of concern". Piosenka kończy się metaforą "If rent get high and we all need a show / They're enjoying the view, let a girl get a turn", co może być komentarzem do oczekiwań społeczeństwa wobec kobiet lub po prostu domaganiem się równego traktowania i możliwości zaprezentowania własnej wartości.

"Aaahh Men!" to zuchwałe i inteligentne spojrzenie na złożoność relacji międzypłciowych, pełne frustracji, ale też niezaprzeczalnego pociągu. Doja Cat, znana z bezkompromisowej postawy, tworzy utwór, który jest zarazem ostrym komentarzem społecznym, jak i osobistym wyznaniem, osadzonym w jej unikalnym, gatunkowym-hybrydowym stylu.