Interpretacja Ni Oui Ni Non - ZAZ

ZAZ, artystka znana z łączenia jazzu, chanson française i popu, w utworze „Ni Oui Ni Non” (Ani Tak, Ani Nie) przedstawia hymn na cześć indywidualności, niejednoznaczności i prawa do podążania własną, często sprzeczną, drogą. Piosenka, która ukazała się jako część jej twórczości, doskonale oddaje filozofię artystki, która ceni autentyczność i wolność. W przeciwieństwie do przeboju „Je veux”, będącego manifestem przeciwko materializmowi i pragnieniem prostoty, „Ni Oui Ni Non” skupia się na wewnętrznym świecie jednostki i jej złożonych preferencjach.

Tekst piosenki zbudowany jest na serii dychotomii i kontrastów, które są konsekwentnie odrzucane na rzecz osobistych, często nieoczywistych wyborów. ZAZ nie chce być zaszufladkowana w proste schematy „słodki czy słony”, „duży czy mały”, „jasny czy tani”. Zamiast tego woli „gdy jest pikantnie”, „iść na piechotę” czy „góry zamiast morza”. To podkreśla subiektywną naturę ludzkich upodobań i ich zmienność. Artystka podkreśla, że nie ma jednej, uniwersalnej odpowiedzi na kwestie dotyczące życia i wyborów.

Centralnym punktem utworu jest powtarzające się pytanie: „Il me demandait sans arrêt / Quel est le bon chemin à prendre / Vivre et hésiter / Et ça vous pouvez bien me comprendre” (Pytał mnie bez przerwy / Którą drogę lepiej wybrać / Żyć i wahać się / I to możecie dobrze zrozumieć). Ten refren doskonale oddaje stan niepewności i ciągłego poszukiwania właściwego kierunku w życiu. ZAZ nie postrzega wahania jako słabości, lecz jako integralną część egzystencji, zapraszając słuchacza do zrozumienia tej ambiwalencji. To akceptacja, że życie rzadko oferuje proste rozwiązania „tak” lub „nie”.

W kolejnych zwrotkach ZAZ zgłębia swoje wewnętrzne sprzeczności, pokazując, że człowiek może jednocześnie cenić przeciwne sobie wartości. „J'aime bien être seule, et j'aime aussi la foule” (Lubię być sama i lubię też tłum) czy „J'aime les histoires d'amour qui font chialer” (Lubię historie miłosne, które sprawiają, że płaczę) – te wersy ujawniają preferencję dla intensywnych emocji i autentycznych połączeń, nawet jeśli oznaczają one dystans. Jest to wyrazem złożoności ludzkiej natury, która nie pasuje do prostych definicji. ZAZ wyraża także pragnienie niezależności: „Moi j'aime qu'on m'laisse faire et pas qu'on me saoule” (Lubię, gdy pozwalają mi działać i nie nudzą mnie).

Piosenka stanowi również subtelną krytykę presji społecznej i potrzeby konformizmu. Wersy takie jak „Moi je préfère ne compter sur personne” (Wolę nie liczyć na nikogo) i „Plus d'argent pour vous, un peu moins pour eux / Et moi alors quand est-ce qu'on m'en donne ?” (Więcej pieniędzy dla was, trochę mniej dla nich / A co ze mną, kiedy ja je dostanę?) podkreślają pragnienie niezależności i autentyczności, które są wartościami często obecnymi w twórczości ZAZ. To wołanie o sprawiedliwość i uznanie własnych potrzeb w świecie, który często ignoruje jednostkę.

„Ni Oui Ni Non” to utwór, który celebruje różnorodność ludzkich doświadczeń i zachęca do akceptacji indywidualnych różnic. ZAZ, poprzez swoje osobiste preferencje i akceptację wewnętrznych sprzeczności, inspiruje słuchaczy do bycia wiernymi sobie, nawet gdy ich wybory nie są zgodne z oczekiwaniami innych. Piosenka, będąca częścią repertuaru artystki, pokazuje jej głęboką wrażliwość na kwestie tożsamości i wolności wyboru, a jej jazzowo-popowy styl doskonale oddaje tę swobodną i jednocześnie głęboką refleksję. Jest to przypomnienie, że życie nie musi być czarno-białe; można odnaleźć piękno w odcieniach szarości i w ciągłym poszukiwaniu własnej ścieżki.