"Diss na Miszora" autorstwa Gimpsona (Tomasza Działowego) to utwór, który doskonale wpisuje się w nurt kontrowersyjnych i często wulgarnych "diss tracków" charakterystycznych dla wczesnej polskiej sceny YouTube. Piosenka, będąca skrajnie prowokacyjnym i obscenicznym atakiem słownym, skierowana jest głównie przeciwko youtuberowi o pseudonimie Miszor, ale angażuje również inne znane postacie, takie jak RockAlone2k, Perla i Rojo. Celem Gimpsona było niewątpliwie wywołanie szoku, reakcji i podsycanie internetowego "dramy", co było wówczas skuteczną strategią na budowanie zasięgów.

Już pierwsze wersy, takie jak „RockAlone2k jebie w dupę Miszora / Kiedy jego zapina wtedy jest braga”, ustanawiają bezkompromisowo wulgarny i seksualnie agresywny ton. Tekst bazuje na drastycznych, wręcz pornograficznych fantazjach, mających na celu maksymalne upokorzenie Miszora. Użycie zwrotów typu „Ładuj kutasa / Ładuj w dupala” czy „Niech biedny Miszor ryjem zapierdala o podłogę” nie pozostawia wątpliwości co do intencji – to czysta deklasacja i próba psychicznego zniszczenia. Mimo to, w kontekście tego typu twórczości, często balansuje to na granicy czarnego humoru i groteski.

Ciekawostką jest fakt, że Gimpson (znany również jako Gimper) jest postacią, której twórczość wielokrotnie budziła kontrowersje, a on sam często angażował się w podobne konflikty, np. „Diss na Rocka” czy „Diss na Gonciarza”. Teledyski i teksty jego piosenek nierzadko zawierały wulgaryzmy i treści erotyczne, co często skutkowało ograniczeniami wiekowymi na platformach. W przypadku "Dissa na Miszora", treść jest na tyle ekstremalna, że jeden z filmów na YouTube z tym utworem miał wyłączone komentarze z powodu "Family friendly content". To ironia, zważywszy na charakter tekstu.

W utworze pojawia się zaskakująca dynamiczność relacji. Początkowa dominacja RockAlone2k nad Miszorem, akceptowana i wręcz aprobująca ze strony podmiotu lirycznego („Jesteś moim Bogiem / Kocham cię ziomuś, za to co mu robisz”), ulega odwróceniu w drugiej zwrotce: „Jak Miszor Rocka w dupę teraz ładuje / Jest zamiana / Ja to toleruję / To jest dobre, że się zamieniają / Zamiana jest rolami”. Ten fragment sugeruje, że cała sytuacja może być elementem szerzej zakrojonej, performatywnej gry między youtuberami, gdzie role „kata” i „ofiary” są płynne, a nawet zamienne. Nie chodzi tu o prawdziwy akt przemocy, lecz o symboliczne „rozliczenie” czy „zabawę” w upokorzenie, typową dla internetowych "beefów". Tego typu twórczość często jest tworzona "na zajawce i w chorym tempie", a jej celem nie jest obrażenie kogokolwiek, lecz satyra, co Gimpson sam podkreślał w opisach innych swoich utworów.

Druga zwrotka rozszerza krąg „bohaterów” o Perli i Rojo, co świadczy o tym, że utwór był częścią większego uniwersum polskiego YouTube i odnosił się do wewnętrznych rozgrywek w środowisku twórców. Fragmenty takie jak „Teraz Perla twoja kolej / A ty Rojo do śmietnika sobie polej / Polej sobie szczyną, kiedy tylko możesz to zrobić” czy późniejsze „Miszor zrób mi loda / Bo inaczej będzie zgoda na roli bara, bara, bara chuj” kontynuują linię seksualnej i fizycznej degradacji, ale również podkreślają performacyjny charakter tych "dissów" jako formy interakcji. Możliwe, że cała piosenka była z góry ukartowaną prowokacją lub artystycznym wyrażeniem wzajemnych animozji w prześmiewczej formie.

Warto zauważyć, że Gimpson (Gimper) sam w późniejszych latach wycofywał się z tego typu kontrowersyjnych treści. Istnieją wzmianki, że "Gimson chyba w końcu zrozumiał że że trzeba coś. powiedzieć. no i powiedział że w sumie tego disoru na Miszora nie zrobi bo jest B.". To sugeruje, że z perspektywy czasu artysta mógł uznać ten utwór za zbyt ekstremalny lub nieodpowiedni, zwłaszcza w kontekście nowej świadomości na temat szkodliwych skutków sharentingu i atakowania dzieci w internecie, co było dyskutowane w kontekście Miszora, syna RockAlone2k. W przeszłości krytykowano jego twórczość jako "gównianą" i "żenującą", choć jednocześnie odnosił sukcesy, a jego albumy trafiały na szczyty list sprzedaży.

Podsumowując, "Diss na Miszora" to wysoce kontrowersyjny i wulgarny utwór, który świadomie przekraczał granice dobrego smaku. Mimo swej szokującej formy, należy go interpretować w kontekście wczesnej, dzikiej kultury YouTube, gdzie "diss tracki" były narzędziem do budowania zasięgów, angażowania widzów i odgrywania internetowych ról, często z dużą dozą satyry i ironii. Utwór stanowił moment w historii polskiego internetu, ukazując, jak twórcy posługiwali się prowokacją i szokiem, aby zwrócić na siebie uwagę i podsycić dyskusje w swojej społeczności.