Piosenka „Dzisiaj przyjeżdża ciocia” Braci Figo Fagot to kolejny przykład twórczości, która doskonale wpisuje się w charakterystyczny dla zespołu nurt parodystycznego disco polo, pełnego czarnego humoru i obrazowania groteskowej, polskiej rzeczywistości. Utwór pochodzi z albumu „Weneryczny upominek”, wydanego w 2025 roku. Bracia Figo Fagot, założeni przez Bartosza Walaszka i Piotra Połacia, są znani z tego, że przystawiają „krzywe zwierciadło” społeczeństwu, a zwłaszcza męskim archetypom, ukazując postacie, które wpadają w kłopoty, a ich próby wyjścia z nich tylko pogłębiają kryzys. „Dzisiaj przyjeżdża ciocia” idealnie oddaje ten koncept, przedstawiając historię o pożądaniu, obsesji i konsekwencjach.

Tekst rozpoczyna się od bezpośredniego odrzucenia „łatwej dziewczyny ze strony porno”, która natrętnie nawiedza telefon podmiotu lirycznego. Już na wstępie zarysowany jest profil bohatera – mężczyzny, który mimo dostępnych (i łatwych) opcji, jest ogarnięty innym, zakazanym uczuciem. Wyrażenie „W mym sercu mieszka ktoś inny (kocham Cię!)” w połączeniu z „Serduszko wali jak konia (bum, bum, bum!)” i „Zaraz chyba zwariuję (uło-łou-łou-łou)” buduje obraz intensywnej, niemal chorobliwej fascynacji. Brak chusteczek sugeruje albo płacz, albo inne fizjologiczne objawy silnego wzruszenia.

Kluczowym elementem narracji jest refren: „Dzisiaj przyjeżdża ciocia (rendez-vous) / Nie powstrzymasz już mnie i je-je-je (nie ma szans) / Ciocia chyba nocuje (w salonie)”. Jest to centralny punkt utworu, który ujawnia obiekt obsesji. „Rendez-vous” w kontekście cioci, która „nocuje w salonie”, tworzy atmosferę perwersyjnego, potajemnego spotkania, dalekiego od konwencjonalnego. Wielokrotne powtórzenie „rendez-vous” wzmacnia poczucie narastającej ekscytacji i determinacji podmiotu lirycznego, który odrzuca inne, bardziej dostępne opcje, wykrzykując „Łatwa dziewczyno - fuck you!”.

Druga zwrotka opisuje konsekwencje tego niecodziennego „rendez-vous”. Mama jest „wkurzona”, a ciocia „zmartwiona”, co sugeruje, że sytuacja wymknęła się spod kontroli i podmiot liryczny został przyłapany. Scena z „panią psycholog wycierającą czoło” podkreśla absurdalność i nieakceptowalność jego zachowania w normalnych społecznych ramach. Pytanie „co jest ze mną nie tak?” jest retoryczne – to oczywiste, że bohater przekroczył granice. Mimo to, podmiot liryczny nie żałuje: „I tak warto było (kocham Cię!)”. Punktem kulminacyjnym jest moment „Nakryły mnie nad ranem / Jak buta cioci wąchałem (bum!)”. Ten detal ujawnia fetyszystyczny wymiar jego obsesji, dodając całości elementu makabrycznej komedii, charakterystycznej dla stylu Braci Figo Fagot. W wywiadach członkowie zespołu podkreślają, że ich teksty często eksplorują tematy tabu i absurdalne aspekty męskości, co doskonale widać w tej zwrotce.

Ostatnia zwrotka ironicznie pyta: „I kto jest tutaj zwycięzcą?”. Odpowiedź dostarcza dalszy ciąg groteskowych zdarzeń: „Jak ciocia wracała na boso / Bucik zaginął bez śladu / A ja co noc daję czadu”. Podmiot liryczny nie tylko wąchał but cioci, ale go ukradł, a jego działania nie kończą się na jednorazowym incydencie – „co noc daję czadu” oznacza kontynuację jego perwersyjnych rytuałów. Ta „jazda po bandzie z przymrużeniem oka”, jak często określa się twórczość zespołu, jest jednocześnie celnym komentarzem do ukrytych pragnień i mrocznych stron ludzkiej psychiki, ubranej w lekką, dyskotekową formę.

„Dzisiaj przyjeżdża ciocia” to bez wątpienia jeden z utworów Braci Figo Fagot, który, jak wiele ich piosenek, odwołuje się do polskiego „buraka”, choć z pastiszowym i karykaturalnym zacięciem. Nie jest to prosta piosenka o miłości, lecz opowieść o obsesji, dewiacji i braku zahamowań, podana w konwencji, która jednocześnie bawi i szokuje. Popularność zespołu wśród zróżnicowanej publiczności, od studentów po fanów rocka, wynika właśnie z umiejętności balansowania na granicy absurdu, wykorzystania prostych, chwytliwych melodii disco polo do przekazania nieoczekiwanych, często wulgarnych i prowokacyjnych treści, co sprawia, że ich twórczość staje się „niegrzeczna” i zapada w pamięć.