"Face Melter (How to Do Impossible Things)" Death Grips to utwór, który doskonale oddaje esencję twórczości tego eksperymentalnego hip-hopowego trio: intensywność, chaos i prowokację. Piosenka, pochodząca z wczesnego EP "Death Grips" z 2011 roku, a także znajdująca się na ich debiutanckim mixtape'ie "Exmilitary", stanowi manifest artystycznej anarchii i bezkompromisowości. Jest to utwór, w którym MC Ride, Zach Hill i Andy Morin (znany również jako Flatlander) prezentują swój charakterystyczny, surowy styl, łączący elementy industrialnego hip-hopu, digital hardcore i noise rocka.

Tekst piosenki rozpoczyna się od obrazów gwałtownej energii i buntu: "Cock the barrel, trigger range / Swerving donuts 'gainst the grain". To od razu ustawia ton, sugerując odrzucenie konwencji i dążenie do przekraczania granic. Wers "I blame ghost rider, whips the brain" może odnosić się do niekontrolowanych impulsów lub wewnętrznej siły napędowej, która popycha do działania poza normami społecznymi. Motyw "Kaleidoscopic bullet train" wprowadza element szybkiej, wręcz psychodelicznej podróży przez umysł i rzeczywistość, gdzie wszystko jest dynamiczne i zmienne.

Centralnym punktem utworu i jego podtytułu jest fraza "How to do impossible things". Jest to refleksja nad możliwością osiągnięcia rzeczy pozornie niemożliwych, co jest spójne z ogólną filozofią Death Grips, która często polega na łamaniu muzycznych i gatunkowych barier. Piosenka zdaje się być instrukcją do takiego podejścia – poprzez totalną, bezlitosną dekonstrukcję wszystkiego, co stoi na drodze. Obrazy takie jak "Burn a bitch and burn that strip to dust / Dust to ashes, ash to mush" czy "make that flesh melt off your plastic face" są brutalne i dosłowne, symbolizując niszczenie fałszu, hipokryzji i konformizmu. "Plastic face" może reprezentować powierzchowność i brak autentyczności, które Death Grips konsekwentnie krytykują w swojej twórczości. MC Ride, jako autor tekstów, często porusza tematy takie jak szaleństwo, uzależnienie czy paranoja, co dodatkowo pogłębia mroczny i introspektywny charakter utworu.

W tekście pojawiają się również pytania egzystencjalne: "What does happiness really mean?" i "Where to go when abrupt woken up from the dream". Te fragmenty dodają głębi do brutalnego brzmienia, sugerując, że za fasadą agresji kryje się poszukiwanie sensu i autentyczności w świecie, który często wydaje się być złudzeniem. Jest to charakterystyczne dla Death Grips, że nawet w najbardziej chaotycznych momentach potrafią wpleść introspektywne myśli.

Odwołanie do "Helter Skelter" pod koniec utworu jest szczególnie znaczące. "Helter Skelter" to tytuł piosenki The Beatles, która stała się infamoznie związana z morderstwami popełnionymi przez sektę Charlesa Mansona. Użycie tego wyrażenia przez Death Grips wzmacnia atmosferę szaleństwa, niekontrolowanej siły i apokaliptycznego chaosu, odzwierciedlając tematy, które są często eksplorowane w ich twórczości. Może to również symbolizować upadek porządku i przyjęcie nihilistycznej postawy.

Piosenka jest również samoreferencyjna, odnosząc się do samej muzyki i jej tworzenia: "I twist the rhythm pounds 'em on / How measurements of sound rewind". Sugeruje to, że sam proces twórczy jest aktem niemożliwego, aktem przekształcania dźwięku i języka w coś nowego i destrukcyjnego. Zauważono, że w "Face Melter" flow MC Ride'a jest nieco bardziej zbliżony do "normalnego" rapera w porównaniu do jego późniejszego, bardziej ezoterycznego stylu punk-rapu. Mimo to, utwór cechuje się chwytliwą grą słów i silnym przekazem, co czyni go jednym z najlepiej napisanych i wykonanych wczesnych utworów Death Grips. Fani często podkreślają, że instrumentalna warstwa utworu, z dźwiękami przypominającymi wiertarkę i szybkimi, szarpanymi strunami, choć nie jest tak złożona jak w niektórych innych ich piosenkach, pozwala na większe skupienie się na warstwie lirycznej.

Podsumowując, "Face Melter (How to Do Impossible Things)" to bezkompromisowa podróż w głąb buntu i autodestrukcji, która jednocześnie stawia fundamentalne pytania o sens istnienia i granice ludzkich możliwości. To agresywna, ale i introspektywna dekonstrukcja rzeczywistości, typowa dla artystycznej wizji Death Grips.