Interpretacja Always - Blink 182

Interpretacja utworu "Always" zespołu Blink-182 zagłębia się w złożone emocje i dynamikę relacji, która zdaje się oscylować na krawędzi. Początkowe wersy, "I've been here before a few times / And I'm quite aware we're dying", natychmiast wprowadzają w atmosferę powtarzających się problemów i poczucia nieuchronnego końca. Narrator zdaje sobie sprawę z cykliczności konfliktów, być może z własnych błędów, i widzi, jak związek powoli gaśnie. Drżące ręce przy pożegnaniach symbolizują ból i wzajemne, choć niewypowiedziane, przywiązanie, które sprawia, że całkowite zerwanie jest niemal niemożliwe. Propozycja "And I'll take you back if you'd have me" ujawnia desperacką nadzieję na drugą szansę i gotowość do ustępstw.

Refren, z powtarzającym się "Come on let me hold you, touch you, feel you / Always! / Kiss you, taste you all night / Always!", jest potężnym wyrazem tęsknoty za fizyczną bliskością i intymnością, która była lub mogłaby być ostoją w tej burzliwej relacji. Słowo "Always" w tym kontekście staje się zarówno obietnicą, jak i błaganiem o stałość i nieustającą miłość, która mogłaby przezwyciężyć trudności. Tom DeLonge w wywiadzie dla MTV News określił ten utwór jako "piosenkę miłosną", żartobliwie opisując jej tekst jako chęć "trzymania dziewczyny przez całą noc, całowania jej, dotykania, smakowania i czucia jej".

Dalsze wersy, "And I'll miss your laugh your smile / I'll admit I'm wrong if you'd tell me / I'm so sick of fights I hate them / Lets start this again for real", podkreślają zmęczenie konfliktem i głębokie pragnienie pojednania. Narrator jest gotów przyznać się do winy, byle tylko zakończyć spory i odzyskać utracone szczęście, co świadczy o ogromnej wartości, jaką przypisuje tej relacji. To szczere wyznanie bezsilności wobec ciągłych kłótni i chęć prawdziwego rozpoczęcia od nowa nadaje piosence ton zarówno melancholijny, jak i pełen nadziei.

"Always" ukazało się 15 listopada 2004 roku jako czwarty i ostatni singiel z ich piątego, bezimiennego albumu studyjnego, często nazywanego po prostu "Blink-182". Album z 2003 roku stanowił odejście od typowego pop-punku zespołu w stronę bardziej eksperymentalnych i mrocznych brzmień, czerpiąc z wpływów new wave i post-punku lat 80.. Sam utwór "Always" był wewnętrznie nazywany "piosenką z lat 80." podczas produkcji i charakteryzuje się warstwowymi, mocno przetworzonymi gitarami i syntezatorami. Perkusista Travis Barker czerpał inspirację z zespołu Missing Persons, tworząc perkusję, a Mark Hoppus zagrał na czterech różnych gitarach basowych w outro, w tym na Fender Bass VI i Roland Synth Bass, co podkreśla bogactwo tekstury utworu. Tom DeLonge, który wcześniej unikał efektów gitarowych, na tym albumie z otwartą głową podszedł do ich wykorzystania, eksperymentując z flangerami, chorusami i głośnikami Leslie.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Josepha Kahna i nakręcony w Australii z udziałem australijskiej piosenkarki Sophie Monk, jest równie intrygujący co sam utwór. Wykorzystuje technikę potrójnego poziomego podziału ekranu, w którym Sophie Monk flirtuje z każdym z członków zespołu, jednak panele tną postaci w trzech częściach. Monk wydaje się być całością, podczas gdy członkowie zespołu są poskładani z fragmentów, próbując naprawić "uszkodzony związek" poprzez walki, kłótnie, a czasem godzenie się. Mark Hoppus nazwał ten teledysk najbardziej skomplikowanym technicznie, jaki kiedykolwiek musieli nakręcić, ze względu na precyzyjną choreografię i synchronizację. DeLonge natomiast z humorem skomentował, że oglądanie go jest "jak rozwiązywanie algebraicznej formuły na papierze".

Mimo że "Always" był najniżej notowanym singlem z albumu, teledysk zyskał dużą popularność w kanałach muzycznych. Wielu fanów i krytyków uważa go za jeden z najlepszych utworów Blink-182, chwaląc jego mocny pop-rockowy charakter i dojrzałość liryczną. Utwór jest często interpretowany jako opowieść o związku, który pomimo tego, że jest "umierający", wciąż ma w sobie iskrę, a narrator gotów jest zrobić wszystko, by go ocalić, pragnąc, aby ta miłość trwała "zawsze". Od czasu powrotu zespołu, piosenka jest regularnie wykonywana na koncertach, co świadczy o jej trwałym miejscu w sercach fanów.