Utwór "We" Maca Millera, pochodzący z albumu The Divine Feminine, to hipnotyzująca podróż przez meandry miłości, intymności i poszukiwania jedności w związku. Piosenka, wzbogacona soulowym wokalem CeeLo Greena, zanurza słuchacza w słodko-gorzkiej refleksji nad dynamiką partnerstwa, gdzie fizyczna bliskość często wyprzedza emocjonalną komunikację.

Od samego początku, powtarzające się frazy "Yeah, you can be my..." i "Well okay, it's alright, it's okay" tworzą atmosferę zaproszenia i akceptacji. Jest to swego rodzaju uspokojenie, być może zarówno dla partnerki, jak i dla samego narratora, że mimo wszelkich trudności, możliwość bycia razem jest w porządku. Mac Miller, w swoim charakterystycznym stylu, nie unika przyznania się do problemów. Linijka "Well, you ain't in the mood to argue / Baby don't you worry, this some shit to get along to / Some shit I right my wrongs to" sugeruje, że muzyka staje się dla niego narzędziem pojednania, sposobem na naprawienie błędów i przekroczenie kłótni. Jest to świadectwo dojrzałości artysty, który potrafi używać swojej sztuki do introspekcji i rozwiązywania osobistych konfliktów.

Kluczowym elementem utworu jest przyznanie: "We never talk, we always way too busy fuckin'". Ten szczery wers obnaża częsty dylemat wielu związków, gdzie namiętność cielesna może zasłaniać potrzebę głębszej, werbalnej komunikacji. Mimo to, Mac znajduje piękno w drobnych szczegółach, wyrażając swoje zauroczenie: "I'm in love with the way that you say my name / Every time it sound brand new". To podkreśla świeżość uczucia i to, jak małe gesty mogą utrzymać iskrę w relacji.

Refleksja nad przyszłością związku jest fundamentalna: "And you, always wonderin' what we'll be / I say we sound better than you or me". To serce przesłania piosenki. Mac Miller sugeruje, że prawdziwa siła tkwi w "my", w jedności, która jest większa i piękniejsza niż suma indywidualnych "ty" i "ja". Ten rodzaj jedności symbolizuje transcendencję ego i połączenie w coś trwalszego. W wywiadzie dla magazynu W z 2016 roku, Miller wspominał o znaczeniu The Divine Feminine, mówiąc: „Chodzi o miłość i wszystkie te rzeczy, ale na końcu to nie ma tak naprawdę nic wspólnego z romantycznymi związkami. To o uniwersalnym żeńskim pierwiastku, który jest wszechobecny”. "We" idealnie wpisuje się w ten koncept, przekraczając ramy zwykłego romansu.

Druga zwrotka zanurza się w bardziej introspekcyjny ton. "And time will tell / If I'm alive and well, cause when I'm by myself / I find that I keep flying high, sometimes I must remind myself / That change is more than pennies laying on the floor inside the well" to fragment, który odnosi się do osobistych zmagań Maca, być może z uzależnieniem lub wewnętrznymi demonami. Metafora "latania wysoko" może sugerować euforię, ale też ucieczkę, a "zmiana" to coś znacznie głębszego niż powierzchowne życzenia wrzucane do studni. W tym kontekście, partnerka staje się kotwicą i źródłem inspiracji: "You cross my mind, do not apologize for being fine as hell / I'm spinning here inside your spell, my mind has start to wander". Jej obecność jest niemal magiczna, pochłaniająca jego myśli.

Kulminacyjnym punktem utworu jest mostek: "There's no more you or me, me or we, sweetheart / Just be your sweet babe". Ta linia radykalnie przekracza tradycyjne rozumienie związku. Zamiast "ty i ja" czy nawet "my", Mac sugeruje całkowite rozpuszczenie granic, osiągnięcie stanu czystej egzystencji i wzajemnego oddania. "Precious things fall apart / Just let them be, let it be, forever" to akceptacja nietrwałości, ale jednocześnie pragnienie wieczności dla ich połączenia. Ostateczne zdanie "Oh, loving me, in spite of me / Bless your heart" jest wyrazem głębokiej wdzięczności za bezwarunkową miłość, pomimo jego niedoskonałości. Poczucie ulgi i wolności, które z tego wynika, jest namacalne: "I can breathe, I can breathe so much better, yeah / I won't let anything tear us apart, no, no, no / We are we, we are we, forever". To ostateczna deklaracja jedności, spokoju i zobowiązania.

Zakończenie utworu, z charakterystycznym dla Maca Millera, lekko buńczucznym "You gotta deal with Mac Miller, bitch / Hehehehahah", to typowy dla niego moment przełamania czwartej ściany, powrotu do swojej rapowo-ironicznej tożsamości. Jest to jak mrugnięcie okiem do słuchacza, przypominające, że choć utwór eksploruje głębokie emocje, artysta nadal jest sobą – złożonym, zabawnym i nieprzewidywalnym. Utwór "We" jest zatem hołdem dla miłości, która pozwala na osobisty rozwój i transcendencję, jednocześnie pozostając zakorzenioną w realnych, ludzkich doświadczeniach.