Utwór "Self Care" Maca Millera, będący jednym z kluczowych singli z wydanego w 2018 roku albumu Swimming, to głęboko intymna podróż przez labirynt wewnętrznych zmagań artysty, jego walki z uzależnieniami i poszukiwania osobistego rozwoju w obliczu chaosu. Piosenka, podzielona na dwie części, stanowi swego rodzaju "przewodnik po osobistej rehabilitacji" Millera. Wydana w lipcu 2018 roku, zaledwie kilka miesięcy przed jego tragiczną śmiercią, nabiera dziś szczególnie wzruszającego i tragicznego znaczenia.

Już początek utworu, z refrenem "I switched the time zone, but what do I know? / Spending nights hitchhikin', where will I go?", oddaje poczucie dezorientacji i poszukiwania kierunku w życiu. Miller zdaje się błądzić, a jednocześnie deklaruje pewność, że odnajdzie drogę: "I could fly home with my eyes closed / But it be kinda hard to see, that's no surprise though / You can find me, I ain't hiding". To paradoksalne połączenie zagubienia i przekonania o własnej widoczności odzwierciedla jego stan psychiczny po głośnym rozstaniu z Arianą Grande oraz kontrowersjach związanych z jego problemami z prawem, wynikającymi z jazdy pod wpływem. Grande publicznie określiła ich związek jako "toksyczny" i "przerażający", co dodatkowo obciążyło rapera.

W pierwszej zwrotce Miller wspomina przeszłość: "Climbing over that wall / I remember, yes, I remember, yes, I remember it all". To nawiązanie do budowania emocjonalnych barier, które ostatecznie upadają, jak sugeruje metafora "like September I fall". Ta linijka, po jego śmierci we wrześniu 2018 roku, była interpretowana jako przeczucie własnego końca, choć istniały też inne teorie, np. nawiązujące do ataków z 11 września. Wyraża również głęboką paranoję i brak zaufania, nawet do samego siebie: "Can't trust no one, can't even trust yourself". Jednak szybko pojawia się iskierka nadziei i deklaracja "Self care, I'm treatin' me right / Hell yea, we're gonna be alright". Na pierwszy rzut oka wydaje się to afirmacją dbania o siebie i optymizmu. Niestety, w kontekście późniejszych wydarzeń, wielu fanów i krytyków zaczęło postrzegać to jako tragiczną ironię, gdzie "self-care" Millera, niestety, stawało się jego uzależnienie od używek, swoiste przyzwolenie na pogrążanie się w nałogu, aby uciec od bólu i presji. Jak sam powiedział w jednym z wywiadów, jego muzyka była sposobem na wyrażanie uczuć, a także świadomości, że ludzie, którzy naprawdę chcą go poznać, znajdą go w jego twórczości.

Teledysk do "Self Care", wyreżyserowany przez Christiana Webera, wzmacnia tę złożoną interpretację. Rozpoczyna się sceną, w której Mac Miller zostaje pogrzebany żywcem w trumnie, co jest bezpośrednim nawiązaniem do kultowego filmu Kill Bill Vol. 2. W tej klaustrofobicznej przestrzeni raper spokojnie pali papierosa, co można odczytać jako symboliczne, priorytetowe traktowanie nałogów nawet w sytuacji zagrożenia życia, ale też jako dziwną obojętność wobec własnego losu. Miller nożem wycina na wieku trumny łacińską sentencję "Memento mori" – "pamiętaj o śmierci" – co stanowi gorzką refleksję nad ulotnością życia i nieuchronnością końca. Jednak w drugiej części wideo, symbolicznie wydostaje się z trumny, przebijając się przez ziemię i wychodząc na powierzchnię, co symbolizuje walkę o życie i próby wydostania się z nałogu.

W tym momencie utwór przechodzi w drugą część, zatytułowaną "Oblivion" (zapomnienie/nieświadomość), charakteryzującą się zmianą nastroju i produkcji muzycznej. "Oblivion" jest tu pojęciem wieloznacznym. Z jednej strony może symbolizować negatywne uczucie izolacji i zapomnienia wynikające z uzależnienia i pogarszającego się zdrowia psychicznego. Z drugiej strony, Miller zdaje się odnajdywać w tym stanie pewien rodzaj spokoju i ukojenia: "I got all the time in the world, so for now I'm just chilling / Plus I know it's a, it's a beautiful feeling / In oblivion, yeah, yeah". Ta "piękna nieświadomość" może być ucieczką od zewnętrznego negatywnego świata, formą samoizolacji, która staje się dla niego nowym rodzajem dbania o siebie – samozależności, chroniącej przed ocenami i presją. W tej części tekstu, odniesienie do "war outside" sugeruje ucieczkę do bezpiecznej przestrzeni osobistej, gdzie muzyka (grając "45's", czyli winyle) zapewnia ukojenie.

"Self Care" to testament wrażliwości Maca Millera i jego zdolności do przekształcania osobistego bólu w uniwersalną sztukę. Album Swimming był dla niego przestrzenią do uzewnętrznienia wewnętrznych problemów w sposób, w jaki mógł sobie z nimi poradzić. Ta piosenka, z jej podwójnym dnem, jest świadectwem jego nieustannej walki i próby znalezienia spokoju, choć w tragicznym świetle jego śmierci pozostaje również bolesnym przypomnieniem o złożoności ludzkiego cierpienia i często destrukcyjnych formach "self-care".