Utwór "Zawodnik(t)" autorstwa poznańskiej grupy Pięć Dwa Dębiec to bezkompromisowa, pełna brawury interpretacja życiowej rywalizacji, ujęta w ramy partii pokera. Pochodzący z wydanego 15 września 2003 roku albumu P-Ń VI, kawałek stanowi manifest pewności siebie i strategicznego myślenia. Co ciekawe, mimo że w 2002 roku Paweł "Deep" Paczkowski tymczasowo opuścił skład Pięć Dwa, album P-Ń VI został wydany pod szyldem 52 Dębiec, a nie jako solowy projekt Hansa, choć Deep nie brał udziału w jego nagrywaniu. Hans, czyli Przemysław Frencel, jest głównym narratorem i uosobieniem tytułowego "zawodnika".

Od pierwszych wersów, gdzie podaje się za "Hansa" lub "jokera", a od razu wzywa do rozpoczęcia gry, czuć arogancję i dominację. Cała narracja jest prowadzona z perspektywy pewnego siebie gracza, który nie tylko doskonale zna zasady, ale też potrafi czytać intencje przeciwnika. Metafora gry w pokera, z jej blefami, podnoszeniem stawek i momentami napięcia, idealnie oddaje drapieżny charakter walki o sukces, zarówno w rapie, jak i w życiu. Hans nie kryje się ze swoimi intencjami, jego uśmiech jest szczery.

Przeciwnik jest szybko demaskowany. Jego zaciśnięte pięści, przełykana ślina i "dobra mina do złej gry" to dla Hansa oczywiste sygnały słabości. Nawet gdy próbuje podwajać stawkę, narrator widzi, że "już z myślą o przegranej się oswajasz". Cały jego "nieudolny blef" jest śmieszny i nic nie warty, porównany do "Karola Strassburgera familijnych żartów" – odniesienie do polskiego prezentera telewizyjnego, którego dowcipy często bywały obiektem żartów. To podkreśla bezwartościowość i żałosność próby rywala.

Tekst piosenki oddaje filozofię Hansa, który w wywiadach często podkreślał swoje egoistyczne podejście do twórczości. Musi być zadowolony z tego, co robi, i nie chce iść na kompromisy, aby wpasować się w trendy – określał się nawet jako "niereformowalny". Ten bezkompromisowy duch odzwierciedla się w bezlitosnym niszczeniu przeciwnika w "Zawodnik(t)". Utwór wpisuje się w nurt hardcore rapu, z którego Pięć Dwa Dębiec jest znany, charakteryzując się bezpośredniością, agresywnym flow i ostrym przekazem.

Punktem kulminacyjnym jest moment "SPRAWDZAM", gdzie karty zostają odkryte. Przeciwnik rozkłada swoje "atuty", które okazują się być "do dupy", niczym "napruty dyrygent bez batuty". Jedna marna para, "dwa walety", kontrastuje z luksusowym pokazem Hansa – trzema asami i dwoma królami, czyli fullem. To symboliczny triumf, brutalne zwycięstwo, które ma sprawić, że przegrany "patrz, płacz i płać".

Refren – "Trzeba zmienić sposób gry, już nie przejdzie dawny styl" – podsumowuje główną myśl utworu. Jest to przestroga dla tych, którzy tkwią w przestarzałych schematach, ale też autoironiczne spojrzenie na dynamicznie zmieniający się świat i hip-hop. Nawet Hans, w wywiadzie z 2015 roku, wspominał, że Deep nie chciałby nagrywać starej zwrotki do remixu "Zawodnik(t)", bo jej tekst "nie przeszedłby mu już przez gardło", co wskazuje na ewolucję ich perspektywy artystycznej i świadomość upływu czasu. "Zawodnik(t)" to zatem nie tylko opowieść o dominacji w grze, ale także o konieczności adaptacji i nieustannej weryfikacji własnych umiejętności w obliczu nowych wyzwań.