Piosenka „Spadam” autorstwa Pezeta to niezwykle intymny i przejmujący utwór, będący częścią kultowego albumu „Muzyka Emocjonalna” wydanego w 2009 roku. Krążek ten zapisał się w historii polskiego hip-hopu nie tylko ze względu na swoją treść, ale także na innowacyjny sposób dystrybucji – był dostępny początkowo tylko dla zarejestrowanych użytkowników specjalnej strony internetowej, w ściśle limitowanym nakładzie 5000 egzemplarzy. To sprawiło, że po latach zyskał status białego kruka, a ceny jego nośników na rynku wtórnym osiągały „chore wysokości”, co skłoniło artystę do wznowień.

Utwór „Spadam” jest idealnym odzwierciedleniem tytułu albumu. Opowiada o głębokich emocjach, które towarzyszą upadkowi relacji i osobistemu kryzysowi. Pierwsza zwrotka to wspomnienie minionych pragnień i nadziei, przepełnione powtórzeniami frazy „Tak bardzo chciałem”. Podmiot liryczny wyraża intensywne pożądanie bliskości, intymności – „Twoich oczu, Twojej skóry”, „Twoich dłoni”. Chciał dawać i otrzymywać, być potrzebnym, czuł absolutną pewność co do wyjątkowości tej osoby („byłaś jedna, jak nigdy, nigdy nikt”). To obraz miłości, która miała być trwała i niezaprzeczalna, co podkreśla wers „Że to coś, co jest na pewno, że jest naprawdę”. Ta retrospekcja w świetle późniejszej utraty nabiera gorzkiego, nostalgicznego tonu.

Refren brutalnie zderza te wspomnienia z bolesną teraźniejszością. „Nie ma Cię gdy moje życie spada w dół i / Nie ma Cię gdy wszystko łamie się na pół”. Metafora spadania i łamania się oddaje całkowite poczucie rozpadu, zarówno w życiu osobistym, jak i w samej relacji. Podmiot liryczny podkreśla samotność w obliczu kryzysu. Jednocześnie wyraża paradoksalną troskę o drugą osobę: „ale dobrze, że nie wiesz co u mnie, bo pękłoby Ci serce”. To świadczy o niegasnącym uczuciu, pomimo cierpienia, jakie jej nieobecność wywołuje. Następujące zaraz po tym, niemal wykrzyczane: „Ale kocham Cię, kocham, wciąż Cię kocham, kurwa / I nie znam już innych słów, to jest zbyt trudne”, to kulminacja rozpaczy i bezsilności. Miłość ta jest tak silna, że przysłania wszelkie inne emocje i uniemożliwia pogodzenie się z sytuacją, a jednocześnie jest źródłem niewyobrażalnego bólu.

Druga zwrotka to hipotetyczna wizja przyszłości, w której miłość ma szansę zgasnąć. Podmiot liryczny próbuje wyobrazić sobie moment, gdy „bez Ciebie będzie łatwiej”, gdy przestanie ona mieć dla niego znaczenie. Jest to bolesna, wręcz autoagresywna próba zdystansowania się od uczuć, które w obecnej chwili są nie do zniesienia. Mówi o nieodwracalności rozstania, o tym, że nie będzie już chciał jej widzieć, słuchać, a nawet milczeć z nią. To wyliczanie kolejnych etapów mentalnego odcinania się od ukochanej osoby, przewidywanie momentu, gdy „coś innego będzie dobre” i gdy będzie musiał „to co czuje zniszczyć”. Finalne „Będzie koniec nas, koniec, dziś tak to czuję” to przeczucie nieuchronnego finału, który wynika z obecnego spadania i rozpadu. Nie jest to akceptacja, lecz raczej gorzkie uświadomienie sobie, że obecny stan rzeczy prowadzi do ostatecznego zerwania, jeśli nic się nie zmieni.

Warto zaznaczyć, że za produkcję wielu utworów na „Muzyce Emocjonalnej”, w tym „Spadam”, odpowiadał zmarły Zjawin. Sam Pezet w wywiadach podkreślał, że teksty z tej płyty to „najbardziej emocjonalne takty”, które powstawały w stanie „największego uniesienia, ale w tym negatywnym sensie” – mówił o „frustracji w miłości” i „relacjami z kobietami”. To osobiste tło dodaje utworowi autentyczności i sprawia, że „Spadam” wybrzmiewa jako szczery krzyk duszy, zmagającej się z utratą i niemożnością pogodzenia się z nią, mimo świadomości nieuchronności końca. Tekst, choć prosty w swojej konstrukcji, jest niezwykle sugestywny i pozostawia słuchacza z poczuciem głębokiego smutku i empatii dla bohatera, który, choć „spada”, wciąż „kocha, kurwa”.