P.P.D.J. to utwór polskiego artysty występującego pod pseudonimem Papajak Watykaniak, który zyskał rozgłos głównie na platformie Wykop.pl. Piosenka, wydana w 2018 roku, jest jawnym, niezwykle kontrowersyjnym atakiem na postać Jana Pawła II, oskarżając go o pedofilię i tuszowanie przestępstw. Tekst utworu jest brutalny, wulgarny i celowo szokujący, używając języka, który ma za zadanie wywołać silne emocje i przełamać społeczne tabu wokół osoby papieża Polaka.

Samo intro, gdzie artysta przedstawia się jako "Papajak Watykaniak" i wyraża chęć "umrzeć za Niemcy w 1945!", od razu ustanawia ton utworu jako nihilistyczny, prowokacyjny i jawnie antyestablishmentowy. Jest to zuchwałe nawiązanie do historycznego konfliktu, z ironicznym wzięciem strony historycznie potępionej, co potęguje wrażenie celowego oburzenia. Wskazanie roku 2018 i powitanie "Siema, Wykop!" jednoznacznie sytuuje utwór w kontekście polskiego internetu, gdzie dyskusje na temat Jana Pawła II, często krytyczne i łamiące dotychczasowe ramy czci, zyskiwały na sile.

Główna część utworu koncentruje się na bezpośrednich oskarżeniach. Słowa "Fama taka krąży w sieci: Papież ruchał małe dzieci / Ale to nie żadna fama, Tylko kurwa prawda sama" świadomie przekształcają krążące w internecie "memowe" doniesienia w brutalne, "faktograficzne" zarzuty. Opisy rzekomych czynów, takie jak "Łapał je na miast ulicach, Przetrzymywał je w piwnicach / A gdy nikt nie słyszał krzyków, Gwałcił je na ołtarzyku", są niezwykle drastyczne i mają na celu zszokowanie odbiorcy, zbezczeszczenie symboli religijnych i podważenie świętości postaci papieża. Powtarzający się refren "Szatanowi duszę sprzedał, Papież pedał dzieci jebał" utrwala tę karykaturalną wizję papieża jako zbrodniarza, który sprzeniewierzył się wszelkim wartościom, które reprezentował.

W piosence pojawia się także odniesienie do "filmu Kler", którego premiera również miała miejsce w 2018 roku. Film Wojciecha Smarzowskiego poruszał temat pedofilii i innych problemów w polskim Kościele katolickim, wywołując ogólnonarodową debatę. Zwrot "Wspieraj film Kler!" wskazuje, że Papajak Watykaniak wpisuje się w ten szerszy kontekst krytyki instytucji kościelnych i wykorzystuje piosenkę jako formę wsparcia dla antyklerykalnego przekazu. Artysta sugeruje, że to, co przedstawia w piosence, nie jest jedynie "szkalowaniem", ale bolesną prawdą, którą należy ujawnić.

W dalszej części tekstu, Papajak Watykaniak idzie o krok dalej, oskarżając Jana Pawła II nie tylko o gwałty, ale także o tuszowanie tych czynów i morderstwa: "Najpierw gwałcił niestrudzenie / Potem płacił za milczenie / Jak nie dało się przekupić, Zawsze szybciej ukatrupić / Zwłoki w kwasie rozpuszczone, Nigdy nieodnalezione". Te linie są szczytem demaskatorskiego i prowokacyjnego przesłania, malując obraz papieża jako bezwzględnego przestępcy, który uciekał się do ekstremalnych środków, aby chronić swoją reputację i instytucję Kościoła. Styl "karaoke" wspomniany w utworze ("Ale chujowy ten podkład karaoke, kurwa.") może być ironicznym komentarzem do niskiej jakości lub amatorskiego charakteru produkcji, który jednak nie umniejsza siły przekazu, a wręcz może potęgować wrażenie autentyczności i "głosu ludu", nieprofesjonalnego, ale szczerego.

Pseudonim "Papajak Watykaniak" jest ewidentną grą słów, ironicznie łączącą papieża z Watykanem. Istnieją spekulacje, że Papajak Watykaniak to pseudonim polskiego autora książek dla dzieci i młodzieży, Marka Szyszko, choć ten "Papajack Watykaniak" jest bohaterem serii książek o Watykanie i wartościach chrześcijańskich, co wydaje się być jawnym trollingiem lub celową mistyfikacją ze strony społeczności Wykopu, próbującej stworzyć alternatywną, prześmiewczą tożsamość dla kontrowersyjnego artysty. Prawdziwa tożsamość Papajaka Watykaniaka, twórcy tego utworu, pozostaje niejasna, a jego działalność bywa usuwana z platform (np. "spadł z rowerka" na Wykopie) ze względu na naruszenie zasad. Utwór P.P.D.J. oraz inne piosenki Papajaka Watykaniaka (Invocatio Papae, Świadectwo, Katdymał Wyszyński i wiele innych o podobnej, antyklerykalnej tematyce) stały się częścią specyficznej kultury internetowej, gdzie bezkompromisowa krytyka Kościoła katolickiego i jego hierarchów jest wyrażana w najbardziej dosadny sposób. Utwór jest zatem nie tylko osobistą wypowiedzią, ale także zjawiskiem socjologicznym, odzwierciedlającym wzrost sceptycyzmu i antagonizmu wobec instytucji Kościoła w Polsce.