Utwór „My Way” zespołu Limp Bizkit, pochodzący z ich trzeciego albumu studyjnego Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water wydanego w 2000 roku, stanowi hymn o niezależności i buncie przeciwko kontroli. Piosenka, która ukazała się jako czwarty lub piąty singiel w 2001 roku, jest wyrazistym manifestem afirmacji własnej drogi.

Tekst rozpoczyna się od bezpośredniego zwrotu do osoby, która uważa się za "wyjątkową" i patrzy z góry na narratora: „You think your special. You do, I can see it in your eyes, I can see it when you laugh at me, Look down on me and walk around on me”. To budowanie napięcia, poczucia bycia niedocenianym i marginalizowanym, prowadzi do punktu krytycznego. Narrator, zmęczony nieustannymi kłótniami o przywództwo i kontrolę, ostrzega: „Just one more fight about your leadership And I will straight up leave your shit, 'Cause I've had enough of this And now I'm pissed”. To mocne oświadczenie podkreśla determinację do zakończenia opresyjnej sytuacji.

Refren jest sednem utworu, powtarzanym wielokrotnie hasłem: „This time I'm a let it all come out, This time I'm a stand up and shout. I'm a do things my way, It's my way. My way or the highway”. Te słowa symbolizują wybuch stłumionych emocji i nieustępliwe dążenie do postawienia na swoim. Fraza „My way or the highway” jest uniwersalnym ultimatum, oznaczającym, że albo sprawy potoczą się po myśli narratora, albo dojdzie do zerwania. Wskazuje to na gotowość do poświęcenia wszystkiego, by odzyskać wolność i niezależność: „I will give up everything to be on my own again, Free again”.

Istnieją różne interpretacje, do kogo skierowany jest ten utwór. Jedna z nich sugeruje, że piosenka opowiada o toksycznym związku osobistym, w którym jedna strona dominuje nad drugą, a narrator ma dość bycia traktowanym jak popychadło i chce przejąć kontrolę nad własnym życiem. Inna, popularna teoria głosi, że Fred Durst, autor tekstu, odnosi się do relacji zespołu z wytwórnią płytową. Po sukcesie poprzednich albumów Limp Bizkit chciał większej autonomii artystycznej i twórczej swobody, a utwór jest wyrazem ich frustracji z powodu prób narzucenia im kierunku artystycznego. Niezależnie od konkretnego adresata, przesłanie pozostaje uniwersalne – chodzi o odwagę do życia na własnych zasadach i dążenia do samostanowienia.

Od strony muzycznej „My Way” wyróżnia się w dyskografii Limp Bizkit. Fred Durst częściej wykorzystuje w nim klasyczny śpiew niż rap, a Wes Borland gra bardziej złożone linie melodyczne i pełne akordy gitarowe, co było pewnym odejściem od ówczesnych standardów nu-metalu zespołu. Charakterystyczne dla utworu jest również samplowanie frazy „Check out my melody” z piosenki „My Melody” hip-hopowego duetu Eric B. & Rakim z 1987 roku.

Teledysk do „My Way” jest równie intrygujący co sam utwór. Fred Durst celowo stworzył go w sposób, który odbiega od poważnego tonu piosenki, argumentując, że „zespoły mają tendencję do zbytniego brania siebie na serio”. W wideo członkowie zespołu eksperymentują z różnymi koncepcjami, przebierając się m.in. za członków big bandu, jeżdżąc na motocyklach czy odgrywając sceny jako jaskiniowcy. Całość ma luźny, wręcz komiczny charakter, kulminujący w scenie, gdzie Durst rzuca głazem w Borlanda. Klip ten był nominowany do nagrody Viewer’s Choice na gali MTV Video Music Awards.

Utwór zyskał także szerokie uznanie w kulturze popularnej, będąc oficjalną piosenką przewodnią wydarzenia WWF WrestleMania X-Seven, co dodatkowo wzmocniło jego przesłanie o walce i przezwyciężaniu przeszkód. Z tego powodu jest silnie kojarzony przez wielu fanów z tym wydarzeniem. W 2022 roku magazyny Louder Sound i Kerrang! uznały „My Way” za jedną z najlepszych piosenek Limp Bizkit. Piosenka stała się zatem nie tylko znaczącym elementem dyskografii zespołu, ale także symbolem niezależności i odwagi do podążania własną ścieżką.