Guzior, znany z psychodelicznego podejścia do rapu i tworzenia hermetycznego świata, w utworze „Piniata” z albumu Evil Twin (2017) przedstawia słuchaczom szczery, introspektywny obraz swojej walki z przeszłością, presją i własnymi demonami. Utwór, wyprodukowany przez SecretRanka z scratchem DJ-a Flipa, jest promocyjnym singlem, który od razu rzuca odbiorcę w głąb złożonych emocji artysty.

Początkowe wersy – „Zawi\u0105zuj\u0119 sznurowad\u0142a, m\u00f3wi\u0105 \u017ce si\u0119 do dziadka z marynarki upodabniam” – mogą symbolizować moment przygotowania, być może do wejścia w dorosłość lub przyjęcia nowej roli, z jednoczesnym poczuciem dziedziczenia pewnych cech czy oczekiwań. Jest to też refleksja nad upływem czasu i ewolucją własnej tożsamości. Następnie pojawia się „Wkurwiony za stracone dni uderzam w lustra a\u017c krach”, co wyraża głęboką frustrację i żal za zmarnowanymi chwilami, być może za trudnym okresem w życiu, który Guzior zresztą często porusza w swojej twórczości. Rozbicie lustra to symboliczny akt zerwania z przeszłością, a jednocześnie „Jak tam wtedy, gdy przyszed\u0142em z godzin\u0105 si\u00f3dm\u0105 na \u015bwiat” może nawiązywać do przełomowego momentu, w którym artysta odczuł swoją odmienność lub późne rozpoczęcie pewnego etapu życia.

Charakterystyczne dla Guziora jest ignorowanie opinii innych, co podkreśla w wersach „Jo\u0142, s\u0142uchasz cho\u0107 wiesz, \u017ce to, co m\u00f3wi\u0105 g\u00f3wno prawda”. Raper konsekwentnie buduje swoją wiarygodność na autentyczności, nie przejmując się zewnętrznymi osądami. Metafora „Siedzisz tu cho\u0107 niestabilnie, to ciep\u0142o urok bagna” sugeruje komfort odnaleziony w niepewnym środowisku, w którym, mimo zagrożeń, odnalazł swoje miejsce. To także odzwierciedlenie jego hermetycznego świata, do którego rzadko dopuszcza kogoś z zewnątrz. Fragment „Kiedy\u015b jak run\u0105\u0142 nam plan to co, ja budowlanka \nTeraz czuj\u0119, jakbym co najmniej nie wiem uni\u00f3s\u0142 sam \u015bwiat” wyraźnie kontrastuje przeszłe niepowodzenia i konieczność odbudowywania się z obecnym poczuciem siły i triumfu. Ten długo wyczekiwany powrót na scenę z albumem Pleśń w 2020 roku również pokazał, co działo się z artystą w ciągu kilkuletniej przerwy.

Guzior szczerze mówi o swoich doświadczeniach z używkami: „Na te u\u015bmierzacze wci\u0105\u017c mi wzrasta tolerancja”, co wskazuje na rosnące uzależnienie lub potrzebę coraz mocniejszych środków, by uśmierzyć wewnętrzny ból. Potwierdzeniem tego jest „Dobra, wracam, by\u0142em ju\u017c na kra\u0144cach pojeba\u0144stwa”, gdzie przyznaje się do przekraczania granic i powrotu z niebezpiecznych stanów. W wywiadach Guzior wspomina, że nie szuka już wrażeń po mieście, bo wszystko już tam widział i jest uczulony na ferment. Woli być cool ziomalem, ale jednocześnie dojrzałym typem.

Centralnym punktem utworu jest tytułowa piñata: „Wkurwiony ju\u017c na \u015blepo bij\u0119 jak w piniat\u0119 \nZ kt\u00f3rej lec\u0105 samary a ja nie \u015bmigam z nim pakiem”. Piñata symbolizuje cele i marzenia, do których dąży, uderzając w nie na ślepo, z wściekłością, ale też z nadzieją na nagrody (samary, czyli pieniądze). Odmowa śmigania z pakiem podkreśla jego indywidualizm i niezależność, co jest cechą wyróżniającą go na scenie. Guzior, pomimo swojego sukcesu, dystansuje się od mainstreamu, co wyraża w wersach „Gram rapy ale nie m\u00f3w mi raper lub nie m\u00f3w im raper”. To swego rodzaju manifest, odrzucenie etykiet i definicji, które mogłyby go ograniczyć.

Druga zwrotka kontynuuje ten mroczny, psychodeliczny klimat. Obrazy „Id\u0119 ciemn\u0105 dolin\u0105, widz\u0119 besti\u0119 przez noktowizor \nI musz\u0119 dilowa\u0107 z t\u0105 niesforn\u0105 zdzir\u0105” to metaforyczne przedstawienie walki z wewnętrznymi demonami, uzależnieniami lub trudnościami życiowymi, które artysta musi konfrontować w ciemnościach swojej psychiki. Referencja do „Flojd i Wiro” (polskich postaci z kreskówki) i „lolki, mam po tym kino” to dalsze nawiązania do substancji i ich psychodelicznych efektów. Mimo to Guzior deklaruje, że „Nie dr\u0119cz\u0105 mnie i nie wpadam w \u017cadne paranoje \nUnikam tych d\u0142ugich nocy przez kt\u00f3re si\u0119 rano boj\u0119” – to świadome wycofywanie się z autodestrukcyjnych zachowań, chęć przerwania spirali negatywnych konsekwencji.

Przyznanie się do winy w „To kara za te wieczory, zbyt zabarwione, punkt dla ciebie \nSam przyk\u0142adam do tego r\u0119k\u0119 jak Maradona” świadczy o dojrzałości i wzięciu odpowiedzialności za własne, często ryzykowne, wybory. Końcowe wersy „I fajn\u0105 strof\u0119 wymy\u015bl na nagrobek chyba, \u017ce \nI tak wszyscy zgieniemy w katastrofie, luz, zapal sobie” oddają charakterystyczny dla Guziora fatalizm, przesycony ironią i czarnym humorem. W obliczu nieuchronnego końca, raper zachęca do dystansu i relaksu, co jest ironicznym komentarzem do życia pełnego zawirowań. „D\u0142ugi trip, sk\u0105d\u015b si\u0199 bra\u0142y ko\u0142a zapasowe \nG\u0142upi film, dzi\u015b to tylko brud jest za paznokciem” zamyka utwór refleksją nad burzliwą podróżą życiową, która, mimo trudności, zawsze dostarczała zapasowych kół – niespodziewanej pomocy lub siły. Całość wydaje się odległa, jak głupi film, zostawiając po sobie jedynie drobne, nieistotne ślady.

"Piniata" to utwór pełen bólu, determinacji i autoironii, który jest spójny z resztą albumu Evil Twin – dziełem, do którego wracać można często, doceniając jego autorski styl i świeżość. Jak pisze jedna z recenzji, Guzior udowadnia, że na pisaniu tekstów zna się jak mało który raper.
Na płycie Evil Twin znajduje się również "Piniata (Remix)". Warto dodać, że utwór "Piniata" nie ma związku z koniem o imieniu "Piniata", który w 2015 roku został uznany za najlepszego konia arabskiego czystej krwi na Narodowym Pokazie Koni Arabskich w Janowie Podlaskim.
Ten utwór, podobnie jak cały album Evil Twin, ugruntował pozycję Guziora jako wyjątku na scenie polskiego hip-hopu, artysty, który nie boi się mierzyć z mrocznymi stronami ludzkiej psychiki i robi to w sposób niezwykle autentyczny i intrygujący.