Utwór „Alone, Part 2” XXXTENTACIONA, choć budzący grozę i kontrowersje, stanowi głęboką eksplorację ciemnych zakamarków ludzkiej psychiki, wewnętrznych demonów i poszukiwania sensu w izolacji. Tekst piosenki, przesycony brutalnymi i niepokojącymi obrazami, jest świadectwem surowej, często niezrozumianej twórczości artysty, który nie bał się poruszać tematów tabu.

Hymniczny, powtarzający się refren „Rape victim, slay victim, take victim” to niezwykle prowokacyjne otwarcie, które natychmiast zanurza słuchacza w mrocznej narracji. Ta fraza może być interpretowana na wiele sposobów: jako wołanie ofiary, przyznanie się sprawcy, lub jako komentarz do cyklu przemocy i wiktymizacji, który artysta często badał w swojej twórczości. Może symbolizować także utratę niewinności lub wewnętrzną walkę, gdzie różne aspekty jaźni stają się ofiarami własnych myśli i impulsów.

W pierwszej zwrotce podmiot liryczny budzi się „z nożem w ręku”, z planem morderstwa. To otwarcie podkreśla impulsywną naturę agresji i pokazuje, jak łatwo myśli o przemocy mogą przejmować kontrolę. Deklaracja „I will never surface, feelings are abundant” sugeruje, że te mroczne uczucia są głęboko ukryte i przytłaczające, a narrator nie zamierza ich ujawniać światu zewnętrznemu. Odniesienie do „dying breed” może być komentarzem do zanikającej wrażliwości lub empatii we współczesnym społeczeństwie, albo do własnego poczucia odmienności. Scena wbijania noża w gardło i wysysania krwi jest przerażająco dosłowna, ukazując skrajną dehumanizację i okrucieństwo, być może jako perwersyjną próbę samoobrony lub wchłonięcia siły ofiary („in case it’s dangerous”).

Druga zwrotka kontynuuje narrację o chłodnej, wyrachowanej przemocy, opisując obserwację „ojca” w zaułku. Wybór niewinnej ofiary w codziennej sytuacji potęguje poczucie naruszenia i podkreśla przerażającą przypadkowość zła. Szczegółowe opisy brutalnego ataku – „Chop him, buck him, fuck him, I will stab him, scrat him, drag his body all across the map” – to spirala okrucieństwa, która eskaluje do makabrycznych aktów, takich jak „kąpiel w jego płynach, całowanie, gryzienie, jedzenie”. Zakończenie zwrotki, gdzie podmiot liryczny po wszystkim „idzie się zdrzemnąć”, szokuje totalnym brakiem skruchy i skrajnym odrealnieniem od popełnionych czynów, sugerując psychopatyczne odrętwienie lub głębokie oderwanie od rzeczywistości.

Most, z jego zestawieniami obrazów takich jak „Butterflies, kidney stones” (motyle – delikatność, kamienie nerkowe – ból) i „Slit wrists, vagabond” (pocięte nadgarstki – autodestrukcja, włóczęga – zagubienie), odsłania wewnętrzny chaos i cierpienie artysty. „Concubine, I’m alone” wskazuje na poczucie samotności i przedmiotowości w relacjach. Kluczową frazą jest „Very holy when I’m not alone”. Ta linia, powtarzana wielokrotnie w outro, jest sercem interpretacji utworu. Sugeruje, że obecność innych ludzi, bliskość czy nawet pozorne połączenie, przynosi poczucie moralności, „świętości” lub przynajmniej stabilności, która zapobiega całkowitemu pogrążeniu się w mroku. Kiedy artysta jest sam, jego demony przejmują kontrolę, prowadząc do myśli i fantazji opisywanych w zwrotkach. To echo znanej z twórczości Xxxtentaciona tematyki walki z depresją i poczuciem alienacji. Na Reddicie, fani często dyskutowali o tym, że "Alone Part 2" to prawdopodobnie najmroczniejszy utwór XXXTENTACIONA, a sam artysta miał w wywiadach przyznawać, że piosenka ta "ukazuje jego najciemniejsze myśli". Inni zauważają, że utwór jest kontynuacją "Alone Part 1", gdzie podmiot liryczny błaga: "please, I don't wanna be alone". To kontrastuje z tematyką albumów takich jak „?” czy „17”, gdzie Xxxtentacion eksplorował swoje zmagania z depresją i samotnością, często znajdując ukojenie w muzyce.

Piosenka ta, choć nie jest częścią żadnego z jego głównych albumów studyjnych, jest szeroko dostępna na platformach z tekstami i YouTube, co świadczy o jej rozpoznawalności i wpływie na fanów. Wpisuje się w jego wczesną twórczość, charakteryzującą się surowym brzmieniem i ekstremalnie osobistymi oraz często niepokojącymi tekstami. Jego kontrowersyjna postać, często związana z zarzutami o przemoc domową, które sam artysta częściowo negował, a także jego późniejsze próby "zmieniania się" i promowania pozytywnych wartości, tworzą złożony kontekst dla tego utworu. W wywiadach, Xxxtentacion często mówił o swoim poczuciu osamotnienia, nawet w tłumie, i o tym, że nikt nie zna jego „grzechów” i prawdziwych myśli, co rezonuje z przesłaniem „Alone, Part 2”. Wrażenie, że kontakt z innymi jest formą terapii lub zabezpieczenia przed własnymi mrocznymi impulsami, jest dla niego charakterystyczne.

Interpretacja utworu może być postrzegana jako katarzyczny akt wyrażania najbardziej zakazanych i niepokojących fantazji, lub jako metafora wewnętrznej walki z ciemnością. W kontekście życia artysty, który zmagał się z poważnymi problemami psychicznymi i prawnymi, tekst ten staje się jeszcze bardziej poruszający, oferując wgląd w jego _niezwykle burzliwy świat wewnętrzny. Ostatecznie, „Alone, Part 2” to brutalne, ale szczere studium samotności i potworności, która może z niej wynikać, gdy brakuje zewnętrznego punktu odniesienia czy moralnego kompasu.