"WWA VHS (feat. Ras)" to utwór pochodzący z albumu Taco Hemingwaya "Pocztówka z WWA, Lato '19", który ukazał się 23 lipca 2019 roku. Piosenka, wyprodukowana przez Rumaka, to złożona, wielowymiarowa opowieść o współczesnych relacjach międzyludzkich w miejskim pejzażu Warszawy, posługująca się rozbudowaną metaforą kina i nośników wideo. Sam Taco Hemingway, w swojej twórczości często koncentrujący się na obserwacji stołecznego życia i codziennych dylematów pokolenia, w tym utworze gorzko portretuje ulotność i powierzchowność bliskości.

Utwór otwiera charakterystyczny monolog wprowadzający słuchacza w scenę niemalże pułapki. Facet, nazywany jeleniem, jest prowokowany przez kobietę, a następnie okradziony przez jej kolegów. To brutalne, pozbawione sentymentów preludium od razu sygnalizuje cyniczne podejście do interakcji międzyludzkich, gdzie intencje są dalekie od romantycznych, a dominuje wykorzystanie i szybki zysk. Jest to znajomość na jedną noc, której jakość jest niska, niczym kiepskiej jakości filmik VHS, przez co znajomość tych dwojga będzie tak krótka jak długość filmiku vhs.

Refren – "Ona chyba chce go poznać, ale wcale długo nie chce go oglądać / Chyba chciałby się zapoznać, ale wcale długo nie chce jej oglądać" – to esencja piosenki. Podkreśla on wzajemną, choć nieuświadomioną, powierzchowność i dążenie do chwilowej gratyfikacji bez głębszego zaangażowania. Warszawski kontekst (WWA) i nawiązanie do formatu VHS budują specyficzną atmosferę. VHS, jako nośnik miniony, symbolizuje ulotność i nostalgiczną tęsknotę za czymś, co kiedyś było bardziej namacalne, ale jednocześnie wpisuje się w ideę jednorazowego użytku. Frazę "Wypożyczalnia serc" można interpretować jako metaforyczne miejsce, gdzie emocje i relacje są traktowane jak wypożyczane przedmioty, używane i zwracane, bez stałej wartości. Jak zauważa recenzent portalu Interia.pl, w piosence Taco Hemingway porównuje relacje kobiet i mężczyzn do wypożyczania kaset.

W pierwszej zwrotce Taco Hemingway rozwija metaforę kobiety jako nowego blockbustera, którego "każdy ją widział i chciałby na własność". To obraz osoby o powszechnie pożądanej, lecz masowej urodzie, którą mężczyźni traktują jak trofeum. Kobieta z kolei zdaje się traktować mężczyzn z dystansem, wołając na nich "per garçon", co symbolizuje jej poczucie wyższości i instrumentalne podejście do płci przeciwnej. Liczne odniesienia do kina i telewizji – "skaczą myśli w twojej głowie niby popcorn", "Ta kobieta jak RTL 7, nocą ruchy, niby soft porn", czy wreszcie "Blade Runnerowe zbliżenie na detal" – pogłębiają wrażenie, że te relacje są niczym spektakl, gdzie liczy się pozór, estetyka i szybkie doznania, a nie prawdziwa intymność. Porównanie do "kasety, bo się czujesz trochę nieswój" idealnie oddaje uczucie bycia odtwarzanym, używanym, podczas gdy "ona zawiła jak Telegazeta" sugeruje, że kobieta jest postacią trudną do rozszyfrowania, pełną niedomówień i skomplikowaną niczym zapomniany format informacji.

Zwrotka Rassa wprowadza kontrastującą perspektywę. Początkowo, linia "Są filmy, za którymi tęskni się / Więc mam cię w kieszeni jak Netflix" może wydawać się kolejnym potwierdzeniem konsumpcyjnego podejścia do relacji, gdzie partnerka jest zawsze pod ręką, niczym usługa streamingowa. Jednak dalsze wersy Rassa – "Zawsze wolałem mieć trudniej / Widzieć coś, czego nie widzieli inni / Brałem kasety z niedostępnych półek / Z pudełek, których nie rozgryzł Houdini" – zdradzają tęsknotę za autentycznością i unikalnością. Wypowiedzi te sugerują, że artysta poszukuje głębszych, bardziej wymagających i oryginalnych więzi, odrzucając łatwe i masowe streamy jak tanie DVD. Odmowa obejrzenia niemych filmów jest symboliczna – Ras domaga się dialogu, treści i głębi w relacji, a nie tylko wizualnego spektaklu.

Taco Hemingway, w trzeciej zwrotce, powraca do gorzkich obserwacji, nazywając niektóre kobiety "dramatem" czy "bajką", która łatwo może zamienić się w "horror". Miłość jest tu przedstawiona jako "kino detektywistyczne", pełne intryg i niewiadomych, gdzie zamiast coli podaje się tequilę, co sugeruje bardziej intensywne i potencjalnie destrukcyjne doświadczenia. Wersy takie jak "Lubisz kino międzygatunkowe / Za dupami te pościgi brawurowe" ukazują pogoń za partnerkami jako emocjonującą grę, a odniesienie do Ryana Goslinga jadącego samochodem (prawdopodobnie aluzja do filmu Drive, gdzie bohater jest postacią powściągliwą, lecz wewnętrznie skomplikowaną i zdolną do brutalności) pogłębia obraz emocjonalnego dystansu i braku autentycznej bliskości. Frazę "Traktujesz jak hotel i pralnię dom, ona wypożyczona - oddajcie ją" można odczytać jako skrajne uprzedmiotowienie partnerki, traktowanej jako chwilową wygodę, co finalizuje powracające "www wwa wypożyczalnia com" – współczesne, cyfrowe wcielenie wypożyczalni serc.

Całość utworu, wraz z zaskakującym outrem, w którym Marek Kondrat wypowiada fragment o winie i potrzebie „zabicia nieprzyjemnego, cierpkiego, a czasem nawet kwaśnego smaku”, zamyka się w klamrze gorzkiej refleksji. Ten cytat, pochodzący z Sylwestrowej Gawędy o Winie Marka Kondrata, doskonale rezonuje z przesłaniem piosenki: ludzie w relacjach często próbują uciec od trudnych, kwaśnych prawd, maskując je powierzchownymi doznaniami, alkoholem czy iluzorycznymi intymnościami, zamiast zmierzyć się z ich prawdziwym smakiem. "WWA VHS" to w istocie filmowa opowieść o pokoleniu, które, mimo pozornej bliskości w cyfrowym świecie, coraz częściej czuje się samotne i niezdolne do budowania trwałych, głębokich więzi, skazane na wieczne "przewijanie" i "wypożyczanie" uczuć.