Interpretacja Futurama 3 (fanserwis) - Quebonafide

Piosenka "Futurama 3 (fanserwis)" Quebonafide, wydana 21 listopada 2024 roku jako singiel zapowiadający projekt "Północ / Południe", który miał swoją premierę 4 lipca 2025 roku. Utwór ten stanowi wielowymiarowe podsumowanie i rozliczenie z dotychczasową drogą artystyczną rapera, a także głęboką refleksję nad ewolucją osobistą i pożegnaniem z publiczną postacią Quebonafide. To swoisty "fanserwis", jak wskazuje tytuł, będący ukłonem w stronę wiernych słuchaczy, jednocześnie jednak nie jest to jedynie zbiór łatwych nawiązań, lecz przemyślana narracja o transformacji.

Artysta rozpoczyna zwrotką o pozornej codzienności – „Jem kanapkę z Panadolem na śniadanie”, która natychmiast zostaje skontrastowana z jego niezwykłym statusem: „Drogie panie mówią do mnie "Drogi Panie"”. Od pierwszych wersów Quebonafide zderza ze sobą intymność i globalny sukces, podkreślając jednocześnie, że jego życie stało się niemal „tutorialem” dla innych, drogą pełną "kosmosu", której nie da się powtórzyć. W nawiązaniu do niezrealizowanego projektu "Galaktyki", o którym fani często spekulowali, raper zaznacza, że ten "kosmos" dzieje się w jego głowie, nie na zewnątrz, ucinając tym samym domysły. Porównanie przeszłości z teraźniejszością, „mentalną Nokią” i Astrą, z „Teslą Roadster ładującą iPhone’a”, doskonale oddaje rozdźwięk między nostalgicznym obrazem siebie a rzeczywistym, luksusowym życiem, będącym efektem jego sukcesu.

Kluczowym elementem utworu jest wyraźne odcięcie się od „tamtego młodego Quebo”. Artysta podkreśla, że łączy go z dawnym wizerunkiem jedynie data urodzin, kody genetyczne i linie papilarne, podczas gdy "inne role i dialogi czy boxoffice, gramy w innym filmie". W licznych wywiadach, jak ten z Krzysztofem Stanowskim na Kanale Zero, Quebonafide wielokrotnie mówił o tym, że postać, którą stworzył, stała się dla niego ciężarem i że od dawna dojrzewała w nim decyzja o zakończeniu kariery pod tym pseudonimem. Na przykład w 2020 roku, promując album Romantic Psycho, celowo przyjął wizerunek "grzecznego chłopca" bez tatuaży, by później ujawnić, że była to część świadomej akcji artystycznej. W "Futuramie 3" kontynuuje tę narrację o transformacji, wskazując na nieuniknioną zmianę i dystans do oczekiwań fanów, którzy „chcą starego Quebo”. Sugeruje im, by "odpalili Tymka", co może być ironicznym komentarzem do poszukiwania w rapie prostszych, mniej skomplikowanych treści.

Quebonafide nie szczędzi też krytyki scenie muzycznej. Stwierdza, że wielu raperów jest „wydanych jak papier”, przyjmując wszystko, co narzuci rynek. Kontrowersyjny wers o Viagrze i budowaniu wizerunku, dykcji w Melodyne, a następnie karierze od klubów po freak-fighty, jest jawnym atakiem na komercjalizację i sztuczność w branży. Artysta, który sam jest założycielem wytwórni QueQuality, przyznaje, że za dużo włożył w rap, jakby „posuwał Chinkę”, by chwilę później stwierdzić „już i tak wcisnąłem cancel, nara”. To wyraźne nawiązanie do jego wielokrotnie ogłaszanej chęci zakończenia kariery. W listopadzie 2024 roku raper zapowiedział, że jego ostatnie koncerty odbędą się w czerwcu 2025 roku na PGE Narodowym, co potwierdził również w wywiadzie z Krzysztofem Stanowskim, mówiąc, że „kończy z postacią Quebonafide, kończy z rapowaniem”.

W tekście pojawia się silna tęsknota za spokojem i równowagą. Wspomina o „zapisanych w gwiazdach” marzeniach o wyspaniu się w spokoju, co kontrastuje z luksusem „pięciu gwiazd w Bristolu”. To poszukiwanie wewnętrznego balansu jest zestawione z medialnym szumem i presją, od której chce się odciąć. Przykładem jest tu również wers o Jakubie Rzeźniczaku, który „potrzebuje kogoś od PR-u”. Jest to nawiązanie do kontrowersyjnych wywiadów piłkarza, które w 2023 i 2024 roku wywołały szeroką dyskusję na temat jego wizerunku i jego wpływu na klub. Quebonafide, wplatając tę aluzję, dystansuje się od medialnych skandali, sygnalizując potrzebę kontroli nad własnym wizerunkiem i narracją.

W warstwie osobistej raper przechodzi z pozycji egocentrycznego artysty, obwieszonego "łańcuchami jak choinka", do człowieka w "dresie Patagonii, kamperem do Katalonii". To obraz dojrzewania i rezygnacji z blichtru na rzecz prostszego życia. Mimo deklaracji o „niepamiętaniu bezprzygód LOT-em” i odrzuceniu krytyków, zachowuje pewność siebie, porównując się do ojca, który „postrzelił się w nogę”, co może symbolizować jego własne potknięcia i sposób, w jaki z nich wychodzi. Wreszcie, wers o tym, że „nie rozwodził się, co kto opchnął, i się nie rozwodzi dalej, bo się kiedyś ohajtałem z Brodką” jest bezpośrednim nawiązaniem do medialnego "ślubu" z Moniką Brodką, który w rzeczywistości był artystyczną akcją promocyjną jej singla "Game Change" z 2021 roku, w którym Quebonafide został przedstawiony jako "husband". To podkreśla jego artystyczną wolność i zdolność do przekraczania granic, nawet w kwestiach osobistych, a także metaforę "nierozwodzenia się" jako brak wdawania się w jałowe dyskusje na temat komercyjnych osiągnięć innych.

Zakończenie piosenki, z pytaniem „Pytasz, jak się czuję z tym, dlaczego kończę? Bo”, pozostawia otwartą furtkę dla interpretacji, ale jednocześnie sugeruje, że dalsze wyjaśnienia są zbędne. Quebonafide po prostu kończy, bo tak czuje, bo przeszedł już „każdy patch gry i każdy roleplay”. W wywiadzie dla Kanału Zero artysta stwierdził, że główny powód jego pożegnania ze sceną zostanie ujawniony podczas finałowych koncertów. Piosenka "Futurama 3 (fanserwis)" jest więc odważnym, intymnym i pełnym dystansu autokomentarzem, który zamyka pewien etap w karierze Quebonafide, jednocześnie celebrując jego artystyczną niezależność i nieustanną potrzebę poszukiwania nowych dróg wyrazu.