Piosenka „Mroczny Rytuał Chuja” autorstwa Papajaka Watykaniaka to utwór, który w swojej treści jest skrajnie kontrowersyjny, bluźnierczy i posługuje się wulgarnym językiem, aby wywołać szok i prowokację. Tekst utworu przedstawia groteskową i makabryczną wizję papieża, jednoznacznie identyfikowanego jako Jan Paweł II (Karol Wojtyła), który w obliczu zbliżającej się śmierci oddaje się okultystycznym praktykom w celu przedłużenia swojego życia. Centralnym elementem tych rytuałów jest cudowne powiększenie jego penisa, który staje się narzędziem do „pochłaniania” dzieci, zwanego w tekście „biomasą”.

Narracja utworu szczegółowo opisuje ten odrażający proces. W „kaplicy gwałtu” papież rzuca zaklęcia, a jego członek rozrasta się do przerażających rozmiarów. Następnie, z pomocą „księdza pomocnika”, dzieci są mu przyprowadzane jako „żer”. Obraz „papieża swym prąciem spowijającego je i trawiącego powoli jak ser” jest celowo drastyczny i ma na celu maksymalizację obrzydzenia i zbezczeszczenia. Proces pochłaniania jednego dziecka ma trwać pół doby, a papież doświadcza w tym czasie „błogiej ekstazy”, traktując to jako „piękny sen”. Okrzyki cierpiących dzieci są ignorowane, ponieważ „nikt nie usłyszy ich tu”. Utwór kończy się informacją, że papieżowi zabrakło cierpliwości, przestał dokonywać rytuału i „zdechł” – używając kolokwialnego i pejoratywnego określenia śmierci, zwykle stosowanego wobec zwierząt, co dodatkowo podkreśla dehumanizację postaci. Porównanie procesu wchłaniania dzieci do „Komórczaka z Dragon Bola” dodaje element czarnego humoru i groteskowej fantastyki, czerpiącej z popkultury.

Twórczość Papajaka Watykaniaka, w tym „Mroczny Rytuał Chuja”, osadzona jest w nurcie ekstremalnej antypapieskiej i antyklerykalnej satyry, często odwołującej się do internetowych memów i subkultury związanej z hasztagami takimi jak #wykopobrazapapieza czy #2137 – liczby symbolizującej godzinę śmierci Jana Pawła II. Analiza innych tytułów tego artysty, dostępnych na platformach tekstowych, jak „Autopederastia”, „Cudowny gwaut”, „Fiut papaja”, „Wadowice miasto bestii” czy „Wiatr Gwałtu”, potwierdza spójną linię tematyczną skupioną na obrażaniu papieża i Kościoła katolickiego, przedstawiając ich w kontekście pedofilii, zła i okultyzmu. Piosenka „Ali Agca” tego samego artysty, w której Mehmet Ali Ağca – zamachowiec na Jana Pawła II – jest nazywany „bohaterem”, który „próbował bestię zabić”, a papież „został zbawiony przez Szatana”, dodatkowo ugruntowuje satanistyczny i bluźnierczy wymiar twórczości Papajaka Watykaniaka.

W kontekście poszukiwania informacji na temat twórcy, natrafiono na intrygującą, acz fałszywą informację, sugerującą, że „Papajak Watykaniak” to pseudonim literacki Marka Szyszki, autora książek dla dzieci o tematyce chrześcijańskiej. Ta sprzeczność jest tak rażąca, że wskazano na nią jako na możliwy przejaw trollingu internetowego lub błędu generowanego przez AI, co dodatkowo podkreśla absurdalny i memiczny charakter całego fenomenu Papajaka Watykaniaka. Faktyczna twórczość artysty stoi w ostrej kontrze do jakichkolwiek wartości chrześcijańskich, celowo je profanując.

Utwór „Mroczny Rytuał Chuja” jest przykładem sztuki, która nie boi się przekraczać wszelkich granic, posługując się dosłownością, wulgarnością i obrzydliwymi metaforami w celu osiągnięcia maksymalnego efektu prowokacji. Jest to dzieło, które ma na celu nie tyle dosłowne oskarżanie, co raczej skrajną, nihilistyczną dekonstrukcję autorytetu postaci papieża i instytucji Kościoła, często w reakcji na kontrowersje związane z tuszowaniem przestępstw pedofilskich. Wskazuje na to również fakt, że utwory Papajaka Watykaniaka były usuwane z platform takich jak YouTube, co jest charakterystyczne dla treści naruszających zasady społeczności ze względu na swoją radykalność. Interpretacja tego tekstu nie może pomijać jego funkcji szoku i transgresji, stanowiąc manifest buntu i głęboko zakorzenionej niechęci, wyrażonej w najbardziej ekstremalny i obrazoburczy sposób.