„Katdymał Wyszyński” autorstwa Papajaka Watykaniaka to utwór, który z miejsca uderza w słuchacza swoją ekstremalną wulgarnością, bluźnierczym tonem i szokującą treścią. Już samo wprowadzenie, w którym artysta pozdrawia „Wykop.pl i Rajdowników Gimpera” z roku 2016, jasno sygnalizuje jego genezę i grupę docelową: jest to dzieło wyrastające z internetowej kultury memów, trollingu i celowej prowokacji, charakterystycznej dla pewnych segmentów polskiego internetu, w szczególności dla serwisu Wykop.pl oraz społeczności skupionej wokół youtuberów takich jak Gimper.

Piosenka stanowi groteskową i całkowicie zmyśloną narrację na temat życia Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia, jednej z najbardziej szanowanych postaci w historii Polski i Kościoła Katolickiego. Papajak Watykaniak celowo kreuje wizerunek Wyszyńskiego jako bestialskiego sadysty, pedofila i kolaboranta komunistycznego, posuwając się do opisów niewyobrażalnych aktów okrucieństwa i dewiacji. Tekst rozpoczyna się od zarzutów o pedofilię ("Chuja swego miał po kule w tysiącu małych dzieciach") oraz wczesne objawy sadyzmu, takie jak mordowanie zwierząt. Kolejne wersy pogłębiają ten obraz, przedstawiając Wyszyńskiego jako oprawcę, który czerpie przyjemność z zadawania cierpienia i nagrywa swoje "wyczyny" na kasetach wideo, preferując "chłopców, szczególnie czternastoletnich".

Refren wielokrotnie podkreśla ten defamacyjny wizerunek: „Wyszyński kardynał – kat, który dymał”, „Demonem seksu był, choć w burdelach nie bywał”, „Bohater komunistów, pogromca Wolnej Polski”, „Umysł potwora, dusza prześladowcy”. Co więcej, utwór posuwa się do oskarżeń o to, że Wyszyński był mentorem i nauczycielem Jana Pawła II, sugerując tym samym, że również Papież Polak był zamieszany w podobne zbrodnie. To bezpośrednie powiązanie z Janem Pawłem II jest elementem szerszego zjawiska w polskim internecie, znanego jako "cenzopapa", polegającego na tworzeniu obraźliwych i memicznych treści dotyczących papieża.

Druga część utworu kontynuuje tę przerażającą fantazję, przedstawiając uwięzienie Wyszyńskiego przez komunistów jako pretekst do dalszych dewiacji, a nie jako realne prześladowanie. Scena egzekucji działacza wolnościowego, która rzekomo podnieca Wyszyńskiego, a następnie jego "własnoręczne mordy na żołnierzach AK" opłacane przez komunistyczne władze, to skrajne zniekształcenie historii mające na celu maksymalne zszokowanie odbiorcy. Kardynał Wyszyński w rzeczywistości był więziony przez władze komunistyczne w latach 1953-1956 za obronę Kościoła i narodu, a jego postawa była sprzeczna z narracją utworu.

W dalszej części tekstu, pobyt Wyszyńskiego w celi przedstawiony jest jako okres luksusu i orgii z udziałem "ministrów, prezydentów oraz sławnych artystów", gdzie Kardynał, ubrany w lateks, oddaje się aktom homoseksualnym, szczególnie ceniąc "kutasy komunistów". Ostatnie zwrotki koncentrują się na roku 1978 i konklawe, podczas którego Wyszyński miał rzekomo ustawić wybór Karola Wojtyły na papieża, aby zapewnić dalszą bezkarność dla pedofilii w Kościele, a nawet mordowania dzieci. Jest to kulminacja oskarżeń, tworząca obraz "Imperium Zła" z Wyszyńskim i Wojtyłą na czele.

Papajak Watykaniak, jako twórca, znany jest z szerokiej gamy podobnych, wysoce kontrowersyjnych utworów, często celowo prowokujących i obrażających świętości religijne i postacie publiczne, co widać po innych tytułach w jego dorobku, takich jak „Autopederastia” czy „Fiut papaja”. Jeden z użytkowników Wykop.pl, prawdopodobnie związany z projektem, wspominał o usuwaniu kanałów za "violent and drastic content" oraz "suggestive content involving minors", co potwierdza charakter twórczości artysty i jej odbiór w platformach internetowych.

Interpretacja "Katdymał Wyszyński" sprowadza się więc do zrozumienia jej jako aktu perfomatywnej prowokacji, a nie próby jakiejkolwiek analizy historycznej czy społecznej. Piosenka wykorzystuje najbardziej odrażające i tabuizowane tematy – pedofilię, sadyzm, nekrofilię, homoseksualizm w kontekście duchowieństwa – by zszokować, oburzyć i wywołać reakcję, wpisując się w nurt internetowej kontrkultury, która świadomie przekracza granice dobrego smaku i etyki. Jej "ciekawostką" jest właśnie to, że nie ma w niej nic "ciekawego" w sensie faktograficznym, a cała jej wartość opiera się na skrajnej fabularyzacji i świadomym tworzeniu narracji sprzecznej z powszechnie uznawanymi faktami, by osiągnąć efekt szoku i medialnego szumu w specyficznych kręgach internetowych.