„Teen Idle” to jeden z najbardziej intymnych i poruszających utworów Mariny, pochodzący z jej drugiego albumu studyjnego, Electra Heart (2012). Piosenka, napisana wyłącznie przez Diamandis, z produkcją Liama Howe'a, jest głęboką refleksją nad burzliwym okresem dorastania i rozczarowaniem wobec wyidealizowanego obrazu młodości. Jej tytuł to sprytna gra słów, łącząca "teen idol" (nastolatek-idol) z "teen idle" (próżny, bezczynny nastolatek lub nastolatek bez wartości), co doskonale oddaje wewnętrzny konflikt piosenki.

Utwór otwiera się pragnieniem bycia "tlenioną blondynką" i poczuciem "oszukania", co od razu wprowadza w atmosferę niezrealizowanych aspiracji i tęsknoty za stereotypową, beztroską młodością, którą Marina być może postrzegała jako bardziej upragnioną niż jej własne doświadczenia. Deklaracja "chcę być próżną nastolatką, żałuję, że nie byłam taka czysta" sugeruje, że artystka patrzy wstecz na lata, w których czuła się inna, być może zbyt poważna lub skromna, i pragnie doświadczyć swobody oraz buntu, nawet jeśli miałby on przybrać formę pustej fasady.

Refren jest sercem utworu, brutalnie szczerym i emocjonalnym. Marina śpiewa o pragnieniu bycia królową balu maturalnego, walczącą o tytuł, zamiast "w wieku szesnastu lat palić Biblię" i "czuć się super, super, super samobójczo". To zestawienie ukazuje dwa skrajne bieguny nastoletniego doświadczenia: powierzchowne dążenie do popularności i głęboką, mroczną walkę wewnętrzną. Marina sama przyznała w wywiadzie dla PopDirt, że te lata (16-20) były dla niej "latami zaćmienia", których właściwie nie pamiętała, co pokazuje, jak bardzo osobisty jest ten tekst. "Palenie Biblii" może być interpretowane jako dosłowny akt buntu, odrzucenie norm religijnych i autorytetów, ale także jako metafora wewnętrznego chaosu i poszukiwania własnej tożsamości poza ustalonymi ramami.

Piosenka jest balladą opowiadającą historię depresyjnej nastolatki i jej rozczarowania wyidealizowanym przedstawieniem młodości w mediach. Marina porusza w niej wiele trudnych tematów: utratę dziewictwa, narcyzm, religię, alkohol, próby samobójcze, zaburzenia odżywiania, a także dostosowywanie się do norm społecznych. Zwrotki takie jak "chcę krwi, flaków i czekoladowego tortu, chcę być prawdziwą fałszywką" oraz później "chcę krwi, flaków i anielskiego ciasta, i tak to zwymiotuję" ukazują fascynację mroczną stroną życia, destrukcyjne pragnienia i poczucie bezsensu. Może to być odniesienie do zaburzeń odżywiania lub po prostu ogólnego uczucia przytłoczenia i pragnienia ekstremalnych doznań, które i tak kończą się rozczarowaniem.

Kluczowy jest fragment: "Zmarnowane lata, zmarnowana młodość, piękne kłamstwa, brzydka prawda. I nadszedł dzień, w którym umarłam, tylko po to, by odkryć, że ożyłam". Ten wers symbolizuje przełomowy moment – metaforyczną śmierć starego "ja", naznaczonego żalem i cierpieniem, która prowadzi do przebudzenia i odnalezienia nowej perspektywy. Jest to moment, w którym podmiot liryczny godzi się ze swoją przeszłością i odkrywa, że mimo wszystko jest w stanie żyć dalej, a nawet "ożyć".

W ostatniej części utworu Marina przyznaje: "Żałuję, że nie byłam taką narcyzką. Żałuję, że nie całowałam lustra, gdy byłam sama. O Boże, umrę sama". To szczere wyznanie ujawnia lęk przed samotnością i świadomość własnych wad, w tym narcyzmu. Pytanie "Dorastanie nie miało sensu. Trochę utraty niewinności. Brzydota bycia głupcem. Czyż młodość nie miała być piękna?" podkreśla dysonans między idyllicznym wyobrażeniem młodości a jej bolesną i często chaotyczną rzeczywistością.

"Teen Idle" stało się niezwykle popularne wśród użytkowników Tumblra, stając się hymnem dla subkultury "sad girl" i inspirując późniejszych artystów, takich jak Billie Eilish czy Melanie Martinez. Marina, ku swojemu zaskoczeniu, stwierdziła, że to, jak wiele osób odnosiło się do jej "zbyt specyficznych i niejasnych" tekstów, było dla niej "największym szokiem na albumie". Piosenka, choć nigdy nie została wydana jako singiel, otrzymała ciepłe przyjęcie od fanów i z czasem zyskała status znaczącego utworu w dyskografii Mariny, definiując złożone emocje dorastania i poszukiwania autentyczności w świecie pełnym wyidealizowanych obrazów. Piosenka "Teen Idle" została certyfikowana jako Złota w Stanach Zjednoczonych, co podkreśla jej trwały wpływ i zasięg.