"Hermit the Frog" Mariny & The Diamonds, utwór pochodzący z debiutanckiego albumu The Family Jewels z 2010 roku, to introspektywna i emocjonalnie naładowana piosenka, która bada złożone tematy tożsamości, osądu społecznego i toksycznych relacji. Artystka, znana wcześniej jako Marina and the Diamonds, często posługuje się w swojej twórczości autodeprecjonującym humorem i ironicznym tonem, co jest widoczne również w tym utworze.

Początkowe wersy "Yeah, I feel I'm watered down / Whenever he's around / I put on the crown of clowns / And melt slowly to the ground" od razu wprowadzają słuchacza w stan utraty tożsamości i poczucia stłumienia w obecności drugiej osoby. "Korona klaunów" może symbolizować zmuszanie się do odgrywania roli, być może śmiesznej lub uległej, co prowadzi do powolnego rozpadu jaźni. To uczucie "rozpuszczania się" w czyjejś obecności jest centralnym elementem utworu, podkreślając wewnętrzną walkę i presję konformizmu.

Następnie Marina śpiewa o narastającym napięciu: "Yeah I feel it coming on / When I've been static for too long / And an explosion comes in time / Before I go and cross the line". Te słowa sugerują, że po okresie bierności lub stagnacji pojawia się wewnętrzna potrzeba wybuchu emocji, która jest formą samoobrony przed przekroczeniem granicy, poza którą powrót jest niemożliwy. Jest to moment, w którym artystka odnosi się do nagłego przypływu emocji po długim okresie odrętwienia, co jest znajome dla osób doświadczających dysocjacji.

Refleksja nad przeszłością i osąd społeczny pojawiają się w linijkach: "They say you used to be so kind / I never knew you had such a dirty mind / Well, I went to the doctors believing / The devil had control over me / I was finding it hard to breath and / Finding it hard to fight the feeling". Marina odnosi się do osądów innych, którzy zauważają zmianę w jej zachowaniu, z "miłej" na kogoś o "nieczystym umyśle". Jej wizyta u lekarza i przekonanie o "kontroli diabła" obrazują głęboki kryzys psychiczny i poczucie bycia opanowaną przez negatywne siły lub niekontrolowane impulsy, co może być objawem problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak dysocjacja, izolacja czy manipulacja.

Kluczową metaforą piosenki jest "szklany balon" (glass balloon): "When my heart just burst like a glass balloon / And let it fly too high and it shattered too soon / I was the wrong damn girl in the wrong damn room / I broke my glass balloon / I let go of my glass balloon". Szklany balon symbolizuje kruchość serca, nadzieje, marzenia lub wrażliwe emocje. Pozwolenie mu "latać zbyt wysoko" sugeruje przesadne zaangażowanie lub intensywne przeżywanie, co nieuchronnie prowadzi do jego rozbicia. Określenie "niewłaściwa dziewczyna w niewłaściwym pokoju" może oznaczać poczucie niedopasowania, samooskarżenie lub bycie w toksycznym środowisku, które przyczyniło się do złamanego serca.

W drugiej zwrotce pojawia się tytułowy "Hermit the Frog": "They call him Hermit the Frog / He's looking for a dog / Did you find your bitch in me / Oh you're abominable socially / You're just a little bit too much like me". Imię "Hermit the Frog" jest ironicznym nawiązaniem do postaci Kermita Żaby, z dodatkiem słowa "ermita" (hermit), które podkreśla jego izolację społeczną i introwertyczną naturę. Poszukiwanie "psa" i prowokacyjne pytanie "czy znalazłeś we mnie swoją sukę" (bitch) odnosi się do dehumanizującej dynamiki relacji, w której Hermit może szukać kogoś uległego lub dominującej kobiety, aby przejęła kontrolę nad jego życiem. Zaskakujące jest jednak stwierdzenie: "You're just a little bit too much like me" (Jesteś po prostu za bardzo podobny do mnie), które sugeruje wspólne toksyczne cechy lub rozpoznanie własnych wad w drugiej osobie, co czyni związek destrukcyjnym, ale jednocześnie rezonującym.

Marina wprost konfrontuje się z podwójnymi standardami: "She says you used to be so kind / Well baby I give you your dirty mind / Well I, I wanna tell you a secret / You can take your double standard love and keep it / I can't help the devil likes to make my heart a double bed / And I can't help he sometimes like to come and rest his little head". Odrzuca osądy i zwraca oskarżenie o "brudny umysł" z powrotem do oprawcy. Wyraża sprzeciw wobec "miłości o podwójnych standardach" i przyjmuje swoją własną, złożoną naturę, odmawiając poddania się wstydowi. Metafora "serca jako podwójnego łóżka dla diabła" może wskazywać na jej zdolność do akceptacji zarówno jasnych, jak i ciemnych stron siebie, lub ciągłą wewnętrzną walkę między sprzecznymi pragnieniami.

W końcowej części utworu, zmiana podmiotu z "ja" na "my" jest znacząca: "Oh my heart just burst like a glass balloon / We let them fly too high and they shattered too soon / Are we the wrong damn people in the wrong damn room / We broke our glass balloons / We let go of their glass balloons". Sugeruje to wspólną odpowiedzialność za zniszczenie – że obie strony przyczyniły się do rozbicia "szklanych balonów", czyli być może wspólnych marzeń, nadziei czy uczuć. Pytanie "Czy jesteśmy niewłaściwymi ludźmi w niewłaściwym pokoju" oznacza wspólny los w dysfunkcyjnej dynamice.

Chociaż Marina Diamandis nie udzielała wielu wywiadów szczegółowo omawiających "Hermit the Frog", w jednym z artykułów wspomniała, że piosenka jest "eksperymentalna" i że chciała zawrzeć w niej dużo "charakteru i humoru". Ogólnie album The Family Jewels porusza tematykę odkrywania siebie i presji, jakiej Marina doświadczała na początku kariery, będąc artystką, która nie poddawała się łatwo komercyjnym naciskom. Piosenka jest również często interpretowana jako opowieść o związku, w którym Marina czuje się zniszczona przez fałszywe oczekiwania partnera, który również może czuć się podobnie. Całość stanowi bolesny, lecz szczery obraz wewnętrznego konfliktu i poszukiwania autentyczności w skomplikowanej relacji.