Interpretacja piosenki "Somebody Save Me" Eminema, z udziałem Jelly Rolla, to głęboko osobiste i emocjonalne wyznanie rapera, które zamyka jego dwunasty album studyjny, The Death of Slim Shady (Coup de Grâce), wydany 12 lipca 2024 roku. Utwór stanowi poruszającą refleksję nad konsekwencjami uzależnienia artysty, szczególnie w kontekście jego roli jako ojca. Co ciekawe, cały album jest koncepcyjny i koncentruje się na bitwie między Eminemem a jego alter ego, Slim Shady'm.

Piosenka rozpoczyna się od krótkiego, ale niezwykle wymownego dialogu, w którym słychać dziecięcy głos Alainy, adoptowanej córki Eminema, proszący go, by zszedł na obiad. Artysta odpowiada zmęczonym głosem, obiecując, że zaraz przyjdzie, co natychmiast wprowadza słuchacza w atmosferę jego wewnętrznej walki i poczucia winy. To nagranie, które w teledysku okazuje się być autentycznym, starym nagraniem, nigdy wcześniej nieprzetwarzanym przez Eminema z powodu bolesnych wspomnień związanych z okresem uzależnienia, stanowi bardzo mocny, osobisty akcent. Już na samym początku utworu, słowa Alainy podkreślają kontrast między rodzinnymi potrzebami a wyniszczającym nałogiem rapera, który odsuwa go od najbliższych.

Refren, śpiewany przez Jelly Rolla, jest desperackim wołaniem o ratunek: "Somebody save me / Me from myself / I've spent so long (so long) livin' in hell". Ten fragment, pochodzący z piosenki Jelly Rolla "Save Me", którą Eminem sampluje, staje się wewnętrznym głosem rapera, uwięzionego w piekle nałogu. Artyści poznali się po raz pierwszy 6 czerwca 2024 roku, a Jelly Roll przyznał, że był niezwykle wzruszony, gdy dowiedział się, że Eminem wykorzystał jego utwór do opowiedzenia o swojej drodze przez uzależnienie, podkreślając, że "Somebody Save Me" jest niejako jego "oknem na duszę".

W kolejnych zwrotkach Eminem, z bolesną szczerością i głębokim żalem, przeprasza swoje dzieci – Hailie, Alainę i Stevie (którą adoptował w 2005 roku, a która identyfikuje się jako osoba niebinarna). Przyznaje, że "nie zasługuje nawet na tytuł ojca", żałując, że wybrał narkotyki, stawiając je ponad miłość do nich. Wersy te są pełne konkretnych, bolesnych wspomnień: brak obecności na pierwszym recitalu gitarowym Hailie, nieprowadzenie jej do ołtarza czy przegapienie narodzin jej pierwszego dziecka. Eminem wspomina również Alaina, przepraszając za to, że musiała słyszeć go upadającego w łazience i za przegapienie jej ukończenia szkoły. Mówi też do Nate'a (swojego młodszego przyrodniego brata, którego również adoptował, gdy ten miał 16 lat), gratulując mu bycia ojcem. Cały utwór, a zwłaszcza jego tekst, są interpretowane jako list miłosny i przeprosiny skierowane do jego dzieci, napisane z perspektywy alternatywnej rzeczywistości, w której uległ nałogowi.

Wiadomo, że Eminem od lat zmagał się z uzależnieniem od leków na receptę, co miało ogromny wpływ na jego życie osobiste i karierę. W 2007 roku przeżył niemal śmiertelne przedawkowanie. Jak sam przyznał w wywiadach, momentem przełomowym było uświadomienie sobie, jak bardzo jego nałóg krzywdzi dzieci. Szczególnie mocno podkreślił, że żal z powodu przegapienia recitalu gitarowego Hailie, którego nagranie później oglądał, był dla niego impulsem do walki o trzeźwość. Teledysk do utworu "Somebody Save Me" zawiera autentyczne nagrania rodzinne, co dodatkowo pogłębia ten osobisty wymiar. Hailie Jade, córka Eminema, przyznała w swoim podcaście "Just a Little Shady", że zarówno "Somebody Save Me", jak i inny utwór z albumu, "Temporary", wywołują u niej łzy, ale jednocześnie jest wdzięczna, że pomimo trudności czuła się kochana i chroniona.

Tekst piosenki ukazuje wewnętrzny konflikt artysty: "I've been starin' at the video of Hailie / Almost daily, of her playin' a guitar / In hopes maybe that'll give me the power to fight / But the addict in me's a coward, he told me that I can't do it". Pomimo tęsknoty za normalnością i pragnienia odkupienia, uzależnienie wciąż ma nad nim władzę. Pojawiają się obrazy upadku, pogrążania się w "głębokiej dziurze" i tonięcia "głębiej w ziemi", co kończy się wizją leżenia w trumnie, z łzami spływającymi po policzku. To drastyczne zakończenie podkreśla ostateczny koszt uzależnienia, jakim jest śmierć i utrata szansy na naprawienie błędów. Ostatnie wersy "I'm a lost cause / Baby, don't waste your time on me / I'm so damaged beyond repair / Life has shattered my hopes and my dreams" to ostateczne poddanie się rozpaczy, wizja, w której Eminem, jako ojciec, już nie istnieje, zniszczony przez własne demony. Utwór jest świadectwem jego heroicznej, choć bolesnej, walki z samym sobą, a także hołdem dla rodziny, która była i jest jego największą motywacją do życia w trzeźwości.