Interpretacja The Groom's Still Waiting At The Altar - Bob Dylan

"The Groom's Still Waiting At The Altar" Boba Dylana to piosenka, która ukazała się pierwotnie jako strona B singla "Heart of Mine" we wrześniu 1981 roku, a później została dodana do reedycji albumu Shot of Love na CD i innych formatach, co było jedynym przypadkiem, gdy Dylan zmienił listę utworów albumu po jego początkowym wydaniu. Utwór ten, choć nagrany podczas sesji do Shot of Love, bywa określany jako "jedna z najbardziej bezpośrednich, a przy tym hałaśliwych rockowych kompozycji w twórczości Dylana", z bluesowym brzmieniem przypominającym "Highway 61 Revisited". Został napisany latem 1980 roku, a autorzy Philippe Margotin i Jean-Michel Guesdon zauważyli, że "mógłby znaleźć swoje miejsce na Highway 61 Revisited lub Blonde on Blonde".

Piosenka ta, pełna surrealistycznych obrazów i biblijnych odniesień, idealnie wpisuje się w tak zwany "okres odrodzenia" Dylana (born-again period), trwający od 1979 do 1981 roku, kiedy to artysta otwarcie wyrażał swoje chrześcijańskie przekonania. Narracja utworu rozpoczyna się od intensywnych, wręcz apokaliptycznych wizji cierpienia i zepsucia: "Prayed in the ghetto / With my face in the cement / Heard the last moan of a boxer / Seen the massacre of the innocent". Te obrazy globalnej deprawacji i rozpadu poruszają duszę, jednocześnie kontrastując z osobistym poszukiwaniem światła i bliskości: "Felt around for the light switch / Felt around for her face". Dylan opisuje poczucie dehumanizacji – "Been treated like a farm animal / On a wild goose chase" – które towarzyszy temu zmaganiu.

Centralnym punktem utworu jest powtarzający się refren, który maluje obraz szerokiego, lecz jednocześnie zdezorientowanego świata: "West of the Jordan, east of the Rock of Gibraltar / I see the turning of the page / Curtain risin' on a new age / See the groom still waitin' at the altar". Rzeka Jordan to symbol o wielkim znaczeniu w religiach żydowskiej i chrześcijańskiej, oznaczający wejście do Ziemi Obiecanej, podczas gdy Skała Gibraltarska była uważana w starożytności za koniec znanego świata. Ta geograficzna rozpiętość sugeruje globalny zasięg nadchodzących zmian, nowy wiek, który jednak wciąż nie nadszedł w pełni, pozostawiając "pana młodego wciąż czekającego przy ołtarzu".

Kim jest ten czekający pan młody? W kontekście chrześcijańskiego okresu Dylana, pan młody bywa interpretowany jako Chrystus, czekający na Kościół, czyli wiernych, lub jako symbol odwleczonego zbawienia, rewolucji duchowej czy apokalipsy. To oczekiwanie, mimo "przewracania strony" i "kurtyny podnoszącej się na nowy wiek", sugeruje zastałą transformację, niedopełnioną obietnicę. Dylan, jak zauważa jeden z recenzentów, pyta: "jak długo pan młody będzie czekał przy ołtarzu? Innymi słowy, jak długo wiara Dylana się utrzyma?". Piosenka jest apokaliptyczna, opowiada o degradacji i utracie miłości, a jednocześnie o kurczowym trzymaniu się wiary, gdy wszystko wokół zdaje się jej przeczyć.

Tekst piosenki nie szczędzi gorzkich obserwacji na temat niesprawiedliwości i niezrozumienia w świecie, gdzie próby bycia "czystym sercem" kończą się oskarżeniami o kradzież, a nieśmiałość mylona jest z wyniosłością: "Try to be pure at heart / They arrest you for robbery / Mistake your shyness for aloofness / Your shyness for snobbery". Dylan porusza także temat szaleństwa bycia kimś, kim nigdy nie było się przeznaczonym: "About the madness of becomin' / What one was never meant to be".

Postać Claudette to kolejny enigmatyczny element utworu. Jest to dawna miłość, której losy są niepewne: "She could be respectably married / Or running a whorehouse in Buenos Aires". Jej obecność wprowadza do utworu intymny, osobisty wymiar, mieszając profanum z sacrum. Anthony DeCurtis zauważa, że to właśnie to połączenie świętości i świeckości, wzniosłych idei i pożądania, czyni piosenkę tak wyjątkową. To „mieszanie tych obrazów – horroru, miłości i czarnego humoru – w jednej zwrotce jest dziełem mistrza”.

W tle osobistych rozważań i duchowych zmagań Dylana, świat przedstawiony jest jako chaotyczny i pogrążony w upadku: "Cities on fire / Phones out of order / They're killing nuns and soldiers / There's fighting on the border". Te brutalne obrazy chaosu i wzajemnej rzezi niewinnych i złych symbolizują biblijną plagę, która zstąpiła na stworzenie. W tej rzeczywistości, narrator odczuwa fizyczną i psychiczną niedyspozycję – "Put your hand on my head, baby / Do I have a temperature?" – i krytykuje bierność tych, którzy "powinni wiedzieć lepiej", a stoją "jak meble".

Piosenka kończy się ostrzeżeniem o przemijającej mocy i pilnej potrzebie działania: "There's a wall between you / What you want and you got to leap it / Tonight you got the power to take it / Tomorrow you won't have the power to keep it". Sugeruje to, że okno możliwości na zmianę jest krótkotrwałe. Niektórzy krytycy, jak Tony Attwood, sugerują, że Dylan, improwizując teksty podczas występów, był bardziej zainteresowany brzmieniem i pojedynczymi obrazami niż głębokim, spójnym znaczeniem. Jednak siła i energia utworu, z mocnym rockowym rytmem i przenikliwym wokalem Dylana, sprawiły, że "The Groom's Still Waiting At The Altar" jest uważany za jeden z najlepszych utworów z jego okresu "born-again". Sam Dylan, pytany o piosenkę przez Camerona Crowe’a dla Biograph, wyraził pewną obojętność, stwierdzając, że była "zbyt pośpieszna" i że "stracili oryginalny riff". Niemniej, jej trwała popularność i włączenie do reedycji Shot of Love świadczą o jej znaczeniu i artystycznej wartości.