Utwór „Vivienne Westwood :*” Bedoesa i Lanka, pochodzący z albumu „Rewolucja Romantyczna” z 2021 roku, to z pozoru hedonistyczna opowieść o współczesnym luksusie i buncie, ale w głębszej warstwie kryje portret skomplikowanej, poranionej kobiecej psychiki. Piosenka, której tytuł nawiązuje do ikony mody punkowej i aktywizmu, staje się studium postaci, która balansuje między powierzchownością a wewnętrzną traumą.

Pierwsza zwrotka, otwierająca się ironicznym wyliczeniem „Po pierwsze nie dla kasy, po drugie nie dla kobiet / Po trzecie nie dla sławy, po czwarte nie dla wojen”, szybko zostaje obrócona w żart: „mordo przecież żartowałem”. To zuchwałe puszczenie oka do słuchacza od razu ustawia ton utworu – to, co zostanie powiedziane, będzie nasycone prowokacją i wieloznacznością. Centralną postacią tej części jest „ona”, kobieta, która „kocha siebie, ma słabość do luster” i dla której „zamiast serca ma gotówkę”. Jest uosobieniem materializmu, pożądaną, ale nieuchwytną postacią („Oni gonią, a ona ucieka”), której wartość przedmiotów, jak „jej paznokcie – warte życie”, wyklucza z jej „ligi”. Co ciekawe, Bedoes zaznacza, że „jej nie obchodzi twoja fura głupcze”, co może sugerować, że jej siła tkwi w niezależności, a może w tym, że sama dąży do posiadania, a nie bycia posiadającą.

Refren to esencja luksusowego i jednocześnie buntowniczego stylu życia, będąca wizualnym manifestem bohaterki. Wymieniane przedmioty: „Baby Birkin, czarne stringi / Czarne szpilki, limitowane MISB” to symbole statusu, seksualności i ekskluzywności. Birkin to jedna z najdroższych torebek świata, a MISB to skrót od angielskiego „Mint In Sealed Box”, co w kontekście kolekcjonerskim oznacza przedmiot w idealnym, nieotwieranym stanie, sugerując jego niezwykłą wartość i nienaruszalność. Tutaj odnosi się to do jej akcesoriów, ale może też być metaforą samej kobiety – cennej, pożądanej, ale trudnej do zdobycia, pozostającej w swoim „fabrycznym” stanie niedostępności.

Kluczową figurą refrenu jest tytułowa Vivienne Westwood. Brytyjska projektantka mody, zmarła w 2022 roku, była ikoną punku, rewolucjonistką, która wprowadziła estetykę buntu na światowe wybiegi. Jej styl charakteryzowała oryginalność, innowacyjność i ekscentryczność, a ona sama była zaangażowana w aktywizm społeczny i polityczny. Wybór jej nazwiska w tytule utworu sugeruje, że bohaterka piosenki, podobnie jak Westwood, jest postacią zbuntowaną, nonkonformistyczną i odważną, a jednocześnie świadomą swojej wartości i siły. „Ślady szminki” mogą symbolizować jej intymne spotkania, pewność siebie i pozostawianie śladów w życiu innych, a „shawty pimpin'” – jej umiejętność wykorzystywania sytuacji lub po prostu wyjątkowo stylowy wygląd.

Druga zwrotka zagłębia się w mroczniejszy aspekt osobowości bohaterki. „Buntownicy, młodzi bandyci, kryminaliści – zna ich wszystkich” – to obraz kobiety poruszającej się w niebezpiecznym, podziemnym świecie, w którym jednak ma swoją pozycję. Jest podziwiana i zazdroszczona („Zazdrosne dziwki mogą tylko marzyć by być / Takie jak ona choć na chwilę”). Jej urok jest hipnotyzujący: „Jej wzrok woła: „chodź na chwilę””. Jednak ta pozorna siła i niedostępność to tarcza. Tekst odsłania jej ukrytą traumę i nieufność: „Jak skurwiel ją zrani to najpewniej ona go zabije”. Bedoes z bezwzględną szczerością ujawnia, że pod fasadą twardej i bezkompromisowej osoby („Rozjebie tobie głowę, jeśli tylko coś jej powiesz / Lub cię kopnie jak ją dotkniesz”) kryje się głęboka wrażliwość: „całą traumę trzyma w sobie / I już nikomu nie ufa / Zabije cię z zimną krwią, ale w środku jest malutka”. To właśnie ten kontrast między zewnętrzną siłą a wewnętrzną kruchością jest sercem utworu.

Utwór „Vivienne Westwood :” na albumie „Rewolucja Romantyczna” (który sam w sobie był skomplikowanym projektem Bedoesa i Lanka) wyróżnia się specyficzną narracją muzyczną stworzoną przez Lanka. Recenzenci podkreślali, że produkcje Lanka na tym albumie, w tym właśnie w „Vivienne Westwood :”, mają w sobie filmową narrację, tworząc głęboki klimat, który idealnie pasowałby do ścieżki dźwiękowej. Premiera piosenki, podobnie jak całego albumu, miała miejsce 15 stycznia 2021 roku.

Piosenka Bedoesa i Lanka jest więc złożonym portretem kobiety – z jednej strony uosabiającej materializm i bezwzględność, z drugiej zaś – głęboko zranionej i ukrywającej swoją wrażliwość pod płaszczem buntu i luksusu. Tytułowa Vivienne Westwood staje się symbolem tej dychotomii – wolnej, kontrowersyjnej, ale także pełnej własnych, głębszych motywacji i historii.