Interpretacja Baby Came Home 2 / Valentines - The Neighbourhood

"Baby Came Home 2 / Valentines" autorstwa The Neighbourhood to utwór, który stanowi kontynuację i pogłębienie tematów poruszanych w ich wcześniejszej piosence "Baby Came Home" z EP-ki "I'm Sorry..." z 2012 roku. Spekuluje się, że obie piosenki opowiadają o byłym związku wokalisty Jesse'ego Rutherforda z Anabel Englund. Utwór, podzielony na dwie części, zagłębia się w zawiłości miłości, zaufania i zaangażowania, ukazując zarówno radosne chwile, jak i trudności, z jakimi boryka się para.

Pierwsza część, zatytułowana "Baby Came Home 2", przedstawia młodą parę w obliczu życiowych wyzwań. Narrator opisuje dziewczynę jako "pięć stóp cztery cale" ("She was five foot four"), z pieniędzmi na podłodze i ukrytą pod łóżkiem szkatułką, co może sugerować, że coś ukrywa lub ma niestabilną sytuację finansową. On, mając zaledwie dwadzieścia dwa lata i "kieszeń pełną prawdy" ("a pocket full of truth"), oddał jej wszystko, co miał, pomimo własnych, trudnych okoliczności życiowych – dorastał w Kalifornii ("Golden State") w biedzie, gdzie czynsz opłacany był z zasiłków socjalnych (Section 8). Ten fragment piosenki podkreśla jego bezgraniczne oddanie, mimo młodego wieku i braku środków. W tle pojawia się motyw utraty domu, kiedy "dzwoni właścicielka, mówiąc, że musicie odejść" ("The landlord called, she said you gotta go"), co potęguje poczucie niepewności i niestabilności.

Następnie narracja przeskakuje do momentu, gdy dziewczyna odnosi sukcesy i "zarabia na trasie" ("Getting money on tour"), lecz jej skarpetki wciąż leżą u jego stóp, symbolizując trwającą intymność i bliskość, pomimo zmienionych okoliczności. Widzimy, jak oboje tatuują swoje imiona, aby "udowodnić sobie nawzajem, że zrobią to, co powiedzieli" ("Just to prove to each other That we'd do what we said"). Ten akt, choć ironiczny w kontekście ulotności młodej miłości, ma symbolizować trwałość ich uczuć. Powrót do związku po zaledwie kilku dniach od rozstania ("Only took a few days 'Til our minds were made up And we thought we should try it again") oraz wspomnienie, że miał zaledwie 17 lat, gdy "pierwszy raz spróbowali", a ona sprawiła, że poczuł się "jak mężczyzna" ("When she first made me feel like a man"), sugeruje intensywność i impulsywność młodzieńczego uczucia.

W drugiej części, "Valentines", ton staje się bardziej introspekcyjny i pełen wątpliwości. Pojawiają się pytania o zaufanie i wierność: "Do kogo zadzwonię? Kto mnie złapie, kiedy ja... Z kim sypiasz?" ("Who am I gonna call? Who's gonna catch me when I- Who's the one you're sleeping with?"). Te słowa wskazują na rosnące poczucie niepewności i nieufności w związku. Narrator, w bardziej dojrzały sposób, zwraca się do ukochanej, podkreślając wagę otwartej komunikacji i wzajemnego wysiłku. Stwierdza: "Nie siedź przede mną i nie czekaj, aż zacznę mówić. Możesz do mnie zadzwonić. Telefon działa w dwie strony, wiesz" ("Don't you sit in front of me And wait for me to talk You can call me up Phone works two ways, you know"). Te słowa są świadectwem jego gotowości do pójścia dalej, nawet jeśli oznacza to samotność, wyrażając jednocześnie obawę o dobro partnerki: "Tym razem, kochanie, i myślę, że będzie ze mną dobrze. Szkoda, że nie mogę powiedzieć tego samego o tobie" ("This time baby And I think that I'll be just fine I wish I could say the same for you").

Utwór ten, głęboko zakorzeniony w melancholijnej estetyce The Neighbourhood, łączy rock alternatywny z elementami hip-hopu i R&B, tworząc dźwiękowy krajobraz, który idealnie pasuje do introspekcyjnego i często nostalgicznego charakteru tekstów. Piosenka jest refleksją nad upływem czasu, osobistym rozwojem i nieuchronnym biegiem życia, stając się hymnem dla każdego, kto przebył burzliwe wody młodej miłości i wyłonił się, choć nieco naznaczony bliznami, to jednak silniejszy. Jesse Rutherford, jako główny wokalista i autor tekstów, często wprowadza do swojej twórczości osobiste doświadczenia, nadając jej konfesyjny ton. Metafory takie jak "herbata mrożona do mojej lemoniady" czy "tropikalna mrożona herbata i gorąca różowa lemoniada" (chociaż te konkretne linijki pojawiają się w pełnej, rozszerzonej wersji "Valentines", nie w udostępnionym fragmencie, ale są często kojarzone z interpretacją utworu) symbolizują komplementarność i mieszankę słodyczy i goryczy w związku, podkreślając, że miłość to zarówno schronienie, jak i wyzwanie.