Interpretacja Indiana - Sarsa Markiewicz

Indiana Sarsy Markiewicz to utwór, który zadebiutował 14 sierpnia 2015 roku jako drugi singel z jej albumu Zapomnij mi. Piosenka, której tekst i muzyka zostały stworzone przez samą Sarsę we współpracy z Tomaszem Konfederakiem, szybko zdobyła popularność, osiągając 1. miejsce na liście AirPlay – Nowości i status platynowej płyty. Jest to jeden z utworów, który ugruntował pozycję Sarsy na polskiej scenie muzycznej i stał się częścią jej charakterystycznego, oryginalnego stylu.

Na pierwszy rzut oka tytuł „Indiana” może sugerować skojarzenia z Dzikim Zachodem lub przygodami Indiany Jonesa, jednak, jak sama artystka podkreślała w wywiadach, utwór odnosi się raczej do emocjonalnego stanu zagubienia i szukania siebie. To nie podróż fizyczna, lecz wewnętrzna wędrówka w poszukiwaniu sensu po stracie.

Tekst piosenki rozpoczyna się od tajemniczych, niemelodyjnych wokaliz „Ułahanej, Ułahane, Neej, Nej, Neijejej”, które tworzą specyficzną, niemal rytualną atmosferę, mogącą symbolizować wewnętrzny niepokój lub próbę uwolnienia się od czegoś. W pierwszej zwrotce podmiot liryczny czuje się śledzony i osaczony – „Teraz zna mój każdy ruch / Po śladach znów mnie tropi szpiegów stu”. Może to odzwierciedlać poczucie braku prywatności, bycie pod ciągłą obserwacją, być może w kontekście toksycznej relacji lub życia publicznego. Wyraża także chęć ucieczki i przemiany: „Nie wrócę nie rozpoznam nic / Na przekór znów po zmroku budzę się”. To przebudzenie „po zmroku” może symbolizować odnalezienie siły w ciemności, w samotności, wbrew oczekiwaniom.

Refren „Mieliśmy na zawsze być / Na zawsze od dziś / Nigdy już nie chcę tu przyjść / Mieliśmy na zawsze być / Czy bez ciebie tak opłaca się dalej żyć?” jest osią utworu, wyrażającą głęboki żal i rozczarowanie z powodu rozpadu obietnicy wieczności. Sarsa porusza tu temat rozstania, ukazując siebie jako zranioną kobietę, która nie może pogodzić się z decyzją ukochanego. Fundamentalne pytanie „Czy bez ciebie tak opłaca się dalej żyć?” to kwintesencja bólu po stracie i poszukiwania sensu istnienia w nowej rzeczywistości.

W pre-chorusie powracający „ten sam zły sen” oraz pulsująca krew wskazują na nieustającą walkę wewnętrzną i intensywne emocje. Linia „Wygrywam do zera” w pierwszym pre-chorusie może oznaczać Pyrrusowe zwycięstwo – osiągnięcie czegoś kosztem ogromnej straty, która sprawia, że sukces staje się bezwartościowy. Z kolei w drugiej części piosenki, zmienione na „Wygrywam lubię wygrywać”, może świadczyć o próbie zbudowania nowej fasady siły, choć pod spodem wciąż kryje się ból. Mimo to, zdanie „A przecież wiesz nie musisz za mną biec” to być może prośba o uwolnienie, o danie przestrzeni do przetrwania i odnalezienia siebie.

Druga zwrotka „Coraz lżej unoszę się / Ze wszystkich sił mnie tropi, tropi, tropi” sugeruje próbę oderwania się od ciężaru przeszłości, poczucie lekkości wynikające z dystansu, ale jednocześnie świadomość, że wspomnienia lub osoba, która odeszła, nadal „tropi”. Fragment „Bez ciebie nie do twarzy mi / Oblicze jak zatrzymać wszystkie łzy” to bezpośrednie przyznanie się do cierpienia i niemożności ukrycia emocjonalnego zniszczenia, które nastąpiło po rozstaniu.

Teledysk do „Indiany”, wyreżyserowany przez Alana Kępskiego, również ma nietypowy, surrealistyczny klimat z elementami tajemnicy, natury i symboliki. Jego estetyka współgra z wewnętrznymi zmaganiami przedstawionymi w tekście, podkreślając podróż w głąb siebie i trudny proces radzenia sobie z rozstaniem. Sarsa, znana w tamtym czasie również ze swoich oryginalnych fryzur, np. słynnych „rogów” z włosów, stworzyła spójny wizerunek artystki, która nie boi się wyrażać siebie w sposób niekonwencjonalny.

W istocie, „Indiana” to utwór o bolesnym końcu miłości, która miała być wieczna, o trudnej próbie odnalezienia siebie na nowo i o fundamentalnym pytaniu o sens życia, gdy brakuje drugiej osoby. To piosenka o wewnętrznym zmaganiu, poczuciu straty, ale też o dążeniu do uwolnienia i być może – o początkach odnajdywania własnej siły w obliczu rozczarowania.