"Never Getting Laid" Sabriny Carpenter to utwór pełen sarkazmu i gorzkiego humoru, który sprytnie maskuje głębokie uczucia żalu i zranienia po rozstaniu. Piosenka, pochodząca z jej albumu "Man's Best Friend", jest doskonałym przykładem, jak artystka potrafi przekształcić osobisty ból w przewrotną i dowcipną narrację, co jest jej cechą charakterystyczną.

Utwór rozpoczyna się od wyrazów konsternacji narratora na temat nagłej zmiany w zachowaniu byłego partnera: „We were so happy, why not mix it up?” (Byliśmy tacy szczęśliwi, czemu tego nie namieszać?). Słowa takie jak „I just wish you didn't have a mind / That could flip like a switch / Like a wandering drift / To a neighboring bitch” (Szkoda, że nie masz umysłu, który mógłby się przełączać jak włącznik, niczym dryfująca łódka do sąsiedniej suki) jasno wyrażają frustrację Carpenter z powodu jego nieprzewidywalnej natury i szybkiego przejścia do innej osoby. To poczucie zdrady jest potęgowane przez wspomnienie, że „just the other night, you said you need me, what gives?” (Zaledwie poprzedniej nocy powiedziałeś, że mnie potrzebujesz, o co chodzi?).

Refren jest kwintesencją cynizmu utworu. Sabrina Carpenter humorystycznie łączy górnolotne platoniczne życzenia z jej prawdziwymi, znacznie mniej życzliwymi pragnieniami wobec byłego. Deklaruje: „Baby, I'm not angry / Love you just the same”, by zaraz potem z przewrotną słodyczą dodać: „I just hope you get agoraphobia some day / And all your days are sunny / From your window pane” (Kochanie, nie jestem zła / Kocham cię tak samo / Po prostu mam nadzieję, że pewnego dnia dostaniesz agorafobii / I wszystkie twoje dni będą słoneczne / Z twojej szyby okiennej). To życzenie uwięzienia go w domu, by nie mógł nawiązywać nowych relacji, jest intensyfikacją sarkazmu. Kulminacją tego pozornie słodkiego, a faktycznie jadowitego życzenia jest linijka: „Wish you a lifetime full of happiness / And a forever of never getting laid” (Życzę ci życia pełnego szczęścia / I wieczności bez seksu). Carpenter opisała to w wywiadzie dla Gayle King na CBS Mornings, mówiąc, że choć jest przyzwyczajona do pisania gorzkich piosenek, ta "czuła się gorzka z dużą dawką słodyczy", dodając, że "brzmi to jak groźba, ale wszystko jest powiedziane z przymrużeniem oka".

W drugiej zwrotce, narratorka wyobraża sobie życie eks-partnera po rozstaniu, gdzie „Call up the boys and crack a Miller Lite, watch the fight” (Dzwonisz do chłopaków i otwierasz Miller Lite, oglądasz walkę). Następnie, z nutą samoświadomości i gorzkiej refleksji, ironizuje na temat swojej roli w związku: „Us girls are fun, but stressful, am I right?” (My, dziewczyny, jesteśmy zabawne, ale stresujące, prawda?), po czym następuje cięta uwaga: „And you've got a right hand anyway” (A i tak masz swoją prawą rękę). W ten sposób ostro komentuje powierzchowność i brak zaangażowania, które postrzegała w związku. Myśl o tym, że mógłby "używać swoich ust" na "dziewczynie z dużymi cyckami", uderza ją zaraz po rozstaniu, podkreślając jej lęk przed tym, że szybko ruszy dalej.

Zakończenie piosenki, "At the end of the rainbow / I hope you find / A good whole lot of nothing / 'Cause you're still inside / And abstinence is just a state of mind" (Na końcu tęczy / Mam nadzieję, że znajdziesz / Wielkie nic / Bo nadal jesteś w środku / A wstrzemięźliwość to tylko stan umysłu), wzmacnia motyw pożądanej samotności i braku intymności dla byłego partnera. To przewrotne odniesienie do Judy Garland, która jest inspiracją muzyczną dla Carpenter, dodaje utworu teatralnego wymiaru. Co ciekawe, fraza "Abstinence is a state of mind" pojawiła się już jako easter egg w teledysku do "Manchild" na wiele miesięcy przed ogłoszeniem utworu, co wskazuje na przemyślaną grę artystki z fanami.

Piosenka jest również przykładem współpracy Carpenter z Amy Allen, a ich dynamika charakteryzuje się sugestywnymi tekstami i zabawnym sarkazmem. Album "Emails I Can't Send", z którego pochodzi ten utwór, został zainspirowany jej "największym dotychczas złamanym sercem", co potwierdza Carpenter, opisując go jako "kapsułę czasu" z okresu, w którym doświadczała wielu rzeczy po raz pierwszy. "Never Getting Laid" to piosenka, która ukazuje Sabrinę Carpenter jako songwriterkę, która potrafi przekształcić ból i rozczarowanie w ostrą, dowcipną i inteligentną wypowiedź, zachowując jednocześnie warstwę wrażliwości pod satyryczną fasadą.