Sabrina Carpenter w utworze "Nobody's Son" z albumu Man's Best Friend (wydanego w 2025 roku) oferuje słodko-gorzką interpretację rozczarowania miłosnego, łącząc bolesne doświadczenia z chwytliwą, 80-tową melodią synth-popu i charakterystycznym dla siebie sarkazmem. Piosenka, będąca szóstym utworem na płycie, szybko stała się ulubieńcem fanów, tuż obok głównych singli "Manchild" i "Tears". Carpenter, znana z tego, że "jej prawdziwe życie przenika do muzyki", nie ukrywa osobistego charakteru tego i innych utworów z albumu, który jest powszechnie odczytywany jako echo jej związku z aktorem Barrym Keoghanem.

Tekst rozpoczyna się od klasycznego zwrotu, który często sygnalizuje koniec związku: „Hi, I hope you're great / I think it's time we took a break / So I can grow emotionally”. Te chłodne, niemal szablonowe słowa rzucają światło na dystans emocjonalny i sugerują, że powód rozstania jest dla bohaterki utworu wymówką, co podkreśla jej poczucie bycia zlekceważoną. Już na samym początku Carpenter zderza swoje emocjonalne zaangażowanie z łatwością, z jaką partner odchodzi, wyrażając ukłucie odrzucenia z ciętym dowcipem.

Centralnym punktem utworu jest refren, w którym artystka wyraża swoje powtarzające się doświadczenie złamanego serca: „Here we go again, crying in bed / What a familiar feeling / All my friends in love / And I'm the one they call for a third-wheeling”. Wizerunek "trzeciego koła" (third-wheeling) potęguje poczucie izolacji i samotności, kontrastując jej sytuację z zakochaniem się przyjaciół. Linia „Probably should've guessed he's like the rest / So fine and so deceiving” ukazuje rosnący cynizm i świadomość powtarzalności toksycznych wzorców. Carpenter dochodzi do wniosku, że niezależnie od pozorów, mężczyźni okazują się zawodni, prowadząc do rezygnacji: „There's nobody's son / Not anyone left for me to believe in”. To zdanie, będące tematycznym centrum piosenki, wyraża głębokie rozczarowanie mężczyznami i poczucie, że nie pozostał już nikt, komu mogłaby zaufać lub w kogo zainwestować emocjonalnie.

W kolejnej zwrotce bohaterka piosenki próbuje zachować pozory opanowania: „Me? No, yeah, I'm good / Just thought that he eventually would / Cave and reach out”. Jednak szybko ujawnia się jej rozczarowanie, gdy okazuje się, że były partner „discovered self-control (He discovered it this week) / This week (Oh)”. Sabrina z sarkazmem komentuje jego nagłą zdolność do samokontroli, co, jak wyjaśniła na wydarzeniu promocyjnym Spotify, było jej reakcją na czyjeś nagłe "odkrycie" dyscypliny, po tym jak wcześniej było postrzegane jako impulsywne. Carpenter z uśmiechem opowiadała, że pomyślała wtedy: "Czy ty właśnie przeczytałeś swoją pierwszą książkę na ten temat? Co się dzieje?".

Najbardziej bezpośredni i ostry moment następuje w bridge'u, gdzie Sabrina zwraca się bezpośrednio do rodziców swojego byłego: „That boy is corrupt (Ah) / Could you raise him to love me, maybe? / He sure fucked me up / And, yes, I'm talkin' 'bout your baby”. Używa mocnych słów, takich jak "skorumpowany" (corrupt), by opisać jego wady, a także "he sure fucked me up" i "Get PTSD on the daily" (dostaję PTSD codziennie), aby podkreślić emocjonalne cierpienie, jakiego doświadczyła. Ten element włącza do interpretacji mroczny humor i stawia satyryczne pytanie o wychowanie mężczyzn i cykle toksyczności, które mogą z tego wynikać. Sabrina w ten sposób sugeruje, że nieudane romanse są w pewnym sensie "rodzinnym interesem". Utwór "Nobody's Son" został napisany przez Carpenter we współpracy z Amy Allen i Johnem Ryanem, a za produkcję odpowiadał Ryan wraz z Jackiem Antonoffem, przy czym Sabrina sama brała udział w aranżacji wokalnej i produkcji, co świadczy o jej rosnącym zaangażowaniu w tworzenie muzyki.

Cały album Man's Best Friend, na którym znajduje się "Nobody's Son", bywa porównywany do poprzedniego dzieła artystki, Emails I Can't Send, który został wydany w 2022 roku i skupiał się na osobistych doświadczeniach miłosnych i stratach, a jego tytuł nawiązywał do "wiadomości, których nie mogła wysłać". Album ten ugruntował jej pozycję jako artystki potrafiącej tworzyć przemyślane i chwytliwe utwory. "Nobody's Son" wpisuje się w ten trend, będąc piosenką o złamanym sercu, którą można jednocześnie tańczyć, śmiać się i płakać. Mimo ciężkiej tematyki, Sabrina Carpenter odmawia całkowitego pogrążenia się w smutku, dodając do utworu szczyptę sarkazmu, co podkreśla jej unikalne podejście do muzyki pop. Jak sama przyznała w wywiadzie dla Gayle King, jej muzyka, z jej prowokacyjnymi i odważnymi tekstami, "nie jest dla tych, którzy zgrzytają zębami" ("not for the pearl clutchers"), sugerując, że ma ona na celu otwarte wyrażanie emocji, nawet tych trudnych.