„Gimme More” Britney Spears to hymn ery „Blackout”, albumu wydanego w 2007 roku, który stał się ścieżką dźwiękową dla jednego z najbardziej burzliwych okresów w życiu piosenkarki. Tekst, choć na pierwszy rzut oka sensualny i prowokacyjny, zyskuje głębsze znaczenie w kontekście medialnego szaleństwa, które otaczało wówczas Britney. Piosenka, będąca mieszanką dance-popu, electropopu i EDM z oddechowymi wokalami, rozpoczyna się ikoniczną frazą: „It's Britney, bitch”. To statement na wejście, które natychmiastowo ustanawia ton – pewności siebie, wyzwania i powrotu. Jim Beanz, współautor i producent wokalny utworu, zdradził w wywiadzie z MTV w 2010 roku, że fraza powstała spontanicznie, pod koniec sesji, jako coś, co miało „przywrócić ją do gry i odcisnąć jej piętno na przemyśle”. Mimo to, sama Britney w 2016 roku przyznała, że nie pamięta, skąd się wzięło to zdanie.

W pierwszej zwrotce i pre-refrenie, Britney śpiewa o pragnieniu intymności w publicznym miejscu: „Every time they turn the lights down / Just wanna go that extra mile for you / Public display of affection… Feels like no one else in the room (But you)”. Jednak te osobiste odczucia szybko zderzają się z rzeczywistością nieustannej obserwacji: „Cameras are flashing / While we're dirty dancing / They keep watching”. Ten fragment idealnie odzwierciedla jej ówczesne życie, gdzie każdy krok był śledzony i oceniany przez paparazzi i media. Piosenka, na pozór traktująca o tańcu i seksie, w istocie odnosi się do fascynacji mediów jej życiem prywatnym. „Gimme More” staje się tu okrzykiem zarówno zmysłowej ekspresji, jak i, paradoksalnie, komentarzem do nieustającego pragnienia publiczności, by dostać więcej – więcej dramy, więcej jej prywatności, więcej samej Britney. Każde powtórzone „more” w refrenie, często z obniżonym, niemal diabelskim tonem, wydaje się być odpowiedzią na nienasycony apetyt społeczeństwa.

Numer został wyprodukowany przez Danję (Nate Hillsa), który współpracował wcześniej z Timbalandem i Justinem Timberlake’em. Danja był jednym z głównych producentów albumu „Blackout”, a „Gimme More” było jedną z jego pierwszych solowych produkcji. Keri Hilson, również współautorka, wspominała, że napisała tekst z myślą o Britney po tym, jak Danja zagrał jej instrumental. Britney nagrywała utwór w sierpniu 2006 roku, będąc w siódmym miesiącu drugiej ciąży, a pracę kontynuowała w swoim domu trzy tygodnie po porodzie. Hilson chwaliła jej zaangażowanie, mówiąc, że „dała z siebie 150 procent”.

Singiel, wydany 31 sierpnia 2007 roku, został przyjęty z uznaniem przez krytyków i osiągnął trzecie miejsce na liście Billboard Hot 100, stając się jej najwyżej notowanym singlem od czasu debiutanckiego „...Baby One More Time”. Mimo sukcesu piosenki, jej ikoniczny występ na gali MTV Video Music Awards 9 września 2007 roku w Las Vegas został powszechnie skrytykowany. Britney, ubrana w czarne, wysadzane klejnotami bikini, prezentowała się niepewnie, a jej taniec i śpiew były szeroko komentowane jako jedne z najgorszych w historii gali. W swojej autobiografii „The Woman in Me”, Spears ujawniła, że miała atak paniki przed tym występem, czując presję zespołu, by „pokazać światu, że wszystko u niej w porządku”, podczas gdy wcale tak nie było. Wspominała o problemach z kostiumem, doczepianymi włosami, braku snu i komentarzach dotyczących jej figury po drugiej ciąży. Wideo do utworu, które przedstawia Britney jako striptizerkę, również spotkało się z mieszanymi recenzjami, a sama piosenkarka nazwała je w swojej książce „takim tandetnym” i „najgorszym, jakie kiedykolwiek nakręciła”, twierdząc, że wyglądało, jakby kosztowało 3000 dolarów. Przyznała jednak, że pomimo wad, „zadziałało”.

Fragmenty takie jak „The center of attention (Do you feel that?) / Even when we're up against the wall / You got me in a crazy position (Yeah) / If you're on a mission (Uh-huh), you got my permission (Oh)” z drugiej zwrotki, oraz most, gdzie Danja dodaje: „They want more? Well, I'll give them more”, podkreślają świadomość Britney bycia w centrum uwagi i jej decyzję, by dać publiczności to, czego pragną, nawet jeśli odbywa się to na jej własnych warunkach. Tekst ten, osadzony w futurystycznej i mrocznej produkcji Danji, stanowi odbicie jej walki o kontrolę nad własnym wizerunkiem i narracją, która była jej narzucana. „Gimme More” jest więc nie tylko chwytliwym utworem dance, ale i złożonym, autobiograficznym manifestem artystki, która w najtrudniejszym okresie swojego życia zdołała stworzyć jeden ze swoich najbardziej wpływowych i ponadczasowych albumów.