„Goodbye” Sabriny Carpenter, zamykający utwór na jej albumie „Man’s Best Friend”, to chwytliwa, orkiestrowa piosenka disco, w której artystka w mistrzowski sposób łączy żal i rozczarowanie z humorem i afirmacją siebie. Piosenka, której inspiracje doskonale oddają klimat ABBY, czerpie również z takich wykonawców jak Donna Summer i Bee Gees, tworząc bogate, taneczne brzmienie. To utwór, który po premierze albumu 29 sierpnia 2025 roku, zyskał status „piosenki o rozstaniu, która kończy wszystkie piosenki o rozstaniach”.

Tekst rozpoczyna się od surowego wyrażenia bólu i zaskoczenia: „Broke my heart on Saturday / Guess overnight your feelings changed / And I have cried so much I almost fainted”. Wzmianka o „sobotzie” jest celowa i konkretna, nadając historii charakter autentycznego doniesienia, a nie ogólnego żalu. Artystka wyraża intensywność swojego cierpienia, stwierdzając: „To show you just how much it hurts / I wish I had a gun or words” – co zabawnie, choć gorzko, sugeruje chęć odwetu, ale ostatecznie koncentruje się na sile słów.

Chór refrenu stanowi centralne przesłanie utworu, podkreślając odpowiedzialność i własną sprawczość Sabriny: „Goodbye / Means that you're losing me for life / Can't call it love then call it quits / Can't shoot me down then shoot the shit / Did you forget that it was you who said / Goodbye / So you don't get to be the one who cries / Can't have your cake and eat it too / By walking out that means you choose / Goodbye”. Te wersy konfrontują sprzeczności w zachowaniu byłego kochanka, który zakończył związek, a jednocześnie próbuje zachować pozory normalności. Sabrina Carpenter jasno stawia sprawę, że nie pozwoli mu na czerpanie korzyści z bycia zarówno tym, który odchodzi, jak i tym, który szuka pocieszenia.

Charakterystycznym elementem utworu jest wielojęzyczne pożegnanie Sabriny, które pojawia się w pre-chorusach i bridge’u. Słowa takie jak „Sayonara” (japoński), „Adios” (hiszpański), „Arrivederci” (włoski), „Au Revoir” (francuski), a nawet „Cheerio” (brytyjski angielski) dodają piosence ironicznego, a zarazem ostatecznego tonu. Jak sama śpiewa: „You're not bilingual / But you should know” – co wyraźnie wskazuje, że znaczenie pożegnania jest uniwersalne i nie wymaga tłumaczenia. Moment, w którym Carpenter wsuwa „Por siempre te amo” („na zawsze cię kocham”), by zaraz potem gwałtownie przerwać: „Wait no! Shit, when did you get here? Go put on some clothes!”, doskonale oddaje chaotyczny rollercoaster emocji po rozstaniu i ostateczną determinację do zerwania wszelkich więzi.

Mimo że Sabrina Carpenter unika bezpośredniego nazywania osób, które zainspirowały jej teksty – jak sama powiedziała w wywiadzie dla CBS Mornings, „to bardziej zabawne wyobrażać sobie osobę w głowie fana niż osobę, którą ja sobie wyobrażam” – wielu fanów i krytyków łączy tę piosenkę z jej niedawnym rozstaniem z aktorem Barrym Keoghanem. Wskazówki takie jak nagła zmiana uczuć i nacisk na to, że to nie była jej decyzja, podsycają te spekulacje. Mówi się, że Carpenter i Keoghan rozstali się w grudniu 2024 roku po rocznym, burzliwym związku.

Sabrina Carpenter, znana ze swojego dowcipnego i bezczelnego stylu, znalazła sposób, by zamienić złamane serce w źródło radości i humoru. Linie takie jak „You used to love my ass now baby / You won't see it anymore” są zabawnie przewrotne i podkreślają odzyskanie własnej wartości. Piosenka „Goodbye” łączy wrażliwość z pewnością siebie, co jest charakterystyczne dla twórczości Carpenter. Jako utwór zamykający album, „Goodbye” stanowi mocne i wymowne pożegnanie zarówno z byłym kochankiem, jak i symboliczne pożegnanie z słuchaczem. Jest to swego rodzaju definitywne oświadczenie o miłości utraconej. Carpenter nie tylko gasi światło, ale „z trzaskiem opuszcza wyłącznik, żegna się w sześciu różnych dialektach i nie pozostawia Barry’emu Keoghanowi – i nikomu innemu, kto słucha – wątpliwości, że impreza dobiegła końca”. W wywiadzie dla Vogue Italia, Sabrina przyznała, że poczucie humoru zawsze ratowało ją w trudnych sytuacjach, chroniąc ją na przyszłość.

"Man’s Best Friend" ogólnie, a „Goodbye” w szczególności, demonstruje ewolucję Sabriny jako artystki, która potrafi przetańczyć przez ból, przekształcając smutek w coś zabawnego i wzmacniającego. Jak sama podkreślała w wywiadach, na tym albumie jest więcej krytyki wobec siebie za „stawianie się w takich sytuacjach”, co dodaje utworowi warstwy introspekcji. Połączenie emocjonalnej głębi z dowcipem lirycznym i wyrafinowaną produkcją Jacka Antonoffa sprawia, że „Goodbye” to zapadający w pamięć hymn na zakończenie związku.