Interpretacja Love Music. Pt. 2 - Ren

Ren, właściwie Ren Gill, to walijski artysta znany z łączenia gatunków takich jak hip-hop, folk i spoken word, tworząc muzykę o wyjątkowej intensywności emocjonalnej. Jego twórczość często porusza tematy zdrowia psychicznego, chorób przewlekłych (sam zmaga się z boreliozą), niesprawiedliwości społecznej i osobistych zmagań, co sprawia, że jego przekaz jest autentyczny i głęboko rezonuje z publicznością. Utwór "Love Music. Pt. 2" jest doskonałym przykładem jego złożonego stylu i prowokacyjnej liryki. Piosenka ta, wydana niezależnie w 2016 roku na albumie "Freckled Angels", to w dużej mierze popis wirtuozerii słownej i samopoznania, osadzony w kontekście głębokiej miłości do muzyki.

Rozpoczynające się intro i interlude z testowaniem mikrofonu ("Testin' One, two, one, two / How's my levels, is that coming out okay? / Can you hear me?") od razu wprowadzają słuchacza w atmosferę bezpośredniego kontaktu, niczym przed występem na żywo, lub też sugerują autorefleksję, sprawdzanie własnego wewnętrznego głosu. Jest to zaproszenie do wsłuchania się w jego świat, w jego "poziomy" - zarówno dźwiękowe, jak i emocjonalne.

W zwrotce 1 Ren od razu kreśli swój autoportret, odpowiadając na retoryczne pytanie: "What do you get if you take a welsh boy? / Mix in some lunacy, mix in some noise / Mix in the fiction with music addiction, conviction and friction / And leave it to boil". Podkreśla swoje walijskie korzenie (Ren pochodzi z Bangor w Walii), a także intensywną, niemal chaotyczną mieszankę cech, które definiują jego artystyczną osobowość: szaleństwo, hałas, fikcja przeplatana z rzeczywistością uzależnienia od muzyki, silne przekonania i wewnętrzne tarcia. Sformułowanie "And leave it to boil" sugeruje intensywny, wrzący proces twórczy, w którym te elementy łączą się, tworząc coś unikalnego i potężnego.

W zwrotce 2 pojawia się intrygująca prośba: "Ren / But no one overcook me please / Set me with a fine whine and a cheddar cheese". To apel o autentyczność, o to, by nie był "przegotowany" czy nadmiernie ukształtowany przez innych. Pragnie być doceniony jak wyborne wino i ser cheddar, co może symbolizować jego aspiracje do bycia klasyką, czymś co dojrzewa z wiekiem, zachowując przy tym swój oryginalny charakter. Wers "Cause our immature relates and I don't [?] freeze / 'Cause our [?] freeze with the fire that I preach" nawiązuje do jego młodzieńczego, surowego ducha, który nie "zamarza", lecz płonie, topiąc wszelkie konwencje. Jest to deklaracja niezależności i odmowa dostosowania się do oczekiwań branży, co jest stałym motywem w twórczości Rena, który w dużej mierze działa niezależnie.

Zwrotka 3 pogłębia obraz Rena jako mistrza słowa: "I speak metaphors in my sleep / Soliloquies and solitude, my mind on the beat". To pokazuje jego głęboką, niemal obsesyjną relację z językiem i rytmem, gdzie twórczość jest nieustannym procesem. Częste użycie gier słownych, takich jak "I repeat words retreat" czy "I taste pretty girls 'til I'm weak / I was talking to this one girl just last week / She said "Ren, are you so [?] and [?]" / But it was hard to ever talk with my tongue in her cheek, haha", to przykład jego słownego fetyszu i prowokacyjnego humoru. Ren jest znany z tego, że jego teksty są równie ważne, co melodia, co jest rzadkością w dzisiejszej muzyce.

Kolejne wersy, zwłaszcza zwrotka 4, malują obraz artysty jako kogoś, kto balansuje na granicy geniuszu i szaleństwa. Opisywanie siebie jako "super natural detachable" od własnej czaszki, "stuck it in my spine, insane", czy porównanie do "monstera" z postawą "Hunch like a Rotterdam type posture" (lub "Hunchback of Notre-Dame type posture") i mówiącego jak "Tony Montana, mobster", buduje mroczny, intensywny i nieprzewidywalny persona. To świadoma kreacja, podkreślająca jego odejście od normy i fascynację kinowymi, archetypicznymi postaciami.

W zwrotce 5, kontynuując motyw Tony'ego Montany, Ren rzuca słynne "Say hello to my little friend once again" i chwali się "I've got more lines and a cocaine dan". To odważne porównanie podkreśla jego płodność liryczną i intensywność przekazu. Artysta zachęca słuchaczy, by "fill you lungs up like a cigarette", w pełni wchłonęli jego muzykę. Określa się jako "the kitty with the word play fetish" i "liberation leader with linguistics of a lion", co utwierdza jego pozycję jako mistrza języka, pełnego aliteracji i rymów, wykorzystującego słowa z siłą lwa. Pomimo mrocznych i intensywnych obrazów, Ren często łączy je z przesłaniem "love and light", co sugeruje, że jego muzyka, choć potężna, ma pozytywny rdzeń.

Centralny dla utworu refren, "You know it's out [?] games yeah, honey / You got me smiling like there's something funny / This music suits my soul like melted honey and I love it [?]", to sedno "Love Music". Muzyka jest dla niego źródłem niewytłumaczalnej radości i pocieszenia, czymś co idealnie "pasuje do jego duszy jak roztopiony miód". To szczera deklaracja głębokiego przywiązania i pasji, która jest dla niego siłą napędową.

W zwrotce 6 Ren demonstruje swoją zręczność w rapie, niszcząc MC's "like battleships plundered" i "twisting words like Tony Hawk's 900". Odniesienia do Tumblra wskazują na świadomość internetowej kultury i zasięgu jego twórczości. Niespodziewany zwrot "And I was raised in the country not the city, bro / So I'm stabbing up cheese, never people blood" jest dowodem na jego autentyczność i uzmysławia, że pomimo prowokacyjnego języka, jego korzenie są bardziej sielskie, a on sam ceni życie ponad przemoc. To ciekawy kontrast między agresywnym stylem rapu a spokojnym, autentycznym "ja".

Piosenka kończy się w zwrotce 7 poruszającym apelem o miłość i empatię: "Because we need some love, we need it like a drug / And even if you're feeling [?] like an ugly pup, you deserve a hug". To przesłanie o powszechnej potrzebie miłości i akceptacji, które jest charakterystyczne dla Rena. Jak zauważają komentatorzy, Ren często łączy głębokie introspekcje z humorem i kulturowymi odniesieniami, zawsze trzymając się tematu autentyczności i miłości do muzyki, nie traktując siebie zbyt poważnie. Jego utwory, w tym "Love Music. Pt. 2", oferują słuchaczom zarówno liryczną złożoność, jak i emocjonalną głębię, co sprawia, że jego twórczość jest tak pociągająca.

"Love Music. Pt. 2" ukazuje Rena jako artystę, który z mistrzostwem posługuje się słowem, budując wielowarstwowe znaczenia i persona. Jego unikalny styl, łączący dynamiczne flow z głębokimi tekstami, sprawia, że jest cenionym głosem w niezależnej muzyce. Piosenka, mimo że wydana w 2016 roku, nadal rezonuje ze względu na jej ponadczasowe tematy i niezwykłą ekspresję artystyczną.