Utwór "Hi Ren" autorstwa Rena to głęboko poruszająca i złożona podróż w głąb ludzkiej psychiki, przedstawiona jako intensywny dialog między artystą a jego wewnętrznym krytykiem, uosabiającym ciemne strony ludzkiego doświadczenia: zwątpienie, chorobę psychiczną, a nawet archetypiczne zło. Piosenka, wydana 15 grudnia 2022 roku, szybko zyskała miano fenomenu internetowego, stając się wiralem i zdobywając uznanie za brutalną szczerość i autentyczność w mierzeniu się z problemami zdrowia psychicznego.

Narracja rozpoczyna się od prowokacyjnego powitania "Hi there, Ren", wypowiedzianego przez Inner Critic – agresywny, szyderczy głos, który twierdzi, że "zawsze wraca", bez względu na to, jak bardzo Ren próbował go pogrzebać. Ta mroczna strona podważa wszelkie postępy Rena, drwiąc z jego terapii i umiejętności radzenia sobie: "You think that those doctors are really there to guide you?" oraz "Okay, take another pill, boy". Uderzające jest to, że Ren sam zmagał się przez lata z szeregiem problemów zdrowotnych, w tym z chorobami autoimmunologicznymi i psychozą, a także błędnymi diagnozami depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej, zanim ostatecznie zdiagnozowano u niego boreliozę w 2015 roku. Jego muzyka stała się dla niego sposobem na przetrwanie i odzyskanie celu w życiu, co sam przyznał w wywiadach.

Krytyk wewnętrzny nie tylko atakuje zdrowie psychiczne Rena, ale także jego ambicje artystyczne, nazywając go "delusional guy" i wytykając brak komercyjnego sukcesu: "Where's your top ten hit? Where's your interview with Oprah? Where are your Grammys, Ren? Nowhere!". Ren broni się, podkreślając swoją artystyczną integralność, odrzucając pogoń za liczbami i statystykami na rzecz prawdziwej więzi z publicznością: "my music is really connecting / And the people who find it respect it / And for me that's enough 'cause this life's been tough / So it gives me a purpose I can rest in". Ta część piosenki oddaje uniwersalne zmagania artystów z samooceną i komercyjnymi oczekiwaniami.

Kulminacyjnym momentem utworu jest przejście Inner Critica od osobistego zwątpienia do roli starożytnej, nieśmiertelnej siły chaosu. Głos ten przyjmuje imiona takie jak "Temptation", "snake in Eden", "Lucifer", "Antichrist" czy "Mephistopheles", ukazując się jako pierwotne zło, które jest wieczne i niepokonane: "You wanna kill me? I'm eternal, immortal". W tym punkcie walka przestaje być jedynie osobistym konfliktem, stając się odwieczną bitwą dobra ze złem, która rozgrywa się w ludzkiej psychice.

Jednakże, jak ujawnia badaczka Taylor Palmby, ten "zły" głos, mimo swojej agresji, paradoksalnie dąży również do czegoś dobrego, chcąc pomóc Renowi "zarządzać oczekiwaniami" i "chronić" go przed rozczarowaniami. To prowadzi do transformacji w narracji Rena. Zamiast próbować zabić swojego demona, Ren przyjmuje go. W finalnej sekcji utworu, po intensywnej konfrontacji, następuje chwila ukojenia. Ren, z nowo odkrytą siłą, wyznaje, że on również ma wiele imion: "Some people know me as hope / Some people know me as the voice that you hear when you loosen the noose on the rope".

W outro piosenki Ren podsumowuje swoje wieloletnie zmagania, ujawniając, że w wieku 17 lat "wykrzyczał w pusty pokój... że pokona siły zła", co przez kolejne 10 lat skutkowało chorobami autoimmunologicznymi, chorobą i psychozą. Kluczową lekcją, jaką wyniósł z tej "wojny fizjologicznej", jest zrozumienie, że nie ma w niej "prawdziwych zwycięzców ani prawdziwych przegranych", a jedynie "ofiary i studenci". Porównuje tę walkę do "wiecznego tańca" między ciemnością a światłem, gdzie sztywność i opór tylko utrudniają kroki. Dopiero gdy nauczył się "relaksować i łagodnieć", taniec stał się łatwiejszy. To właśnie ten "wieczny taniec" odróżnia ludzi od aniołów, demonów i bogów, przypominając nam, że jesteśmy istotami ludzkimi.

Ciekawostką jest, że Ren pierwotnie planował znacznie mroczniejsze zakończenie utworu, w którym popełnia samobójstwo po tym, jak negatywny głos staje się zbyt silny. Po uwagach przyjaciela, że jego piosenki są zbyt "krwawo depresyjne", Ren przemyślał to i napisał ostatnią zwrotkę, która stała się jego ulubioną częścią, niosącą przesłanie nadziei i akceptacji. "Hi Ren" to zatem nie tylko brutalnie szczere spojrzenie na wewnętrzne demony, ale także triumf nad nimi poprzez zrozumienie i akceptację dwoistości ludzkiej natury, co czyni utwór tak niezwykle rezonującym z milionami słuchaczy na całym świecie.