Utwór "That Pope" autorstwa Papajaka Watykaniaka to niezwykle drastyczne i prowokacyjne dzieło, które w otwarty sposób stawia zarzuty pedofilii pod adresem postaci papieża, wyraźnie wskazując na Jana Pawła II poprzez użycie nazwiska "Wojtyla". Tekst piosenki jest brutalnym i bezkompromisowym wyrazem traumy, wściekłości oraz pragnienia zemsty, osadzonym w języku pełnym wulgaryzmów i szokujących obrazów.

Od pierwszych wersów utwór zanurza słuchacza w przerażającą wizję ofiary, która czuje się "w tarapatach" i "naprawdę głęboko" skrzywdzona [tekst piosenki]. Podmiot liryczny przedstawia papieża jako gwałciciela, określając go mianem "rapist to me" od samego początku [tekst piosenki]. Opis stanu psychicznego ofiary jest bardzo sugestywny: "The thoughts has made me crazy / I think there is nowhere to run" [tekst piosenki]. Narracja osiąga punkt kulminacyjny w makabrycznym opisie aktu przemocy, który porównany jest do "najgorszego pierdolonego koszmaru", w którym gwałt ma nastąpić "right here and now" [tekst piosenki]. Detale takie jak "Hanging down on leather straps" czy moment nadziei, szybko zastąpiony "cookiem", potęgują poczucie bezradności i fizycznego cierpienia [tekst piosenki].

Refren utworu jest bezpośrednim i potężnym wyrażeniem nienawiści oraz żądania sprawiedliwości. Papież jest tam porównany do "świni" i przedstawiony jako ktoś, kto "łamię mnie jak Twixa" [tekst piosenki]. Kluczowym zarzutem, powtórzonym kilkakrotnie, jest stwierdzenie, że "His only game is infant rape" [tekst piosenki]. Kulminacją tych emocji jest wołanie: "Oh I wanna kill that Pope" oraz konstatacja, że papież "zasługuje na śmierć" [tekst piosenki]. Jest to wyraz skrajnej dehumanizacji oprawcy i absolutnego odrzucenia autorytetu, który reprezentuje.

W drugiej zwrotce podmiot liryczny deklaruje swoją "misję" – mówienie prawdy, nawet jeśli ma to być "trochę dłuższe" i "trochę złe" [tekst piosenki]. To podkreśla poczucie moralnego obowiązku i przekonanie o słuszności swoich oskarżeń. Ponowne odniesienie do "Wojtyli" jako osoby pasującej do opisu sprawcy i działającej "naprawdę gładko", jest bezpośrednim ciosem wymierzonym w postać Jana Pawła II [tekst piosenki]. Obraz papieża "prawie pieniącego się z ust" podczas gwałtu, kiedy ofiara "ledwo może oddychać", jest skrajnie odrażający i ma na celu wywołanie maksymalnego oburzenia [tekst piosenki]. Prośba o pomoc – "Someone call the cops / I need some help to rescue me" – podkreśla absolutną bezsilność w obliczu trwającej przemocy [tekst piosenki].

Kontekst twórczości Papajaka Watykaniaka, jak pokazują inne utwory artysty, jest spójny z tematyką "That Pope". Wśród jego dzieł znajdują się takie tytuły jak "Cudowny gwaut", "Autopederastia", "Fiut papaja" czy "Świadectwo ofiary Jana Pawła II", co jasno wskazuje na celową i konsekwentną krytykę Kościoła katolickiego oraz bezpośrednie oskarżenia papieży o pedofilię. Na przykład, w opisie utworu "P.P.D.J." na YouTube, artysta otwarcie deklaruje zamiar "szkalowania papieża" i wprost łączy Jana Pawła II z pedofilią, tuszowaniem przestępstw, a nawet morderstwami, używając przy tym równie wulgarnego języka. To wskazuje, że "That Pope" nie jest odosobnionym aktem artystycznej ekspresji, lecz częścią szerszego manifestu, którego celem jest publiczne nagłośnienie i obnażenie rzekomych zbrodni popełnianych przez prominentnych duchownych.

Brak dostępnych wywiadów czy oficjalnych komentarzy artysty na temat utworu "That Pope" utrudnia dogłębną interpretację jego intencji spoza samego tekstu i kontekstu innych piosenek. Niemniej jednak, z perspektywy odbiorcy, utwór jawi się jako krzyk rozpaczy i oskarżenia, który ma na celu nie tylko wywołanie szoku, ale przede wszystkim zmierzenie się z bolesną prawdą o nadużyciach w instytucjach religijnych. Jest to bez wątpienia utwór kontrowersyjny, ale w swoim niezwykłym okrucieństwie i bezpośredniości stanowi artystyczne przetworzenie głęboko zakorzenionego społecznego gniewu i rozczarowania, szczególnie w kontekście narastających doniesień o pedofilii w Kościele.