Interpretacja ManUNkind - Metallica

Utwór „ManUNkind” Metalliki, pochodzący z albumu „Hardwired...To Self-Destruct” z 2016 roku, stanowi głęboką refleksję nad naturą ludzkości, jej skłonnością do autodestrukcji i cynicznym spojrzeniem na nasz gatunek. Piosenka, której tekst napisali James Hetfield, Lars Ulrich i Robert Trujillo, zaprasza słuchacza do zastanowienia się nad własnymi wartościami i kondycją współczesnego świata.

Już otwierające wersy: „Chaos / Awaiting for Adam's return / Madness / Smiling, as we watch it burn” wprowadzają apokaliptyczny ton i sugerują cykliczność ludzkiej historii, gdzie chaos i szaleństwo są stałymi elementami, a ludzkość biernie obserwuje własne upadki. Odniesienie do „powrotu Adama” może symbolizować oczekiwanie na odnowienie, powrót do pierwotnej niewinności, która jednak wydaje się niemożliwa w obliczu panującego zepsucia.

Refren „I've become hostage to my mind / Left myself behind / Blind lead blind / Quest to find / Faith in ManUnKind” doskonale oddaje wewnętrzną walkę i poczucie uwięzienia we własnych myślach. Wyrażenie „Blind lead blind” podkreśla brak kierunku i jasności, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym. Kluczowe jest tutaj słowo „ManUnKind”, sprytnie łączące „mankind” (ludzkość) z „unkind” (nieludzki, okrutny), co doskonale podsumowuje przewijający się przez cały utwór temat braku wiary w dobroć człowieka.

Piosenka odwołuje się do biblijnej historii o „Garden / Of Eden, so simple and pure”, kontrastując ją z ludzką chciwością i nienasyceniem: „Greedy / Needy, must we have more?”. James Hetfield w wywiadzie dla klubowego magazynu fanów Metalliki „So What” wyjaśnił, że utwór jest biblijny, traktuje o Ogrodzie Edenu, pytając: „Masz to wszystko, ale chcesz więcej?”. To podłoże biblijne sugeruje, że problem chciwości i grzesznej natury człowieka ma swoje korzenie już u początków ludzkości. Hetfield dodał również, że teksty mówią o grzesznej naturze człowieka, który musi się czołgać i próbować naprawić swoje błędy, by udowodnić, że nie jest zły, ciągle poszukując wiary w świat, gdzie każdy dba tylko o siebie.

Kolejne zwrotki, takie jak „Fascinate / Partner of insanity / Decimate / Lessons we never learn” oraz „Dominate / Killing of the innocence / Deviate / And to dust you return”, malują obraz destrukcji i moralnego zboczenia. Sugerują, że ludzkość, pomimo powtarzających się lekcji historii, wciąż dokonuje tych samych okrutnych czynów, niszcząc niewinność i ostatecznie powracając do prochu. Powtarzające się wersy „Seized by the day / Frozen captive by the night” symbolizują ciągłą walkę między światłem a ciemnością, uwięzienie w niekończącym się cyklu mrocznych dni.

Ostatnie zwrotki, ze słowami „Zero / Reset, creation of man / Foolish / Ready, to witness again?”, niosą ze sobą pytanie o gotowość ludzkości do ponownego doświadczenia autodestrukcji, po swoistym „resecie” czy odrodzeniu. Podkreśla to cykliczność błędów popełnianych przez człowieka, który zdaje się nie uczyć na własnych doświadczeniach.

Ciekawostką jest to, że klip do „ManUNkind” został wyreżyserowany przez szwedzkiego reżysera Jonasa Åkerlunda, który był także pierwszym perkusistą blackmetalowego zespołu Bathory. Wideo to jest w rzeczywistości zapowiedzią jego filmu „Lords of Chaos” (Władcy Chaosu) z 2018 roku, opowiadającego o wczesnej norweskiej scenie blackmetalowej lat 90. i zespole Mayhem, znanym z mrocznych działań, takich jak podpalenia kościołów czy morderstwa. Åkerlund reżyserował wcześniej dla Metalliki teledyski do coverów „Turn The Page” i „Whiskey In The Jar”. Co więcej, w otwierającej sekcji instrumentalnej, Robert Trujillo zagrał melodyczną linię basu, inspirowaną stylem gry zmarłego Cliffa Burtona, byłego basisty Metalliki. Trujillo potwierdził, że pisząc ten fragment, myślał o Burtonie, oddając mu w ten sposób hołd.

„ManUNkind” to zatem ponura refleksja nad kondycją ludzkości, utratą niewinności i desperacką próbą odnalezienia wiary w chaotycznym świecie. Utwór, jak wiele innych na albumie „Hardwired...To Self-Destruct”, oferuje cyniczne, ale jednocześnie intrygujące spojrzenie na nasz gatunek, zachęcając do głębokiej introspekcji. Piosenka została wykonana na żywo po raz pierwszy 10 września 2017 roku w Paryżu.