Piosenka „Raz dwa” autorstwa Margieli, czyli Michała Remusa, to intrygujący utwór, który ukazał się 6 lutego 2019 roku, wpisując się w początkowy, dynamiczny okres twórczości tego młodego rapera. Urodzony w 2002 roku, Margiela szybko stał się jednym z najmłodszych, ale i najbardziej rozpoznawalnych głosów polskiego podziemia. Jego twórczość, charakteryzująca się surowością i emocjonalną głębią, zyskała uznanie, co potwierdzały sukcesy takie jak utwór „zgniła róża”. W „Raz dwa” artysta przedstawia spójną wizję świata, w której cynizm miesza się z niezachwianą ambicją i determinacją.

Refren utworu, powtarzane frazy „Raz dwa przecież dobrze wiem, że nie można ufać ludziom ile słów tyle bzdet / Raz dwa przecież dobrze wiesz, że jak wyjdę na wyżyny będę pachnący jak bez”, stanowią jego esencję. Jest to deklaracja głębokiej świadomości braku zaufania w relacjach międzyludzkich – słowa często okazują się puste, niczym „bzdet”. Jednocześnie, zawiera obietnicę własnego sukcesu i wzniesienia się „na wyżyny”. Porównanie do bycia „pachnącym jak bez” sugeruje nie tylko osiągnięcie statusu i luksusu, ale może także odnosić się do świeżości, wyjątkowości lub wręcz swego rodzaju aury, która towarzyszy osobie spełnionej i podziwianej. To pragnienie wyróżnienia się z tłumu, co idealnie współgra z postawą młodego artysty, który, wbrew początkowej deklaracji z 2018 roku o „niewychodzeniu z podziemia”, zmierzał ku szerszej karierze.

W pierwszej zwrotce Margiela pogłębia swój obraz jako obserwatora i stratega. „I wiem że nie muszę patrzeć w telefon bo ogólnie to ogarniam ludzkie mózgi tak jak pieniądz” – te słowa podkreślają jego wnikliwą zdolność do rozumienia ludzkich motywacji i zachowań, niemalże z chirurgiczną precyzją, porównując to do zarządzania finansami. Następuje ostrzeżenie skierowane do tych, którzy roztrwaniają swoje zasoby: „Jak wydasz ten cały hajs dobrze wiesz że musisz dać rade kiedy nie masz szans nawet mała jesteś taka zbyt fale”. „Zbyt fale”, czyli zbyt chwiejni, niestabilni, niepotrafiący odnaleźć się w trudnych chwilach. Dalej, raper otwarcie wyraża swoją fobię społeczną i niechęć do ludzi, którzy są „zieloni tak jak zielsko”. Termin „zieloni” może tu oznaczać naiwnych, niedoświadczonych, zazdrosnych lub po prostu irytujących, pospolitych niczym chwasty, co dodatkowo wzmacnia jego poczucie dystansu i elitarności wobec mainstreamu.

Druga zwrotka przenosi nas na „bloki”, co może symbolizować powrót do korzeni, do trudnego, ulicznego środowiska. Fraza „jestem tak słaby no proszę no popatrz” może być ironiczną prowokacją lub refleksją nad własną, ukrytą wrażliwością, którą Margiela często eksplorował w swoich wcześniejszych wydawnictwach, np. na debiutanckim albumie „ciężkie brzmienia”, gdzie przewijały się takie emocje jak ból, melancholia czy demotywacja. Tajemnicze wersy „Mogę na fokoch na foke jak foke masz jakiś problem z tym to go pokaż” wydają się być wyzwaniem rzuconym w twarz tym, którzy wątpią w jego autentyczność lub siłę. Artysta demaskuje pozory, wyśmiewając tych, którzy udają „kozaków”, ale mają „nóżki chude jak taki zły bocian”, co staje się zabawnym, lecz dosadnym obrazem słabości i braku prawdziwej twardości. Kulminacją jest prawdopodobne nawiązanie do używek: „Ty lepiej mi podaj już tego ej bloka bo tera nie wstane nawet jak ta / Wodaaa będzie parowała, robię taki ogień”. To może sugerować, że artysta, mimo wszelkich słabości czy chwilowego załamania, jest w stanie tworzyć „taki ogień”, czyli intensywną, porywającą muzykę, która wręcz paruje energią. Niezależnie od kontekstu, ostatnie wersy są manifestem bezkompromisowej wytrwałości: „Nie przestanę zapierdalać, nie przestanę zapierdalać, nie przestanę zapierdalać”. To credo Margieli, świadectwo jego nieustającej gonitwy za celami, pomimo wszelkich przeciwności.

Utwór „Raz dwa” doskonale oddaje ducha wczesnej twórczości Margieli, łącząc młodzieńczy pesymizm z aspiracjami do wielkich osiągnięć. Jego unikalny styl i nazwa artystyczna, która może nawiązywać do awangardowego domu mody Maison Margiela, sugerując artystyczne podejście do własnej tożsamości i twórczości, tylko podkreślają jego indywidualizm. Margiela, w swoich tekstach i całej dyskografii, od „ciężkich brzmień” po płytę „wave”, udowadnia, że potrafi wyrażać szerokie spektrum emocji, od melancholii po mocne, bangerowe numery, czym zdobył uznanie w środowisku hip-hopowym. „Raz dwa” to przykład jego spójnego i bezkompromisowego głosu, który mimo młodego wieku, potrafi dotykać uniwersalnych tematów odrzucenia, ambicji i nieustannej walki o swoje miejsce.