Utwór "Gwiazdy" autorstwa Margieli to introspektywna podróż przez zmagania młodego człowieka z rzeczywistością, naznaczona zarówno melancholią, jak i upartą determinacją. Artysta, Michał Remus, znany jest z eksplorowania w swojej twórczości trudnych emocji, takich jak miłość, tęsknota, ból czy demotywacja, ale zawsze z próbą wiary w lepszą przyszłość. Ta piosenka idealnie wpisuje się w ten nurt, ukazując obraz aspiracji zacienionych przez codzienność.

Centralnym motywem, wielokrotnie powracającym w refrenie, jest metafora "gwiazd" zasłoniętych przez "chmury". Gwiazdy symbolizują tu marzenia, cele, nadzieje, może nawet jasną ścieżkę do sukcesu czy poczucie sensu. Chmury natomiast to bez wątpienia przeciwności losu, codzienne trudności, zwątpienie czy po prostu szara rzeczywistość, która utrudnia dostrzeżenie wyższych celów. Jednak pomimo tej zasłony, podmiot liryczny podkreśla: "mamy coś co należy wykorzystać / to kolejna przystań w życiu, gdzie jest bitwa". To zdanie stanowi klucz do interpretacji – pomimo przeszkód, istnieje świadomość posiadanej szansy i konieczności walki. Życie jawi się jako nieustanna bitwa, a każda "przystań" (etap, moment wytchnienia, a może kolejny projekt muzyczny) jest tylko tymczasowym miejscem na zbieranie sił przed dalszym zmaganiem.

Pierwsza zwrotka pogłębia temat codziennego trudu: "codziennie walczymy z przeciwnościami / codziennie pewnie ktoś ma nas za nic / codziennie każdy o nas myśli / chyba że dziś to my jesteśmy naiwni". Oddaje to poczucie zewnętrznej oceny i wewnętrznego zmagania z własną wartością, co jest częstym doświadczeniem w świecie artystycznym, zwłaszcza dla twórców wywodzących się z podziemia, jakim początkowo był Margiela. Przesuwająca się "wskazówka" zegara, która "już nie wróci tamto", symbolizuje nieodwracalny upływ czasu i presję wykorzystania każdej chwili. "Kolejny dzień jest dla nas tą jebaną szansa" – to mocne wyrażenie podkreśla desperacką determinację i świadomość, że każda nowa doba to nowa możliwość zmiany losu. Wspomnienie "bagna", w które kiedyś wpadł, a także dążenie do "robienia bankrollu z chłopakami", jasno pokazuje drogę, jaką artysta przeszedł – od trudnych początków do ambicji osiągnięcia sukcesu i finansowej stabilizacji. Ten osobisty rozwój i dążenie do realizacji marzeń, pomimo trudności, jest charakterystyczne dla jego twórczości, która ewoluowała od melancholii do bardziej zróżnicowanych emocji. Nawet jeśli widzi "mało", wciąż podąża za "zagadką", która "przyciąga mnie tak jak światło", co sugeruje istnienie głębszego celu, trudnej do zdefiniowania prawdy czy twórczej iskry, która mimo wszystko prowadzi go naprzód.

Druga zwrotka wprowadza nieco bardziej intymny i refleksyjny ton. Obraz "kolejnej fajki, która się wypala tak jak ta gwiazda" jest niezwykle sugestywny. Może to symbolizować ulotność chwili, szybkie przemijanie przyjemności, a także swoiste wypalenie, które towarzyszy intensywnemu życiu. Porównanie do "gwiazdy" nawiązuje do refrenu, sugerując, że nawet to, co wydawało się kiedyś lśniące i dostępne, teraz gaśnie lub jest niedostrzegalne. Ironia współczesności przejawia się w linijce "szkoda ze dzisiaj jedynie musi sprawdzać Instagram", co może być krytyką powierzchowności relacji i życia w erze cyfrowej, gdzie prawdziwe połączenia zastępowane są wirtualną fasadą. Zaproszenie do spędzenia czasu "do rana, ze mną mała, całkiem sama" i powtarzające się "całkiem sama, całkiem sam" emanuje poczuciem samotności i pragnienia autentycznej bliskości. Jest to prośba o prawdziwe towarzystwo i rozmowę, daleką od medialnego szumu czy pustych interakcji. Ostatnie wersy, "kawa nie budzi jak dawniej / więc co mam robić by cię słuchać na poważnie? / na poważnie, błagam cię!", ukazują zmęczenie, znużenie, a nawet pewną beznadziejność. Kawa, symbol codziennego pobudzenia, już nie działa, co świadczy o głębokim wyczerpaniu. Desperackie błaganie o bycie słuchanym "na poważnie" może odnosić się zarówno do relacji romantycznej, jak i do szerszego kontekstu odbioru jego twórczości – pragnienia, by jego głos i przekaz zostały rzeczywiście usłyszane i zrozumiane w świecie pełnym rozpraszaczy.

Całość utworu "Gwiazdy" to zatem opowieść o nieustannej walce o swoje marzenia i miejsce w świecie, pomimo zmęczenia i przeszkód, które przesłaniają drogę. To głos młodego artysty, który, mimo że początkowo działał w podziemiu, zyskał rozgłos i nadal dąży do realizacji swoich celów, nie zapominając o trudnościach, ale też nie poddając się w poszukiwaniu autentyczności i sensu. Utwór jest świadectwem wewnętrznej siły, która każe iść naprzód, nawet gdy "gwiazdy" – symbole nadziei – wydają się być poza zasięgiem wzroku.