Interpretacja piosenki "Thank You Very Much" Margaret to podróż w głąb buntu i sarkazmu, opakowana w chwytliwe, popowe brzmienia. Utwór, który ukazał się w 2013 roku jako singiel promujący debiutancką EP-kę Margaret "All I Need", a później także album "Add the Blonde" (2014), szybko zyskał międzynarodowe uznanie, debiutując na listach przebojów w Austrii, Niemczech i Włoszech. Napisany przez Thomasa Karlssona i Joakima Buddee oraz wyprodukowany przez Anta Whitinga, singiel stał się znakiem rozpoznawczym Margaret i przyczynił się do jej szybkiego wejścia na scenę popową.

Piosenka rozpoczyna się od apokaliptycznych metafor: "Space calling Earth again, Say what? Houston this is the end, We're lost tick ticky ticky tack, Time’s up. station is shutting down, bad luck.". Te wersy sugerują sytuację bez wyjścia, odliczanie do końca czegoś ważnego, być może toksycznej relacji lub uciążliwych oczekiwań. Narratorka czuje, że czas się skończył, a stacja, czyli dotychczasowy stan rzeczy, właśnie się zamyka. To początek definitywnego rozstania z przeszłością i negatywnymi wpływami.

Następnie pojawia się barwny, popkulturowy obraz: "Barbarella meets Godzilla, Since you invited both, cling to your pantyhose...". Barbarella, symbolizująca seksowną i wyzwoloną bohaterkę science-fiction, oraz Godzilla, potężna siła destrukcji, tworzą wizerunek monstrualnego zderzenia. Sugeruje to, że osoba, do której zwraca się narratorka, sprowadziła na siebie chaos i nieprzewidywalne konsekwencje, zapraszając te "dwie siły" do swojego życia. Ostrzeżenie "cling to your pantyhose" (trzymaj się swoich rajstop) to ironiczne zaproszenie do przygotowania się na szok lub upadek.

Refren jest sercem utworu i najbardziej dosadnym wyrazem emocji: "I wanna thank you much! Thank you very much, Thank you very much. I wanna say I’m sorry but I’m really not. Guess I’ve had enough, I’m feeling dangerous. I wanna say I care, but I'm gonna say no". Słowa "Thank you very much" są tu skrajnie sarkastyczne, symbolizując brak prawdziwej wdzięczności i rosnące poczucie wyczerpania. Narratorka otwarcie przyznaje, że nie żałuje swoich decyzji ani uczuć, deklarując, że ma "już dość" i czuje się "niebezpieczna". To moment, w którym przejmuje kontrolę, odrzuca udawaną troskę i oczekiwania społeczne dotyczące grzeczności czy skruchy.

Druga zwrotka kontynuuje ten temat, jeszcze bardziej wzmacniając przekaz: "fresh out of gratitude, It’s gone. You suck, like your attitude, I won. flake, flakey flakey flake, so sad. I'm stirred, but I will not shake, It’s rad." Narratorka jest "pozbawiona wdzięczności", a jej bezpośrednie "You suck, like your attitude" pokazuje całkowite odrzucenie osoby, do której się zwraca. Słowa "I won" podkreślają jej zwycięstwo w tej emocjonalnej walce. Fraza "I'm stirred, but I will not shake" świadczy o wewnętrznej sile – mimo poruszenia nie da się nią manipulować ani złamać.

W kolejnym przedrefrenie "Barbarella she's a killer. Run to your nanny go, cling to your pantyhose..." Barbarella zostaje przedstawiona jako "zabójczyni", co dodatkowo podkreśla nowo nabytą siłę i niezależność narratorki. Zastępuje ona dotychczasową, uległą postawę, stając się zagrożeniem dla tych, którzy ją lekceważyli. Lekceważące "run to your nanny" utwierdza w przekonaniu o zmianie ról i dominacji.

Mostek z wyraźnym "And no thanks! No thanks! No, no, no, no... No thanks!" to proste, ale mocne odrzucenie. Nie ma miejsca na kompromisy ani powroty do przeszłości. Jest to oświadczenie niezależności i odmowa dalszego znoszenia szkodliwych wpływów.

Zakończenie piosenki, wzbogacone o kolejną referencję: "Bout this "Thriller in Manila". What goes around my friend, bites you right at the end...". "Thriller in Manila" to nazwa słynnego, niezwykle brutalnego pojedynku bokserskiego między Muhammadem Alim a Joe Frazierem. Użycie tej frazy w kontekście piosenki jest ostrzeżeniem – konsekwencje działań adresata utworu w końcu go dosięgną. Jest to zapowiedź karmicznego odwetu, podkreślająca, że narratorka nie tylko odchodzi, ale robi to z pełną świadomością, że sprawiedliwość zostanie wymierzona.

Interesującym kontekstem dla utworu jest jego kontrowersyjny teledysk, wyreżyserowany przez Chrisa Piliero i nakręcony w Los Angeles. Wideo, które przedstawiało Margaret w otoczeniu 30 nagich statystów, zostało początkowo usunięte przez YouTube z powodu naruszenia zasad dotyczących nagości, ale później przywrócone z ograniczeniami wiekowymi. Margaret wyraziła swoje wsparcie dla prawa do nagości pod hasłem "Wolność, Równość, Braterstwo" i skrytykowała YouTube za cenzurę. Sama piosenkarka w wywiadzie na temat klipu podkreślała: "Stopień szaleństwa był dość wysoki. Ale poza tym, że jest to zabawny teledysk z wieloma nagimi ludźmi, pomyślałam, że fajnie jest być w pokoju pełnym ludzi, którzy są tak pogodzeni ze swoją figurą, że bez względu na to, jak wyglądają, mogą po prostu stać przed sobą nago, jakby to była najnormalniejsza rzecz na świecie". Ta kontrowersja znacząco przyczyniła się do międzynarodowego sukcesu "Thank You Very Much". Wideo miało również charakter humorystyczny, przedstawiając Margaret jako zbuntowaną nastolatkę, której rodzice organizują nagą imprezę urodzinową dla jej ojca-naturysty. Teledysk zdobył nagrodę Eska Music Award w kategorii Najlepszy Teledysk.

Podsumowując, "Thank You Very Much" Margaret to hymn o emancypacji i odzyskiwaniu władzy. Łączy chwytliwość popu z ostrym, sarkastycznym przesłaniem, kwestionując oczekiwania dotyczące wdzięczności i uległości. Narratorka, odrzucając fałszywą uprzejmość i wyrażając prawdziwe uczucia, staje się niebezpieczna i niezależna, gotowa na nowe rozdziały życia, niezważając na konsekwencje dla tych, którzy ją krzywdzili. To manifest samoakceptacji i przebudzenia, który zyskał szerokie uznanie dzięki uniwersalnemu przesłaniu i odważnej oprawie wizualnej.