Interpretacja Kolizja - Margaret

Utwór „Kolizja” autorstwa Margaret stanowi głębokie zanurzenie w meandry skomplikowanej relacji, naznaczonej niedopowiedzeniami, rozczarowaniem i ostatecznym aktem stawiania granic. Piosenka, pochodząca z wydanego w 2019 roku albumu „Gaja Hornby”, jest częścią fonograficznego debiutu Margaret w języku polskim i jednocześnie pierwszym ukazaniem jej muzycznego alter ego. Margaret określiła ten album jako „historię opartą na faktach”, będącą „nauką stawiania granic i wyrzutach sumienia, które są wynikiem tejże asertywności, to rozkminy na temat świata, ale też dobra biba”, podkreślając tym samym intymny i szczery charakter tekstów, które zapraszają słuchacza w „intymne zakamarki jej duszy”.

Już od pierwszych wersów, „Wiem już czego chce, im bliżej siebie jestem bardziej chce tej zmiany”, podmiot liryczny wyraża świadomość własnych pragnień i potrzeby transformacji. To wewnętrzne przebudzenie, choć z nutą nostalgii – „Niby nie ma za czym ale jednak tęsknie, chciałabym iść dalej” – świadczy o dążeniu do rozwoju, nawet jeśli wiąże się to z rozstaniem z przeszłością. Centralnym obrazem utworu jest zapowiedź „kolizji niezdecydowanych serc”. Metafora ta doskonale oddaje stan dwojga ludzi, którzy, nie potrafiąc podjąć jednoznacznych decyzji, nieuchronnie zmierzają ku zderzeniu, które przyniesie rozstrzygnięcie. To nie tyle brutalne zderzenie, co raczej konflikt wewnętrznych sprzeczności, prowadzący do punktu, z którego nie ma już powrotu.

Kluczowym elementem w warstwie lirycznej jest linia „zbyt późno by docenić mnie”. Wyraża ona gorzką konstatację narratora o niewystarczającej wartości, jaką druga strona przypisywała związkowi lub jemu samemu. Jest to manifestacja odzyskanej samoświadomości i poczucia własnej wartości, prowadząca do ostatecznego odcięcia się od relacji. Refren pogłębia ten dysonans, mówiąc o tym, że „Kiedy to co dzisiaj się wydaję się ważne / Gdy mi dość nie będzie chmur”. Można to interpretować jako obietnicę, że obecne zmartwienia i problemy stracą na znaczeniu, gdy miną trudności i zapanuje jasność. Rzucenie wyzwania, które nie zostaje podjęte („A ja rzucam wyzwanie ci ale nie łapiesz”), oraz „mur”, który wyrósł między bohaterami, symbolizują definitywny brak komunikacji i niemożność porozumienia. Pomimo wewnętrznej walki („Sama nie wiem co trzyma mnie tu”), następuje finalne stwierdzenie „ale jak na mój gust mi wystarczy”, podkreślające decyzję o zakończeniu tego, co było zbyt obciążające.

Wypowiedzi w nawiasach, takie jak „Byłeś moim przesterem. Tego za wiele jak na mój gust”, stanowią szczególnie mocne akcenty. „Przester” to w muzyce rodzaj zniekształcenia dźwięku, co w kontekście relacji może symbolizować destrukcyjny, chaotyczny, a nawet toksyczny wpływ drugiej osoby na życie narratora. To wyznanie wskazuje na przekroczenie granic i nadmiar negatywnych emocji. Fraza „Każdy mówi za siebie. Pójdzie przed siebie” stanowi podsumowanie dojrzałości – akceptacji indywidualnych dróg i odpowiedzialności za własne wybory.

Warto zaznaczyć, że przy tworzeniu tekstu piosenki „Kolizja” Margaret współpracowała z Kacezetem (Piotrem Kozieradzkim), który jest jej mężem. Ten fakt dodaje tekstowi piosenki jeszcze głębszego, osobistego wymiaru, sugerując, że poruszane w nim tematy, takie jak stawianie granic i refleksje nad związkiem, mogły być częścią ich wspólnej twórczości i osobistych doświadczeń. Album „Gaja Hornby” był dla Margaret swoistym rozliczeniem z przeszłością i odnalezieniem własnej tożsamości artystycznej, co jest widoczne w „do bólu szczerych tekstach”. Cała płyta jest odzwierciedleniem Margaret w procesie „nauki stawiania granic”, a „Kolizja” doskonale wpisuje się w ten nurt, stając się hymnem o uwolnieniu się od obciążającej relacji i ostatecznym podążaniu własną ścieżką, nawet jeśli początkowo towarzyszą temu łzy, bo „jutro jak zawsze / Gdy mi dość nie będzie chmur”.