Interpretacja Dalej biegnę - Margaret

Piosenka „Dalej biegnę” autorstwa Margaret to utwór o wewnętrznym niepokoju, ciągłej potrzebie ruchu i odnajdywaniu piękna w dynamicznym procesie życia, pełnym niepewności i zmian. Pochodzi z albumu Siniaki i cekiny, którego premiera miała miejsce 26 kwietnia 2024 roku, choć sam singiel ukazał się już 28 lipca 2023 roku. Margaret napisała tekst do utworu wspólnie z Kacezetem, a muzykę skomponowali oni razem z Bhavikiem Pattanim, który również odpowiadał za produkcję.

Główny refren „Ale dalej biegnę / I chyba to jest piękne / Piszę tę piosenkę / Bo coś się burzy we mnie ostatnio codziennie / Nic nie jest pewne” doskonale oddaje esencję utworu. Jest to rodzaj introspektywnego manifestu, w którym artystka akceptuje swój wewnętrzny chaos i niepewność, a jednocześnie znajduje w nim siłę do tworzenia i pójścia naprzód. To przyznanie się do „burzy” w sobie, która towarzyszy jej każdego dnia, staje się paradoksalnie źródłem inspiracji i piękna.

Zwroty takie jak „Złap mnie za rękę / Idę dalej choć nie chcę” ukazują pewną dwoistość – z jednej strony zmęczenie i naturalną ludzką niechęć do dalszego wysiłku, z drugiej zaś niezachwianą determinację i prośbę o wsparcie w tej nieustannej wędrówce. Margaret w swoich wywiadach często podkreśla, że lubi robić muzykę, która ją samą zaskakuje i pozwala jej nie wiedzieć, co ją czeka, co doskonale rezonuje z „nic nie jest pewne”.

W dalszych partiach tekstu piosenka zagłębia się w osobiste doświadczenia artystki. Słowa „Chyba znów jest nów / Mam te noce bez snów / Ale czuję, że muszę odpuścić i już / Cała ja wczoraj, to stary news” mogą odnosić się do cyklicznych zmian, noworoczne postanowienia czy po prostu do metaforycznego „nowiu” – momentu, gdy coś się kończy, by mogło rozpocząć się nowe. Ważnym elementem jest odpuszczenie przeszłości, uznanie jej za „stary news”, co symbolizuje ewolucję i rozwój osobisty Margaret. Artystka w rozmowie dla Polska Płyta / Polska Muzyka stwierdziła, że album Siniaki i cekiny jest nową erą popu w jej wykonaniu, a wiele rzeczy wyklarowało się w trakcie tworzenia, bez założeń, co pozwoliło jej połączyć różne style i odnaleźć swobodę tekstowo-muzyczną.

Fragment „Znowu wylewam tusz / Przez te noce bez słów / Bo nocami brakuje mi ciszy, nie słów” ukazuje twórczy proces jako formę radzenia sobie z natłokiem myśli i brakiem spokoju. Artystka, zamiast szukać słów, pragnie ciszy, która pozwoli jej na autorefleksję i wyrażenie siebie poprzez sztukę, nawet jeśli jest to malowanie tuszem czy pisanie tekstów.

Kolejna część piosenki, „Już zgubiłam się w tym kalendarzu / Połowę życia spędzam w busie na bagażu / Chcę private-jet'a ale hola-hola, nie od razu / Czekaj, szlifuję pióro i pazur”, to szczere spojrzenie na trudne realia życia artysty w ciągłym biegu, między koncertami a podróżami. Jednocześnie wyraża ambicje i dążenie do sukcesu, podkreślając jednak, że wymaga to czasu, cierpliwości i ciągłego doskonalenia rzemiosła – „szlifuję pióro i pazur” to metafora pracy nad twórczością i determinacji.

Ostatnia zwrotka rozszerza perspektywę, zapraszając słuchacza do świata marzeń i wyobraźni: „Podróżuję myślami, kupuje domy w Hiszpanii / Serce mnie w oczy nie razi / Sięgamy do wyobraźni / To się możesz odważyć / Czemu tylko się patrzysz / Nie chcę być taka jak każdy”. Ten fragment pokazuje Margaret jako osobę, która nie boi się marzyć i zachęca innych do odwagi i bycia sobą, z dala od konformizmu. W jednym z wywiadów artystka wspominała, że życie w Hiszpanii pozwala jej złapać oddech, prowadzić bardziej „normalne życie”, co jest dla niej ekscytujące i pomaga jej odnaleźć wewnętrzny spokój. Ta ucieczka do wyobraźni i dążenie do niebycia jak każdy podkreślają jej autentyczność i niezależność artystyczną. Piosenka jest odzwierciedleniem jej ścieżki, na której, pomimo wewnętrznych „siniaków”, Margaret dalej biegnie, a w tym biegu, jak sama twierdzi, odnajduje piękno.