Piosenka „Zerzygam Ci się na buty” autorstwa Kukiego stanowi jaskrawy przykład artystycznego wyrazu, który celowo przekracza granice dobrego smaku i konwencji, osadzając się w estetyce hip-hopu komediowego i horrorcore'u, gatunków, w których artysta, znany również jako Kamil Rymaszewski, swobodnie się porusza. Utwór, wydany 17 lipca 2022 roku, z miejsca szokuje i prowokuje, będąc jednocześnie manifestem ekstremalnego hedonizmu, dekadencji i antykonformizmu.

Centralnym motywem utworu jest akt wymiotowania na czyjeś buty, przedstawiony nie jako wstydliwy wypadek, lecz jako świadoma, niemal rytualna akcja, będąca kulminacją upojenia alkoholowego: „dziwko, zerzygam ci się na buty / jestem kurewsko napruty”. Ten wulgarny obraz staje się narzędziem ekspresji totalnego odrzucenia wszelkich norm społecznych i obyczajowych. Podmiot liryczny nie tylko nie czuje skruchy – „zero pokuty, za chuj cię nie przeproszę” – ale wręcz celebruje swoje obrzydliwe zachowanie, traktując je jako rodzaj perwersyjnej interakcji: „zrobię ci na girach kolację ze śniadaniem”.

W tym kontekście, wielokrotnie powtarzane frazy takie jak „rzygam jakbym był zatruty / dziwko, tak jakby miał skończyć się świat” nabierają wymiaru nihilistycznego. To poczucie końca świata, totalnego upadku, usprawiedliwia i potęguje jego transgresyjne działania. Jest to postawa osoby, która rzuca wyzwanie otoczeniu, ignorując konsekwencje i czerpiąc chorobliwą przyjemność z wywoływania szoku i obrzydzenia.

Interesującym i wysoce kontrowersyjnym aspektem utworu jest osobliwy „fetysz” butów, który przesuwa obiekt pożądania z tradycyjnych atrybutów kobiecości na obuwie: „chowaj cyce i macicę, pokaż obuwie”, „wybieram szmatę po kicksach”, „jak nie zrobię twoich butów, to się potnę”. Ten element, choć skrajnie dziwaczny, można interpretować jako ironiczną metaforę redukcji międzyludzkich relacji do poziomu czysto materialnego i destrukcyjnego. Buty stają się nie tyle celem perwersyjnego pożądania, co polem do wyrażenia dominacji i zniszczenia. Kuki, znany z tworzenia piosenek, które „nie są zbyt normalne” i często zawierają przekleństwa, wykorzystuje to „fetyszystyczne” odwrócenie jako kolejny sposób na zszokowanie słuchacza.

Język utworu jest bezkompromisowy, pełen wulgaryzmów i seksistowskich zwrotów („dziwko”, „suki spierdalają niczym na wyścigach”, „dopierdolisz rogi swemu facetowi dzisiaj, bo to pizda”). Taka agresja słowna jest charakterystyczna dla stylu Kukiego i jego projektu 2NP (Najebani Na Pogrzebie), współtworzonego z Madafaką. Nie jest to jednak wyłącznie pusty wulgaryzm. W kontekście comedy hip-hopu i horrorcore'u, tego typu teksty często pełnią funkcję czarnego humoru, absurdu i satyry społecznej, choć w formie maksymalnie zdegenerowanej. Podmiot liryczny, nazywający siebie sarkastycznie „księciem z bajki”, zdaje się kpić z romantycznych wyobrażeń, zastępując je groteskową wizją relacji, gdzie w wannie kończy „wybranka” z upierdolonymi Nike'ami.

Utwór „Zerzygam Ci się na buty” wpisuje się w szerszą dyskografię Kukiego, pełną równie prowokacyjnych tytułów jak „Wakacyjne pierdolenie twojej starej na basenie” czy „Jedziemy usunąć dziecko”. To świadczy o konsekwentnej strategii artystycznej, której celem jest testowanie granic, wywoływanie kontrowersji i granie na emocjach słuchaczy. Może to być odczytywane jako forma komentarza na temat pustki, bezsensu i nihilizmu we współczesnym świecie, przedstawiona w przerysowanej, niemal karykaturalnej formie. Piosenka jest bez wątpienia dziełem, które budzi silne emocje – od obrzydzenia po fascynację, oferując jednocześnie krzywe zwierciadło pewnych patologii i eskapizmu, które artysta odważnie eksploruje w swojej twórczości.