Interpretacja Marchewkowe pole - Lady Pank

Utwór „Marchewkowe pole” zespołu Lady Pank to jeden z tych fenomenów polskiej piosenki, który na pierwszy rzut oka zdaje się być prostą, niemal dziecięcą melodią, lecz pod powierzchnią skrywa zaskakujące konteksty i wielość interpretacji. Powstała w 1984 roku, miała być początkowo ilustracją muzyczną do serialu animowanego „O dwóch takich, co ukradli księżyc” w reżyserii Leszka Gałysza, co nadaje jej genezie iście bajkowy początek.

Co ciekawe, proces twórczy tego hitu był dość nietypowy. W momencie otrzymania propozycji od reżysera, pozostali członkowie Lady Pank planowali wakacje. Lider zespołu i kompozytor, Jan Borysewicz, podjął się samodzielnego nagrania wszystkich partii instrumentalnych, a następnie przekonał Janusza Panasewicza, by po powrocie z urlopu dograł wokale. To sprawiło, że „Marchewkowe pole” brzmi nieco inaczej niż typowe utwory Lady Pank z tamtego okresu, a wyróżniające się perkusyjne intro było hołdem Borysewicza dla instrumentu, na którym uczył się grać jako dziecko.

Słowa do piosenki napisał Andrzej Mogielnicki, który przyznał, że pisanie o marchewce było dla niego „zupełnie nowym wyzwaniem”. Sam autor tekstu utrzymuje, że jego intencją był „kompletny surrealizm”. Mogielnicki zdystansował się od wszelkich politycznych interpretacji, które pojawiły się po premierze, na przykład tych, które widziały w „zakopaniu głową w dół niczym struś” odniesienie do konspiracji solidarnościowej.

Jednakże, jak to często bywa z utworami o głębokiej metaforze, odbiorcy nadali piosence własne znaczenia. Jan Borysewicz, w jednej z rozmów, interpretował „Marchewkowe pole” jako utwór o ojczyźnie, wskazując na wers „Marchewkowe o ogrodzie miewam sny” jako przemycony, ukryty sens. To nadaje piosence znacznie szerszy, patriotyczny wymiar, ukryty pod warstwą na pozór beztroskiej opowieści.

Wśród fanów i krytyków krążą również inne, śmiałe interpretacje. Jedna z nich odnosi się do ówczesnej cenzury i polityki PRL-u. W tej optyce „marchewkowe pole” staje się metaforą Polski – kraju, w którym ludzie „tkwią jak warzywa”, czyli są bierni, uwięzieni w systemie, a cenzura ogranicza ich swobodę. Fraza „W marchewkowym polu, jak warzywo tkwię” doskonale oddaje poczucie ubezwłasnowolnienia i marazmu. Takie odczytanie nabiera sensu w kontekście lat 80., kiedy to zespoły rockowe często uciekały się do języka ezopowego, aby przemycić zakazane treści. Jak zauważają niektórzy, paradoksalnie, cenzura zmuszająca twórców do stosowania metafor, podnosiła artystyczną wartość tekstów.

Inna popularna, choć kontrowersyjna teoria, wskazuje na ukryte odniesienia do narkotyków, a konkretnie marihuany. Podobieństwo fonetyczne słów „marchewka” i „marihuana” miało być kluczem do tej interpretacji. Wówczas wers „W marchewkowym stanie jest najlepiej mi” mógłby sugerować stan odurzenia, swoisty „haj”. Choć zespół nigdy oficjalnie nie potwierdził tej wersji, takie teorie często towarzyszyły rockowym utworom tamtych czasów.

Bez względu na to, którą interpretację uznamy za najbliższą prawdy, jedno jest pewne: „Marchewkowe pole” to znacznie więcej niż tylko piosenka dla dzieci. Jej „niejednoznaczność i poetyckość sprawiły, że przetrwała próbę czasu, stając się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych przebojów Lady Pank. Utwór dotarł do piątego miejsca Listy Przebojów Programu Trzeciego, utrzymując się na niej przez jedenaście tygodni, co świadczy o jego ogromnej popularności i zdolności do rezonowania z szeroką publicznością. Do dziś jest regularnie wykonywany na koncertach Lady Pank, co podkreśla jego niezmienną pozycję w dorobku zespołu i w sercach słuchaczy. Ta pozornie prosta melodia z surrealistycznym tekstem stała się hymnem o nadziei, że „Wszystko się może zdarzyć” – zarówno w skali osobistej, jak i społecznej, co w trudnych czasach miało szczególnie ważne znaczenie.