Interpretacja Somebody Put Something In My Drink - The Ramones

"Somebody Put Something In My Drink" The Ramones to klasyczny przykład punkowej prostoty i bezpośredniości, która jednak skrywa w sobie o wiele głębszy, niepokojący przekaz. Utwór, wydany na albumie Animal Boy w 1986 roku, jest intrygujący już na poziomie autorstwa, bowiem napisał go perkusista Richie Ramone, który dołączył do zespołu w 1983 roku. Co więcej, geneza tekstu nie jest wcale abstrakcyjnym wytworem wyobraźni, lecz opiera się na autentycznym zdarzeniu, w którym Richie'emu podano drinka z domieszką LSD. Ta osobista historia nadaje piosence warstwę surowego realizmu i wiarygodności, co jest zresztą charakterystyczne dla twórczości Ramones, często czerpiącej z codziennych, choć wyolbrzymionych, doświadczeń.

Tekst piosenki rozpoczyna się od sceny, którą zna każdy bywalec barów – "Another night out on the street / Stopping for my usual seat". Jest to obraz rutyny, swoistego rytuału, który szybko zostaje zakłócony. Bohater, pewny swoich preferencji ("Tanqueray & tonic's my favorite drink / I don't like anything colored pink / That just stinks... it's not for me"), nagle doświadcza czegoś nieoczekiwanego i niechcianego. Powtarzające się jak mantra "Somebody put something in my drink" staje się centralnym motywem utworu, oddającym poczucie zagrożenia i bezradności.

Kolejne wersy szczegółowo opisują efekty działania nieznanej substancji: "Blurred vision and dirty thoughts / Feel out of place, very distraught / Feel something's coming on". To klasyczne symptomy zatrucia lub działania psychodelików – zniekształcona percepcja, dezorientacja i wewnętrzny niepokój. Charakterystyczne dla punk rocka, surowe i bezpretensjonalne słownictwo doskonale oddaje stan paniki i utraty kontroli, którymi dotknięty jest podmiot liryczny. Jego reakcja, "Kick the jukebox, slam the floor / Drink, drink, drink, drink some more", może być interpretowana dwojako: jako desperacka próba powrotu do normalności poprzez dalsze spożywanie znanego alkoholu, lub jako wynik rosnącej irytacji i agresji wywołanej przez narkotyk. Pytanie "Hey! What's in this drink?" wybrzmiewa jako krzyk rozpaczy i niezrozumienia, podkreślając fundamentalne naruszenie jego przestrzeni osobistej i bezpieczeństwa.

W dalszej części tekstu pojawia się sugestia, że sprawcą może być ktoś, kto uważa to za żart: "So you think it's funny A college prank". Ta linia ukazuje lekceważące podejście do potencjalnie niebezpiecznego czynu, co niestety odzwierciedla realne zagrożenia związane z dosypywaniem substancji do napojów. Mimo chaosu i dezorientacji, podmiot liryczny zachowuje pewną dozę postawy "nie dbam o to", choć jest ona skażona poczuciem przymusu: "Oh, I couldn't care what you think of me / 'Cause somebody put something in my drink / I can't think... Hey! Give me a drink". Ten ostatni wers, ponownie błagający o kolejny drink, może symbolizować bezsilność wobec sytuacji, a także próbę ucieczki od nieprzyjemnych doznań, nawet kosztem dalszego pogrążania się w odmętach chaosu.

"Somebody Put Something In My Drink" jest nie tylko opowieścią o narkotykowym tripie, ale także punkową manifestacją paranoi i poczucia osaczenia. Ramones, znani ze swojej prostoty i energetycznego brzmienia (często używali zaledwie trzech akordów i prostych struktur zwrotka-refren), tym razem wykorzystali te środki do zbudowania atmosfery narastającego niepokoju. Richie Ramone, jako autor, wpisał się w ten styl, tworząc utwór, który mimo pozornej beztroski, porusza poważny temat utraty kontroli i zaufania w miejscach publicznych. Warto dodać, że utwór, choć nie zawsze doceniany jako jeden z "najlepszych" w dorobku zespołu ze względu na późniejszy okres twórczości Ramones, zyskał uznanie i był często coverowany przez inne zespoły, takie jak Children of Bodom czy Acid Drinkers. Powstał do niego nawet teledysk, który jednak nigdy nie został w pełni ukończony i wydany z przyczyn finansowych, choć jego surowa wersja jest dostępna na DVD Ramones: It's Alive! 1974–1996. Piosenka pojawiła się również w filmach, takich jak Like Father Like Son z 1987 roku. Utwór ten pozostaje mocnym, choć nieco zapomnianym, świadectwem umiejętności Ramones do przekazywania intensywnych emocji poprzez z pozoru nieskomplikowaną muzykę.