Zjarany Cwel Jah Szmaciury to utwór, który z miejsca budzi kontrowersje, operując na granicy absurdu, wulgarności i jawnej prowokacji. Jednakże, jak zaznacza sam artysta w opisie pod piosenką, utwór został stworzony wyłącznie w celach humorystycznych i satyrycznych. Ma być formą żartu i autoironii, a słuchacze proszeni są o traktowanie go z przymrużeniem oka. Ta kluczowa informacja, choć często pomijana w pierwszej reakcji na szokujące teksty, stanowi fundament do zrozumienia zamierzeń Jah Szmaciury.

Piosenka przedstawia surrealistyczną podróż narratora, który desperacko poszukuje marihuany, a jego obsesja na punkcie "zioła" prowadzi do serii coraz bardziej skrajnych i homoseksualnych doświadczeń. Otwiera ją scena, w której narrator wraca do domu, widzi godzinę czwarta dwadzieścia – symbolicznie związaną z kulturą palenia marihuany – i poczuł sobie nagłą falę szczęścia. To szczęście szybko zmienia się w przerażenie, gdy odkrywa, że zgubił zioło, które, jak się okazuje, do dupy se włożyłem, by ukryć je przed policją. Początkowa, pozornie niewinna scena, błyskawicznie eskaluje, wprowadzając motywy analne i rozpoczynając spiralę zdarzeń.

Desperacja narratora prowadzi go do kolegi, z którym po jajach wczoraj się pieściłem. Już ten fragment sugeruje pewne dwuznaczne relacje. Kiedy prosi o pożyczenie zioła, odpowiedź kolegi jest bezlitosna i otwarcie seksualna: „Tak, ale muszę zwalić mu konia”. To pierwszy jawny akt homoseksualny, który jest ceną za dostęp do narkotyku. Cała narracja staje się groteskowa, gdy narrator wychodzę z domu półnagi ubrań włożyć zapomniałem, co dodatkowo podkreśla jego stan oszołomienia lub całkowitego oddania się impulsom. Decyduje się na autostop, ryzykując gwałtem, co w kontekście piosenki nie jest pustym ostrzeżeniem, lecz zapowiedzią tego, co ma nastąpić.

Kolejny etap podróży to spotkanie z kierowcami, którzy nagie mają chuje i zapraszają go do wspólnego palenia. Zanim zdąży wsiąść, coś po dupce mnie pieściło. W ten sposób, poszukiwanie marihuany staje się pretekstem do eksploracji własnej seksualności, a raczej jej groteskowej i przymusowej formy. Refren, powtarzany trzykrotnie, jest credo tego utworu: „Ooo..., jestem w trybie gandzia, wszyscy w szale / Ooo..., auto pachnie kusiem, robię tutaj gałę / Sperma i zioło pokrywa tylne siedzenie / Przypomina mi się pewne znane powiedzenie / Prawda jest taka, że każdy, kto słucha reggae / Gejem jest i rucha kolegę”. Ten powtarzający się wers jest clou satyry, celowo absurdalnie i prowokacyjnie wiążący orientację seksualną z preferencjami muzycznymi i zażywaniem narkotyków. Jest to hiperboliczne obśmiewanie stereotypów i uprzedzeń.

Słowo cwel, które pojawia się w tytule, jest w języku polskim bardzo silnym i obraźliwym określeniem. W gwarze więziennej cwel to osoba zmuszana do odbywania stosunków seksualnych, wykluczona z kategorii "git-ludzi". Może też oznaczać pogardliwie niemądrego mężczyznę lub świadczącego usługi seksualne homoseksualistom. W piosence, narrator staje się zjarany cwel, co sugeruje połączenie jego stanu odurzenia (zjarany) z rolą ofiary lub osoby podporządkowanej seksualnie (cwel). Tekst piosenki jawnie odnosi się do tej konotacji, gdy bohater zostaje wsadzony do cwelbusa, gdzie inni krzyczą: „To jest wasza dziwka do jebania”. Scena z Johnnym Cwelem, noszącym pas cnoty, jest kolejnym elementem groteski, który jednocześnie bawi i szokuje, wykorzystując stereotypy i przerysowane figury.

Zakończenie piosenki to absolutny szczyt absurdu. Po wypadku autobusu, narrator wciąż szuka ognia. Spotyka pedalskiego dzikusa, który w zamian za zapalniczkę żąda dupska. W scenie tej, dzikus wyjmuje z dupy lampę lutowniczą, by odpalić jointa, a następnie wkłada go narratorowi w odbyt, każąc mu zasysać. Następuje opis haju wywołanego inhalacją odbytniczą, który przewyższa wszelkie doznania seksualne: „Żaden kutas nie zapewnił mi takiego w dupie raju / Tym mi sperma z dupskami wylatuje / Wolę się zaciągać jointem niż jakimś chujem”. Finalnie, bohater staje się seksualnym niewolnikiem w zamian za zioło, odnajdując utracony słoik w swoim odbycie. Widzi tęczę i czuje, że życie jest piękne, co stanowi przewrotną pointę tej brutalnej i wulgarnej, lecz deklaratywnie humorystycznej, odysei.

Zjarany Cwel Jah Szmaciury, pomimo swojego szokującego i dosłownego języka, jest zatem utworem satyrycznym, który poprzez przesadne ukazanie skrajności, ma za zadanie wywołać reakcję i podważyć pewne tabu, posługując się prowokacyjnym humorem. Nie ma na celu obrażania, lecz raczej żartobliwe przetworzenie kontrowersyjnych tematów.