Piosenka "Zioło Jarane, Majtki Obsrane" autorstwa Jah Szmaciury to utwór, który wstrząsa i prowokuje od pierwszych wersów, zanurzając słuchacza w absurdalny, niemoralny i niezwykle groteskowy świat. Tekst, pełen wulgaryzmów i drastycznych opisów, przedstawia dzień z życia narratora, który naznaczony jest przez niepohamowaną hedonistyczną pogoń za przyjemnością, przede wszystkim w postaci narkotyków i dewiacyjnych aktów seksualnych. Narrator, zwolniony z pracy za obnażanie się, co sam traktuje jako przysługę, rozpoczyna dzień od porannego skręta i masturbacji. Jego motywacje są od samego początku jasno określone: chęć natychmiastowej gratyfikacji, bez względu na konsekwencje czy społeczne normy.

Główna oś fabularna utworu koncentruje się wokół zaproszenia na spotkanie, które, jak sam przyznaje, ostatnim razem skończyło się dla niego traumatycznym doświadczeniem ("cztery fiuty w dupie miałem"). Mimo to, obietnica obfitości marihuany ("czterystu czterdziestu skrętów") oraz towarzystwa dwudziestu "ślicznych gejów" działa na niego jak magnes. Ta scena już na wstępie rysuje obraz bohatera, który dla narkotyku jest w stanie przekroczyć wszelkie granice, nawet własne wcześniejsze negatywne doświadczenia. Podróż na miejsce spotkania, opisana jako prowadzenie auta jedną ręką i masturbowanie się drugą, podkreśla jego niepohamowaną seksualność i całkowitą utratę kontroli nad impulsami.

Miejsce akcji – "melina", brudna i przesiąknięta wydzielinami, wzbudza obrzydzenie, lecz jest ono natychmiast zagłuszane przez pragnienie zioła. To właśnie w tym środowisku rozpoczyna się spirala coraz bardziej ekstremalnych wydarzeń. Sceny takie jak ta z sikającym na narratora mężczyzną, czy jego własne niekontrolowane wypróżnienie się w majtki, są elementami typowego dla Jah Szmaciury groteskowego realizmu. Refren piosenki, „Ooo... zioło jest jarane, Ooo... majtki mam obsrane, Leci sperma, leci dym, Podnieca mnie smak szczyn”, stanowi dosłowne podsumowanie tego chaotycznego i perwersyjnego świata, w którym zmysłowe doznania (dym, sperma) przeplatają się z fizjologicznymi (sranie, mocz). Co ciekawe, w tekście pojawia się również motyw "małego chłopca", który chce się "napierdalać za zioło", a narrator "pokojowo rozwiązuje konflikty", oddając mu swoją dupę. To kolejny przykład deformacji moralności i priorytetów bohatera.

Punkt kulminacyjny następuje, gdy narrator zostaje skonfrontowany przez właściciela meliny za zesranie krzesła. Reakcja gospodarza jest równie ekstremalna i brutalna: obcina palce narratorowi piłą łańcuchową. Ból jest intensywny, ale chwilowy, bo zaraz potem następuje zbiorowy gwałt, który bohater… polubił. Ten fragment tekstu jest szczególnie szokujący, przedstawiając narratora jako „męską dziwkę”, która „sprzedawanie ciała w kurwę podobało”. Granice norm społecznych i tabu są tu z premedytacją przekraczane, a odczuwanie przyjemności w sytuacji skrajnej przemocy seksualnej dodaje utworowi warstwy mrocznego i perwersyjnego humoru.

Całość wieńczy kolejne wypróżnienie, tym razem o tak potężnej skali, że powoduje "powódź" kału, która topi pozostałych dwudziestu gejów. Narrator natomiast, „ledwo z życiem uszedł” i co więcej, „fetysz ma srania, więc nawet doszedł”. Jest to apogeum absurdu i groteski – odrażający akt staje się źródłem przyjemności, a śmierć dwudziestu osób jest jedynie makabrycznym tłem dla jego perwersyjnego spełnienia. Ta narracja jest tak przerysowana i odrażająca, że nie sposób traktować jej dosłownie.

Kluczową informacją do interpretacji twórczości Jah Szmaciury jest fakt, że jego utwory, podobnie jak "Bank Spermy", często zawierają oświadczenia o charakterze humorystycznym i satyrycznym. Artysta zaznacza, że treści są częścią artystycznej ekspresji i w żaden sposób nie mają na celu promowania nienawiści, dyskryminacji czy obrażania kogokolwiek, niezależnie od orientacji seksualnej czy tożsamości płciowej. Podkreśla, że jest to forma żartu i autoironii, a nie rzeczywistego przekazu, i zachęca do traktowania twórczości „z przymrużeniem oka”. To oświadczenie jest fundamentalne dla zrozumienia "Zioło Jarane, Majtki Obsrane". Piosenka, mimo swojej oburzającej formy, nie ma na celu szerzenia nienawiści, lecz działa jako ekstremalna satyra, parodia, lub po prostu forma shock value, testująca granice wrażliwości słuchaczy. Jah Szmaciura wykorzystuje najmocniejsze tabu – seks, przemoc, fizjologię, narkotyki, homoseksualizm – aby stworzyć niezapomniane, choć odpychające dzieło, które celowo szokuje i zmusza do refleksji nad tym, co jest, a co nie jest akceptowalne w sztuce. Utwór staje się tym samym manifestem wolności artystycznej, która, choć kontrowersyjna, ma prawo istnieć jako komentarz do współczesnego świata, często poprzez wyolbrzymienie i deformację rzeczywistości.