Interpretacja Sweet Child O'Mine - Guns N' Roses

„Sweet Child O' Mine” zespołu Guns N' Roses to utwór, który na stałe wpisał się do kanonu rocka, a jego ikoniczny riff jest rozpoznawalny na całym świecie. Co ciekawe, historia jego powstania jest znacznie bardziej przypadkowa i naznaczona początkową niechęcią zespołu, niż mogłoby się wydawać. Zanim stała się numerem jeden na liście Billboard Hot 100 w 1988 roku i jedynym singlem zespołu, który tego dokonał, piosenka ta była postrzegana przez niektórych członków jako niewiele więcej niż żart.

Sama melodia gitary, otwierająca utwór, narodziła się z luźnej zabawy Slasha. Jak sam wspominał w wywiadach, była to po prostu sekwencja nut, którą ćwiczył na gitarze w 1986 roku, "wyśmiewając się" z perkusisty Stevena Adlera. Początkowo traktował ją jako "głupiutki riff", "ćwiczenie palców" lub "melodię cyrkową" i nie sądził, że kiedykolwiek stanie się częścią poważnej piosenki. „Ktoś inny to powiedział i po prostu stało się jedną z tych rzeczy” – wyjaśnił Slash, dementując plotki o tym, że riff był jedynie ćwiczeniem rozgrzewkowym. „Siedziałem w domu, gdzie Guns kiedyś mieszkało, chyba w '86 roku, i po prostu wymyśliłem ten riff. Po prostu bawiłem się i łączyłem nuty, jak w każdym riffie, który tworzysz. Mówisz: 'To jest fajne', a potem dodajesz trzecią nutę i znajdujesz taką melodię. Więc to był prawdziwy riff, a nie ćwiczenie rozgrzewkowe.” To Izzy Stradlin poprosił go, by zagrał go ponownie, dodając do niego akordy, a basista Duff McKagan stworzył linię basu. Axl Rose, słysząc powstającą melodię ze swojego pokoju na piętrze, natychmiast znalazł dla niej zastosowanie.

Tekst utworu to głęboko osobisty poemat Axla Rose’a, poświęcony jego ówczesnej dziewczynie, a później żonie, Erin Everly (córce Dona Everly’ego z The Everly Brothers). Była to rzadka w twórczości Rose'a pozytywna piosenka miłosna. Słowa piosenki odzwierciedlają uczucie czystej miłości i nostalgii za utraconą niewinnością dzieciństwa. Uśmiech Everly przywodził mu na myśl wspomnienia z dzieciństwa, gdzie „wszystko było tak świeże jak jasne, błękitne niebo”. Sam Axl przyznał, że linia o "błękitnym niebie" była jednym z jego pierwszych wspomnień z dzieciństwa – patrzenia na błękitne niebo i życzenia, aby mógł w nim zniknąć, bo było tak piękne. Ta reminiscencja jest szczególnie znacząca, biorąc pod uwagę traumatyczne dzieciństwo samego Rose’a.

Wersy takie jak „She's got eyes of the bluest skies / As if they thought of rain” sugerują, że pomimo idealizowanego obrazu, Axl dostrzegał w Erin również nutę smutku lub potencjalnego cierpienia. Wyraża niechęć do oglądania w jej oczach choćby "uncji bólu", co świadczy o głębokiej trosce i chęci ochrony. Włosy ukochanej stają się dla niego symbolicznym, bezpiecznym miejscem, niczym schronienie z dzieciństwa przed burzą. Te obrazy podkreślają, jak bardzo Axl Rose odnajdywał w Erin poczucie bezpieczeństwa i powrót do niewinności, której być może brakowało w jego wczesnych latach.

Zarówno Slash, jak i Duff McKagan początkowo uważali piosenkę za „sentymentalną balladę” i „żart”, którego nie chcieli umieszczać na albumie. Slash wręcz „przez lata jej nienawidził”, dopóki nie zobaczył, jaką histerię wywołuje u publiczności. Mimo to, Axl nalegał, a jego wizja stworzenia "serdecznej" piosenki miłosnej, inspirowana częściowo Lynyrd Skynyrd, ostatecznie zwyciężyła.

Kolejnym zaskakującym elementem jest słynna sekcja końcowa z powtarzanym pytaniem „Where do we go now?”. Okazuje się, że to metaforyczne pytanie o przyszłość piosenki, jak i relacji, narodziło się z... braku pomysłu na zakończenie. Kiedy zespół nagrywał dema z producentem Spencerem Profferem, zasugerował on dodanie breakdownu na końcu utworu. Zespół zgodził się, ale nie był pewien, co dalej. Axl, słuchając pętli instrumentalnej, zaczął powtarzać do siebie te słowa, a Proffer zachęcił go, by zaśpiewał je w piosence. To przypadkowe, a jednak głęboko symboliczne zakończenie, dodaje warstwę niepewności i pytania o przyszłość intensywnej miłości, co idealnie komponuje się z emocjonalnym wydźwiękiem utworu.

„Sweet Child O' Mine” stało się ogromnym hitem, w dużej mierze dzięki ciężkiej rotacji teledysku na MTV, co znacząco przyczyniło się do sukcesu debiutanckiego albumu „Appetite for Destruction”. Co ciekawe, oryginalny pomysł Axla na teledysk, przedstawiający kobietę przemycającą narkotyki w ciele martwego dziecka, został odrzucony przez Geffen Records na rzecz prostszego klipu z zespołem i ich dziewczynami. Piosenka, która powstała z przypadku i początkowego oporu, stała się ponadczasowym hymnem, dowodem na to, że nawet z najbardziej niewinnych początków mogą narodzić się arcydzieła rocka.