„+48-666 (v. 1)” to utwór, który stanowi brutalny i bezkompromisowy manifest Wojciecha Kosunia, znanego szerzej jako A.J.K.S. (co jest skrótem od „A Jezusowi Kazali Spać”) lub 303. Artysta ten, raper i aktywista polityczny z Sosnowca, jest twórcą death rapowego projektu, który odznacza się antyspołecznym i mizantropijnym przekazem, pełnym nienawiści i buntu. Sam Kosuń określa swoją twórczość jako „obłąkańczy krzyk frustracji i wkurwienia”, będący ujściem dla drzemiących w nim emocji.

Tytuł utworu jest już sam w sobie prowokacją – łączy polski numer kierunkowy (+48) z liczbą 666, powszechnie kojarzoną z diabolicznością i apokalipsą. Tym samym artysta sugeruje, że Polska, w jego odczuciu, stała się swego rodzaju piekłem, miejscem, gdzie wartości moralne uległy degradacji, a społeczeństwo i władza są przesiąknięte złem. Jest to jednak także gra z interpretacjami, gdyż numerologicznie 666 może symbolizować potrzebę harmonii i troski o bliskich, zachęcając do odzyskania równowagi w życiu – co paradoksalnie może być ukrytym wezwaniem do zmiany, ubranym w szaty skrajnego oburzenia.

Pierwsza zwrotka to eskalacja gniewu wobec polityków i elit. „Chcesz dodzwonić się do piekła – kierunkowy 48” – to dosadna metafora stanu państwa. A.J.K.S. otwarcie wyraża pogardę dla konstytucji i edukacji obywatelskiej („osobiście mam to w nosie, wykładam na to lachę o czym bredzili na WOS-ie”) oraz deklaruje, że nie zamierza zarabiać na swojej muzyce, tworząc „gnój”, który jest czystym wyrazem wściekłości. Słowa o „sznurze na szyję” dla tych, którzy „ślipią w godło” i „walą sake” w kuluarach, są jaskrawym obrazem pogardy dla hipokryzji władzy. Groźby użycia trotylu i granatów w parlamencie, a także bezpośrednie pytania o podatek, są radykalnym wyzwaniem wobec niesprawiedliwości społecznej i korupcji. Raper podkreśla, że jego agresja nie jest „rewelacją”, lecz „wynikiem zwykłej frustracji” milionów ludzi skazanych na „władzę z degradacji”. Pytanie „A dlaczego sześciolatek nie zjadł dziś kurwo kolacji?” uderza w sedno problemu nierówności i obojętności elit na los najsłabszych.

Druga zwrotka uderza w instytucje religijne i konserwatywne wartości. Mowa o „uzbrojonym komando palącym rdzennie polskie domy” czy określenie „Polaczkowate kurwy, debile, zabobony” to jawna krytyka polskiego nacjonalizmu i zaściankowości. Artysta atakuje hipokryzję patriotyzmu i seksualną opresję, piętnując „konserwatywnego liberała” jako „antyfeministę”. Szczególnie mocno wybrzmiewa sprzeciw wobec Kościoła katolickiego, wulgarnie obrażając jego wyznawców i symbolikę religijną („wyznawcy JP2 – śmieci!”, „hostia to spocony kutas”). Jest to bezpardonowy atak na dogmaty i autorytety, w którym A.J.K.S. świadomie przyjmuje rolę diabła, rzucając „jebane kości” i deklarując: „Mówiłem 'jestem diabłem', w mych deklaracjach nie ma pustki”. Artysta manifestuje całkowite odrzucenie panującego porządku, zapowiadając „program 'zero tolerancji'” dla hipokryzji i konformizmu. Całość utworu to niezwykle ostry i polemiczny komentarz do współczesnej Polski, wyrażający głębokie rozgoryczenie i poczucie beznadziei, które popycha do tak radykalnych i obrazoburczych deklaracji. Wojciech Kosuń, pod pseudonimem A.J.K.S., znany jest z tego, że jego twórczość bywa tak kontrowersyjna, że w przeszłości groził nawet najważniejszym osobom w państwie, co spotkało się z reakcją służb. W wywiadach podkreśla, że jego muzyka ma na celu „otworzyć oczy” słuchaczom i jest kanałem ujścia dla jego frustracji.