Interpretacja Дрон - ДДТ

Piosenka „Дрон” zespołu DDT, a w zasadzie Jurija Szewczuka i Dmitrija Jemieljanowa, to utwór głęboko zakorzeniony w kontekście współczesnych konfliktów i osobistego rozczarowania otaczającym światem. Znalazła się na albumie „Волки в тире” (Wilki w strzelnicy) wydanym w 2023 roku. Sam Jurij Szewczuk, lider DDT, znany z konsekwentnej postawy pacyfistycznej i krytyki wojen, w 2024 roku podczas koncertu w Ludwigsburgu przerwał wykonanie „Drona”, aby wyjaśnić jego sens, wyrażając swoje oburzenie wobec konfliktu w Ukrainie.

Centralnym i najbardziej uderzającym obrazem utworu jest tytułowy dron, który „skrada się w obłokach”, „nie może usiedzieć w miejscu”, „jak czarny kruk ponuro patrzy na mnie”, „spada i rwie się”, a „cel zawsze się znajdzie”. Ta mechaniczna, bezosobowa maszyna wojenna staje się symbolem wszechobecnego zagrożenia, nieuchronności zniszczenia i dehumanizacji współczesnego świata. Szewczuk podkreślił, że każdy człowiek to cały wszechświat, a wojna to niszczenie tych światów, nazwał ją „okropnym wypaczeniem” i potępił odczłowieczenie narodu oraz wysyłanie ludzi na śmierć. W ten sposób dron staje się ucieleśnieniem siły, która odbiera ludziom podmiotowość, redukując ich do celów.

Tekst rozpoczyna się od prostej wymiany zdań: „Jak tam, starcze?”, na co bohater odpowiada „W porządku, ja”. Ta rutynowa odpowiedź szybko zostaje skonfrontowana z obrazami świata ogarniętego chaosem i cierpieniem. Widzimy „gwiazdę dymiącą sierocą w deszczowej głowie”, „ziemię płynącą w błękicie”, gdzie „antropogen tańczy świat”, a w „pasie leśnym leży zabity dezerter”. To zestawienie piękna natury z ludzką destrukcją i ofiarami wojny jest niezwykle wymowne. Pojawienie się postaci dezertera, być może symbolizującego tych, którzy odrzucili udział w szaleństwie wojny, ale i tak ponieśli tragiczną cenę, tylko pogłębia poczucie beznadziei.

W dalszych strofach, narrator wyraża osobiste poczucie osamotnienia („kiedy jestem sam, w większości”) i dystansu do współczesnych relacji społecznych, gdzie „w Vkontakte znajomi gniją”. Odwołanie do Walhalli, miejsca wiecznej uczty dla poległych wojowników, dodaje gorzkiej ironii, sugerując, że współczesne „wojny” nie oferują honoru, a jedynie absurdalną śmierć. Pojawia się także Kurt Cobain, który „kroi prawdę o czarnej dziurze”, co może symbolizować poszukiwanie autentyczności i prawdy w obliczu nihilizmu, a także nawiązywać do jego tragicznego końca i mrocznej strony ludzkiej egzystencji.

Refren to rozpaczliwe wołanie: „Kochanie, ratuj nas wszystkich od tego ognia!”. To błaganie skierowane do jakiejś wyższej siły, miłości lub po prostu ludzkości, by ocalić się przed samozniszczeniem. W kolejnych częściach utworu ten ton się nasila, przekształcając się w jeszcze bardziej dosadną prośbę: „Panie, ratuj nas wszystkich od tego gówna!”. Narrator czuje się znużony i rozgoryczony, odrzucając „wasze pozytywne perspektywy”. To wyraz sprzeciwu wobec pustej propagandy i sztucznego optymizmu, które często towarzyszą tragicznym wydarzeniom.

Podkreślona jest idea, że „mój wszechświat jest we mnie”, choć „nieszczęśliwy i lekko pijany”, jednak „nie zniszczy Drogi Mlecznej ani ich władzy, ani wojny”. To silne przesłanie o wewnętrznej sile i odporności ludzkiego ducha. Nawiązanie do „konstelacji mojego Byka” patrzącej na Neandertalczyków „oczami śmiałka” sugeruje odwieczną walkę o przetrwanie i nadzieję na ewolucję człowieczeństwa pomimo barbarzyństwa. Piosenka kończy się melancholijnym obrazem: „Wszechświat stoi w metrze, otoczony ślepym tłumem”, a narrator zastanawia się, „jak wytłumaczyć tym plecom, że w każdym jest Ona?”. „Ona” może symbolizować piękno, miłość, duszę, prawdę – coś, co jest ukryte w każdym, ale niezauważalne przez znieczulony i obojętny tłum.

„Dron” to zatem gorzki, ale jednocześnie głęboko humanistyczny manifest przeciwko wojnie, obojętności i utracie indywidualności. Jest to wołanie o przebudzenie, o dostrzeżenie „wszechświata” w każdym człowieku i ocalenie go przed niszczycielskim „ogniem” i „gównem” współczesnego świata, co wielokrotnie podkreśla sam Szewczuk, ryzykując swoją wolność.