Utwór "Psychiatra" Cypisa to bezkompromisowa i brutalnie szczera, choć przefiltrowana przez specyficzny styl artysty, podróż w głąb umysłu znajdującego się na granicy szaleństwa, być może pod wpływem substancji psychoaktywnych. Piosenka, choć charakteryzuje się wulgarnością i agresją, stanowi swoisty monolog wewnętrzny, dając słuchaczowi wgląd w chaotyczne postrzeganie rzeczywistości przez bohatera.

Początkowe wersy, takie jak "O kurwa gdzie jest ten gripol / Ja chce mieć czujesz ten fetor", od razu wprowadzają w atmosferę desperacji i poszukiwania. Słowo "gripol" może być slangowym określeniem narkotyku lub stanu euforycznego, a "fetor" sugeruje otoczenie przesiąknięte nieprzyjemnymi zapachami, być może związanymi z używkami lub ogólnym zaniedbaniem. Animalistyczne dźwięki "Hau Hau / Kici Kici miał" dodatkowo podkreślają regresję i utratę kontroli, wprowadzając element pierwotnego chaosu. "Tylko jeden strzał" zdaje się być wołaniem o szybkie rozwiązanie, natychmiastową ulgę lub ucieczkę od otaczającej rzeczywistości, typowe dla osób uzależnionych.

Centralnym punktem utworu jest postać psychiatry, którą podmiot liryczny atakuje z niesłychaną furią. "A pan doktor nie lepszy lata na sowie / Co ja mam w głowie chyba co ma Pan / Ta sowa to szpan nie doktor wam da" – te słowa rzucają światło na hipokryzję, którą bohater dostrzega w swoim lekarzu. Psychiatra jest postrzegany jako ktoś, kto sam jest "na haju" (metafora "latania na sowie" może odnosić się do narkotyków lub po prostu do oderwania od rzeczywistości) lub udaje pomoc, oferując jedynie "leki z apteki", które nie rozwiązują prawdziwych problemów, a jedynie generują nowe, iluzoryczne obrazy: "Pół reklamówki oglądam kreskówki / Ja wypasie krówki i świnka piggi". To zestawienie medykamentów z dziecięcymi fantazjami ukazuje rozpad spójnego świata podmiotu lirycznego, który miesza brutalną rzeczywistość z naiwnymi obrazami.

Agresja narasta z każdym kolejnym wersem. Groźby wobec psychiatry – "Pożre jego dzieci rozjebie mu hate / Później przed telewizorem wypije herbatę" – są przerażające, lecz ich kontrast z banalnym piciem herbaty po dokonaniu makabrycznych czynów podkreśla głębokie zaburzenia percepcji i emocji. Bohater piosenki czuje się oszukany ("w chuja leci"), gdy psychiatra myli daty ("Jest 20 marca a on mówi ,że 3"), co może symbolizować zarówno brak zaufania do lekarza, jak i własną, zniekształconą percepcję czasu i rzeczywistości.

W piosence pojawia się również wątek miłosny, który szybko zostaje zepchnięty na margines brutalności i chaosu: "Pomoże mi w tym moja ukochana laska / Robi ją w chuja na chuju się buja / Niestety mnie ona tylko kumpla żona". Relacja ta jest toksyczna, oparta na zdradzie i manipulacji, co wpisuje się w ogólny obraz zepsutego świata, w którym funkcjonuje podmiot liryczny. Nawet uczucia są skażone cynizmem i brakiem moralności.

Pragnienie posiadania kościotrupa ("Zawsze za młodu chciałem mieć kościotrupa") oraz zapowiedź podróży do Nowego Jorku "w pierdolonym worku" to kolejne elementy świadczące o fascynacji śmiercią, ucieczką i ogólnym poczuciem nihilismu. Bohater jawnie manifestuje swoją pogardę dla władzy i porządku społecznego: "Możesz naskoczyć mi na chuja / Niech władza się buja". Cypis, znany z kontrowersyjnych i prowokacyjnych tekstów, w utworze tym nie szczędzi wulgaryzmów i drastycznych obrazów, co jest jego znakiem rozpoznawczym i przyczyniło się do zbudowania specyficznego wizerunku w polskim internecie.

Kluczowym elementem utworu jest nawiązanie do postaci Magika, legendarnego rapera Paktofoniki, który zginął tragicznie. Wersy "Nie znałem Magika pokój jego duszy / Pewno gdzieś tam grama sobie kruszy" to nie tylko hołd, ale także bolesne przypomnienie o mrocznej stronie życia artystów i problemach z uzależnieniami. Włączenie Magika do tekstu dodaje piosence głębi i autentyczności, łącząc fikcyjny świat bohatera z realnymi tragediami środowiska hip-hopowego. To nawiązanie do Magika w kontekście samookreślenia "Jestem jebnięty i dobrze mi z tym" może sugerować, że podmiot liryczny, pomimo swojej deklarowanej akceptacji szaleństwa, jest świadomy pewnych zagrożeń, a być może nawet upatruje w nich tragicznego, artystycznego powołania. Biały dym unoszący się w powietrzu, niemożliwy do odczytania, to kolejna metafora narkotyków i ich wpływu na percepcję, prowadząca do ostatecznego odwołania do "Baba Jagi" – postaci z bajki, która w tym kontekście staje się wyznacznikiem utraty kontaktu z rzeczywistością i poszukiwania odpowiedzi w irracjonalnym świecie.

"Psychiatra" to piosenka, która odzwierciedla stan umysłu osoby uwikłanej w uzależnienie i mierzącej się z problemami psychicznymi, która jednocześnie odrzuca pomoc i konwencjonalne metody leczenia. Cypis tworzy portret człowieka skrajnie sfrustrowanego, agresywnego i nihilistycznego, lecz zarazem poszukującego sensu w chaosie. Utwór ten, choć szokujący formą, jest świadectwem desperacji i bólu, ubranym w prowokacyjną, undergroundową estetykę. W wywiadach Cypis często podkreśla, że jego teksty są ekspresją jego wewnętrznego świata, a on sam nie boi się poruszać trudnych tematów, nawet jeśli spotyka się to z krytyką. Ta piosenka jest tego doskonałym przykładem, stając się jednym z najbardziej kontrowersyjnych, a zarazem zapadających w pamięć utworów w jego dorobku.