Piosenka "Królewna Śnieżka" Cypisa to bezpardonowa, awangardowa wulgarna podróż w głąb hedonistycznej i narkotykowej rzeczywistości, która z premedytacją wykorzystuje i profanuje znane motywy z klasycznej baśni, aby opisać stan uzależnienia i zatracenia. Już sam tytuł stanowi ironiczne zderzenie niewinności dziecięcej opowieści z brutalną, dorosłą tematyką. W twórczości Cypisa, znanego polskiego rapera i producenta muzycznego (właśc. Cyprian Kamil Racicki), często pojawiają się kontrowersyjne, mocno nacechowane treści, balansujące na granicy absurdu, wulgarności i prześmiewczego spojrzenia na społeczne tabu.

Centralnym punktem utworu jest postać "Królewny Śnieżki", która w tej interpretacji jest niczym innym jak metaforą kokainy. Jest "bardzo droga w utrzymaniu", co doskonale oddaje finansowe obciążenie związane z nałogiem. Określenia takie jak "biały wąż mnie namierza", "biały nos", "wciągam gram kokainy", "ściągam pixy z Ukrainy", "4 kilo białej gładzi", czy "biały demon" jednoznacznie wskazują na narkotyki, w szczególności kokainę, która tradycyjnie kojarzona jest z białym proszkiem. Baśniowe krasnoludki, w tej perwersyjnej wizji, stają się częścią narkotycznego amoku, "liżąc sutki" Królewny, co podkreśla całkowite zdeprawowanie pierwotnego obrazu.

Tekst piosenki maluje obraz niekontrolowanej imprezy, gdzie bohater, pod wpływem używek, traci kontakt z rzeczywistością. Opisywanie stanu po zażyciu narkotyków ("jestem wolny, palę gandzie, chcę kupować ją w Kauflandzie", "lecę w kosmos, jestem Łajka", "spaś nie mogę, gadam bzdury, koks ładuje na dwie dziury") ukazuje euforię, paranoję ("niczym świadek koronny") i halucynacje. Odniesienia do "Jasia i Małgosi" oraz szybkie odrzucenie ich ("zapomniałem nie ta bajka") dodatkowo podkreślają oderwanie od zdroworozsądkowego myślenia i zanurzenie w alternatywnym, narkotykowym świecie. To świadome przekłamywanie dziecięcych opowieści jest charakterystycznym elementem pato-rapu, gatunku, z którym twórczość Cypisa jest często utożsamiana.

Utwór jest również wyrazem buntu i pogardy dla wszelkich norm społecznych i autorytetów. Zwroty takie jak "jebać psy i cały rząd", "jebać sąd i krasnoludki" to bezpośrednie wyrazy sprzeciwu i anarchii, typowe dla pewnego nurtu hip-hopu, który nie boi się prowokować i szokować. Repetytywny refren, powracający niczym mantra, wzmacnia przekaz o nieustannej obecności i dominacji narkotyku w życiu podmiotu lirycznego, który mimo świadomości, że "co za dużo to niezdrowo", wybiera "grubo albo wcale".

Chociaż nie odnaleziono konkretnych wywiadów Cypisa dotyczących bezpośrednio "Królewny Śnieżki", ogólny kontekst jego twórczości jasno wskazuje na celowe epatowanie wulgaryzmami i tematyką używek. Media często zwracają uwagę na to, że piosenki Cypisa, podobnie jak Popka, promują narkotyki i pornografię, co budzi kontrowersje, zwłaszcza w kontekście ich odbioru przez młodzież. Sam Cypis broni swojej twórczości, powołując się na wolność artystyczną i żartobliwy charakter tekstów. W przypadku "Królewny Śnieżki" ta artystyczna wolność objawia się w kreowaniu surrealistycznego, mrocznego świata, w którym klasyczne bajki stają się tłem dla opowieści o uzależnieniu i zatraceniu, pozostawiając słuchacza z poczuciem niepokoju i refleksji nad cienką granicą między fantazją a wynaturzoną rzeczywistością.