Piosenka „Kochaj Mnie Skarbie” autorstwa Cypisa to intensywny manifest miłości, lojalności i buntu przeciwko społecznym konwenansom, przesiąknięty charakterystycznym dla artysty językiem i bezkompromisowym stylem. Cypis, czyli Cyprian Racicki, polski wokalista, raper i producent muzyczny, znany jest z łączenia elementów hip-hopu, R&B i popu, a także z obfitego użycia wulgaryzmów i poruszania tematów związanych z narkotykami, seksem i imprezami. Utwór ten idealnie wpisuje się w jego artystyczne credo, stanowiąc osobistą deklarację skierowaną do ukochanej osoby.

Na samym początku tekstu podmiot liryczny stawia sprawę jasno, przyznając się do burzliwej przeszłości: „Swoje przeżyłem i swoje widziałem / I tak jak ty nie jestem ideałem”. To wyznanie od razu buduje obraz bohatera, który nie udaje kogoś, kim nie jest. Nie oferuje bajkowej wizji związku, lecz surową, naznaczoną życiowym doświadczeniem relację. Kluczowe jest jednak żądanie „Ale kochaj mnie kurwa i nie patrz za siebie”, które podkreśla bezwarunkowość i potrzebę całkowitego oddania.

Dalsze wersy ukazują niemal obsesyjną ochronę ukochanej. Obietnica „Gdy ktoś zrobi ci krzywdę od razu go zajebię” czy „Z wrogami będę walczył jak ćpun z nałogiem” świadczy o ekstremalnym poświęceniu i gotowości do użycia przemocy w obronie partnerki. Ten element brutalnej lojalności jest charakterystyczny dla twórczości Cypisa i stanowi kontrowersyjny, ale autentyczny dla jego postaci wyraz zaangażowania. Podmiot liryczny pragnie, by jego wybranka czuła się w pełni bezpiecznie, co wyraża w prośbie: „Połóż na mnie głowę i spokojnie leż / A ja będę przy tobie, tulił do snu”. Jednocześnie deklaruje bezpardonowe rozprawienie się z zazdrosnymi i zawistnymi ludźmi: „A te zawistne kurwy rozstrzelam nawet tu / Niech idą w pizdu i nigdy nie wracają / Śpij spokojnie, oni sami pozdychają”. To pokazuje, jak bardzo liczy się dla niego prywatność i nienaruszalność ich świata.

Refren „Kochaj mnie skarbie / Kochaj z całych sił i wyjebane w ludzi / Mogą kurwy o nas gadać jak tak bardzo im się nudzi” jest centralnym przesłaniem utworu. To głośne i wyraźne odrzucenie opinii publicznej, zazdrośników i wszelkich zewnętrznych ocen. Cypis często eksploruje tematykę buntu i niezależności, a ten fragment piosenki jest tego doskonałym przykładem. Podmiot liryczny zachęca ukochaną do czerpania z życia pełnymi garściami, ignorując plotki i negatywne komentarze, które są dla niego jedynie wynikiem cudzej nudy.

W drugiej zwrotce Cypis ponownie wraca do swojej przeszłości, tym razem jeszcze bardziej dosadnie: „Swoje przećpałem, przepiłem ile trzeba / Trafiłem do piekła i nie widziałem nieba”. To szczere, wręcz brutalne przyznanie się do hedonistycznego i ryzykownego stylu życia. Mimo tych doświadczeń, prosi o bliskość i intymność, która ma być ucieczką od ponurej rzeczywistości: „Ale zostań przy mnie proszę i kurwa całuj czule / Zjaramy się towarem i łykniemy po pigule”. Ten fragment podkreśla wspólne odurzanie się jako formę ucieczki i budowania intymnej więzi, co w kontekście twórczości Cypisa, często poruszającej temat narkotyków, nie jest zaskakujące.

Wersy „Tylko wariaci są czegoś warci / Niejednomyślni, z uczuć obdarci” to nic innego jak apoteoza nonkonformizmu i indywidualizmu. Podmiot liryczny identyfikuje się z „wariatem”, kimś, kto nie pasuje do schematów, kto jest „inny”. To odróżnianie się od reszty społeczeństwa jest dla niego źródłem dumy i pewności siebie. Potwierdza to wprost w kolejnych linijkach: „Pierdolić te typiary, wymalowane pindy / Ja kocham naturalne i kurwa jestem inny / Jestem tak inny, że niektórych to boli / I powiem po swojemu: mnie to pierdoli”. Ten fragment jest zarówno deklaracją preferencji (naturalność), jak i otwartym wyzwaniem rzuconym tym, których jego odmienność razi. Nie obchodzi go krytyka, ponieważ jest pewien swojej wartości i swoich wyborów. Finalne „Ucieknijmy gdzieś razem, przecież jesteśmy młodzi” sugeruje pragnienie zbudowania własnego świata, z dala od osądów i presji, w którym liczy się tylko ich dwoje.

„Kochaj Mnie Skarbie” to więc nie tylko piosenka o miłości, ale także o odrzuceniu hipokryzji, autentyczności i wolności bycia sobą, nawet jeśli oznacza to bycie na przekór wszystkim. Silne emocje, wulgarny język i kontrowersyjne tematy są integralną częścią przekazu Cypisa, który w swojej twórczości konsekwentnie buduje wizerunek artysty niezależnego, nie bojącego się wyrażać siebie bez cenzury. Mimo potencjalnych kontrowersji, to właśnie ta szczerość i bezkompromisowość przyczyniają się do dużej popularności jego utworów, zwłaszcza w środowisku internetowym. Utwór ten jest hymnem dla tych, którzy cenią sobie miłość nade wszystko, niezależnie od społecznych norm i oczekiwań.