Utwór „Dedykowano” autorstwa Cypisa to brutalny i bezkompromisowy manifest nienawiści, pogardy oraz triumfu, skierowany najprawdopodobniej do byłej partnerki i jej obecnego towarzysza. Cypis, znany jako Cyprian Kamil Racicki, często kreuje w swojej twórczości wizerunek artysty kontrowersyjnego, posługującego się wulgarnym językiem i bezpośrednim przekazem, co idealnie wpisuje się w charakter tego utworu. Jest to rodzaj „dedykacji”, która daleka jest od romantycznych gestów, a stanowi raczej publiczne poniżenie i rozliczenie z przeszłością, nacechowane głęboką goryczą i satysfakcją z własnego sukcesu.

Piosenka dzieli się na trzy główne części, z których każda eskaluje w natężeniu emocji i wulgarności. W pierwszej części narrator bezpośrednio atakuje adresatkę, nazywając ją „głupią dziwką” i „biedakiem jebanym”. Podkreśla swoją materialną przewagę i niezależność („Jestem bogaty, żyję za swój rachunek”), kontrastując ją z domniemaną biedą i brakiem perspektyw kobiety, której wróży przyszłość „ekspedientki”. Jest to wyraźny rewanż za dawne upokorzenia, o czym świadczą wersy: „Tak tak dzięki tobie bo ty mnie gnoiłaś / Musisz coś osiągnąć motywacje odpalić”. Narrator triumfalnie oznajmia, że „spełnił swe marzenia dotarł do celu”, podczas gdy ona „gnije w bagnie jak gnije wielu”. Wulgarność jest tu używana jako narzędzie depersonalizacji i dehumanizacji, mające na celu całkowite zniszczenie godności osoby, do której utwór jest skierowany. To ostentacyjne obnoszenie się z sukcesem i bezwzględna zemsta za wcześniejsze traktowanie, które najwyraźniej stanowiło dla Cypisa silną motywację do działania. Styl ten jest charakterystyczny dla Cypisa, który w swojej twórczości często porusza tematykę życia ulicznego, używek i prowokacji, jak w utworach takich jak „Mefedron Party” czy „Pochłania mnie balanga”.

Druga część utworu kontynuuje personalny atak, ale skupia się bardziej na refleksji nad „błędem” popełnionym w przeszłości przez narratora. „Gdzie ja miałem oczy chyba w dupie” to wyraz głębokiego żalu i wstydu za związek z osobą, którą teraz tak mocno pogardza. Zakończenie relacji jest dla niego „szczęśliwym happy-endem”. Cypis nie oszczędza również nowego partnera kobiety, opisując go w sposób niezwykle obraźliwy („ta karzeł ten gruby”) i nazywając parę „życiowymi podróbami”. Całość utrzymana jest w tonie całkowitego odcięcia się i zdystansowania, ale paradoksalnie, nagranie tych „wokali” świadczy o tym, że emocje wciąż są żywe i silne. Wróży adresatce co najwyżej karierę „kasy w Polo”, co jest kolejnym ciosem w jej aspiracje i status społeczny. Ten segment dodatkowo podkreśla poczucie wyższości narratora i jego absolutną pogardę. Cypis, często nazywany „kozakiem, mistrzem, full hardcorowcem i skill'uchem” przez swoich fanów, zdaje się potwierdzać ten wizerunek w każdej linijce.

Trzecia i ostatnia część utworu to apogeum agresji. Narrator stawia się ponad osądem adresatki („A ty kurwa kim jesteś by osądzać mnie?”) i podkreśla, że ma „to co chce”. Groźby i oskarżenia stają się jeszcze bardziej osobiste i intymne, nawiązując do szczegółów z przeszłości seksualnej kobiety. Cypis używa słów, które mają zszokować i upokorzyć, wspominając o nagranych materiałach, które rzekomo mogłyby zostać upublicznione. Jest to akt emocjonalnego szantażu i ostatecznej destrukcji obrazu adresatki. Ostatnie wersy, „Ściągnij z fiuta śmietanę 12 procentową ty ruro”, stanowią brutalne i wulgarne zakończenie, które pozostawia słuchacza z poczuciem szoku i niesmaku, a jednocześnie doskonale oddaje intencje artysty – bezpardonowe zniszczenie i publiczne oplucie.

Mimo intensywności i specyfiki tekstu, informacje na temat konkretnych inspiracji, wywiadów czy ciekawostek związanych bezpośrednio z utworem „Dedykowano” są w publicznie dostępnych źródłach internetowych dość rzadkie. Cypis (Cyprian Kamil Racicki) jest artystą znanym z bezpośredniego i często kontrowersyjnego języka, co można zauważyć w wielu jego innych produkcjach i wypowiedziach, na przykład podczas wywiadów promujących jego udział w galach FAME MMA. Jego twórczość, charakteryzująca się często brutalnością i szczerością, buduje wokół niego pewien rodzaj kultu, choć jednocześnie prowokuje liczne dyskusje. Piosenka „Dedykowano” wpisuje się w ten wizerunek, będąc esencją bezkompromisowego i osobistego rozliczenia, które jest jednocześnie aktem publicznej wendetty. Brak szczegółowych informacji na temat genezy utworu pozwala jednak na szeroką interpretację, sugerując, że może być on odzwierciedleniem bardzo osobistych, bolesnych doświadczeń artysty, które znalazły ujście w tak agresywnej formie.